Alles over het richtingsgevoel van honden
Geschreven en geverifieerd door advocaat Francisco María García
Er valt over het richtingsgevoel van honden nog veel te leren. Door de geschiedenis heen zijn er talloze legendes verzonnen over het vermogen van honden om hun weg naar huis te vinden. Misschien komt het omdat er geen logische verklaring is, maar experts in de natuur van honden zijn altijd nieuwsgierig naar dit onderwerp geweest.
Aangezien er geen absolute theorie is, hebben technologische vooruitgang en wetenschap mensen in staat gesteld om hun begrip van het richtingsgevoel van honden te verbeteren. Hier kun je dus iets lezen over de belangrijkste hypothesen over dit ongelooflijke vermogen dat honden hebben.
Richtingsgevoel bij andere soorten
Om het richtingsgevoel van honden beter te begrijpen, kun je naar andere soorten kijken die enorm van dit vermogen profiteren. Een goed voorbeeld is de oriëntatie tijdens de vlucht van vogels. Hierdoor kunnen ze zeer lange trekreizen maken waarbij ze altijd naar hun oorspronkelijke bestemming terugkeren.
Wetenschappers hebben verschillende onderzoeken in verschillende delen van de wereld gedaan om de oriëntatie van vogels beter te begrijpen. Veel experimenten bestonden er uit van bepaalde vogels op duizenden kilometers van hun ‘huizen’ vrij te laten om hun gedrag te observeren.
De resultaten laten altijd zien dat vogels na dagen of weken reizen naar hun vertrekplaats terugkeren. Een aantal tests hebben ook aangetoond dat vogels na enige tijdelijke desoriëntatie zichzelf kunnen heroriënteren. Zelfs als ze verdwaald zijn, kunnen ze door hun richtingsgevoel naar hun koers terugkeren.
Hoe verklaar je dit geweldige richtingsgevoel bij vogels?
Momenteel werkt de wetenschappelijke gemeenschap met twee theorieën die waarschijnlijk complementair zijn. De eerste stelt dat vogels hun gevoel gebruiken om zichzelf in tijd en ruimte te lokaliseren.
Vogels gebruiken hun ogen om bergen, kliffen of oerwouden te herkennen om hen op de juiste weg te houden. Ze gebruiken ook hun gehoor om prikkels waar te nemen in de landschappen van hun lange trekreis.
Dat betekent dat ze ‘signalen’ verzamelen die hen goed georiënteerd houden, zodat ze weten wanneer ze op hun bestemming zijn aangekomen.
Vogels hebben volgens veel experts een soort traagheidsnavigatie. Het lukt ze om te weten welke richting ze moeten nemen om terug te keren naar hun bestemming, zelfs als ze van richting moeten veranderen. Dit zou ook verklaren waarom tijdelijke afleiding of desoriëntatie hun oriëntatievermogen niet beïnvloedt.
Wetenschappers hebben ook opgemerkt dat trekvogels een systeem in hun ogen hebben dat erg op een magnetisch kompas lijkt. Hun netvlies kan op gepolariseerde wijze licht opvangen. Dit biedt hen een uniek navigatiesysteem.
De vogels gebruiken de beweging van de zon en de positie van de sterren en de maan als een effectieve navigatiemethode. Dat helpt hen erachter te komen hoe ze moeten reizen om hun bestemming te bereiken.
Hoe werkt het richtingsgevoel van honden?
Wat het richtingsgevoel van een hond betreft, zijn er ook twee hoofdhypothesen die enigszins op de bovengenoemde lijken. Hun krachtige zintuigen kunnen hen helpen om hun omgeving gemakkelijk te identificeren en eventuele veranderingen daarin te herkennen.
Door hun uitstekende gehoor en sterk ontwikkeld reukvermogen kunnen ze herkenningspunten identificeren, evenals sporen die ze kunnen volgen om thuis te komen.
Ook is het molecule cryptochrome 1 in het netvlies van hondenogen geïdentificeerd. Dit komt ook in de ogen van trekvogels voor. Dit molecule wordt met magnetische ontvangst geassocieerd. Door zijn aanwezigheid in de ogen kunnen dieren zich door het magnetische veld van de planeet in tijd en ruimte oriënteren.
Het belang van emotionele banden als het om oriëntatie bij honden gaat
Naast het bovengenoemde benadrukken wetenschappers ook hoe goed honden zich aan positieve bekrachtiging aanpassen. Dit is hun vermogen om via een systeem van herkenning en beloningen tal van taken te leren en te onthouden.
Natuurlijk gaat positieve bekrachtiging bij hondentraining niet alleen over het aanbieden van traktaties of beloningen. Er komt veel meer bij kijken. De pijlers van deze methodologie zijn verbonden tussen wie lesgeeft en wie leert. Deze uitwisseling van ervaringen helpt zowel de eigenaar als de hond tijdens de training.
Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.