De fascinerende wereld van schildpadden in Spanje
Geschreven en geverifieerd door de dierenarts Érica Terrón González
We zouden schildpadden in Spanje als relatief onbeduidend kunnen beschouwen in vergelijking met andere landen zoals de Verenigde Staten of India. In Europa heeft Spanje echter het grootste aantal en de grootste verscheidenheid aan schildpadden, met verschillende goed bewaarde populaties, waarvan sommige vrij talrijk zijn.
Schildpadden in Spanje
Welke schildpadden bestaan er in Spanje?
Er zijn vijf families die tot de cryptodira-groep behoren. Hierin zijn er in totaal 11 soorten, met moeras- en zeeschildpadden als de meest talrijke. In totaal zijn er:
- Twee soorten landschildpadden: de Moorse landschildpad (Testudo graeca) en Griekse landschildpad (Testudo hermanni).
- Vier soorten moerasschildpadden: de Moorse beekschildpad (Mauremys leprosa), de Noord-Afrikaanse moerasschildpad, Obst’s moerasschildpad en de Europese moerasschildpad.
- Vijf soorten zeeschildpadden: de Soepschildpad (Chelonia mydas), de Onechte karetschildpad (Caretta caretta), de Lederschildpad (Dermochelys coriacea), de Kemps zeeschildpad (Lepidochelys kempii) evenals de Karetschildpad (zeeschildpad) Eretmochelys imbricata).
Hun populatie is verdeeld over de Iberisch-Balearische fauna en de Canarische fauna.
Waar zijn ze te vinden?
Habitats van schildpadden in Spanje
We kunnen zeeschildpadden in alle Spaanse zeeën vinden, maar ze zijn in de Middellandse Zee overvloediger. Het schiereiland en de Balearen hebben geen endemische soorten.
Daarom zijn de soorten die je op Mallorca ziet soorten die je misschien wel in het noordoosten van het Spaanse vasteland tegenkomt. Dit is het geval met de Griekse landschildpad en de Moorse landschildpad.
Op de Canarische eilanden vind je echter alleen zeeschildpadden, omdat er geen moerasschildpadden of schildpadden op deze breedtegraden bestaan.
Regionale verspreiding
Wat de regionale verspreiding betreft, zijn de gebieden met het grootste aantal soorten beschermde gebieden en liggen ze vaak dicht bij riviermondingen. Dit is goed voor het binnenkomen van zeeschildpadden en helpt ook bij het in stand houden van moerasschildpadden populaties.
De regio’s met de hoogste soortdichtheid zijn onder andere:
- Doñana Nationaal Park in Andalusië
- Het natuurpark van de Delta del Ebro in Catalonië
- Het noordoosten van Catalonië
De vochtigheid van de gebieden rond Doñana en de Delta del Ebro en hun natuur als parken zijn essentiële aspecten voor het behoud van schildpadden in Europa.
Zijn er gebieden in Spanje zonder schildpadden?
Er zijn twee mogelijke conclusies te trekken over het gebrek aan schildpadden in sommige delen van Spanje. Deze zijn onder andere:
- Dat experts in sommige van deze gebieden bevestigen dat er geen schildpadden zijn vanwege het moeilijke klimaat voor koudbloedige dieren.
- De mogelijkheid dat hun bestaan onbekend is vanwege het gebrek aan herpetoloogstudies.
Voorbeelden
In Galicië zijn er momenteel gevestigde populaties van Spaanse moerasschildpadden in het lagere Miño-bekken, terwijl in theorie de temperatuur niet geschikt zou moeten zijn. Dit suggereert dus dat in theorie studies ontbreken, geen dieren.
In het geval van de Catalaans-Aragonese Pyreneeën is de afwezigheid van schildpadden ongetwijfeld te wijten aan het bergachtige terrein.
De grootste populaties bevinden zich in het zuidwesten van Spanje. Dit is te wijten aan het naast elkaar bestaan van twee soorten moerasschildpadden in grote gebieden die de provincies Huelva, Cádiz, een deel van Sevilla, Córdoba, Cáceres en Toledo omvatten, en vrijwel alle Badajoz en Ciudad Real.
In Almería en Murcia is de grootste populatie Moorse landschildpadden in heel Spanje, vooral in Sierras de Almenara te vinden. In de autonome steden Ceuta en Melilla is slechts één soort gevonden, de Moorse beekschildpad, hoewel deskundigen geloven dat er ooit Moorse landschildpadden waren.
Zoals je kunt zien, heeft Spanje een grote en diverse populatie schildpadden in het hele land, mede dankzij de beschermde watergebieden.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Merchán Fornelino M, Martínez Silvestre A. Tortugas de España. Madrid: Antiquaria; 1999.
Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.