Het gedrag van de Irrawaddydolfijn

Dit zeedier dat aan de kusten en riviermondingen van Zuidoost-Azië leeft wordt met uitsterven bedreigd. Dit is voornamelijk te wijten aan de onopzettelijke sterfte die wordt toegebracht als gevolg van de visserij in de regio. In dit artikel zullen we je meer vertellen over de kenmerken en het gedrag van de Irrawaddydolfijn.

Het leefgebied van de Irrawaddydolfijn

Hoewel je op grond van zijn naam zou kunnen denken dat het een soort is die in de Irrawaddy-rivier (die Birma en China doorkruist) voorkomt, leeft deze dolfijn eigenlijk in de oceanen en wordt hij zelden in zoet water gevonden.

Deze dolfijnen komen voor in Zuidoost-Azië. Ze leven aan de kusten en in de mondingen van sommige rivieren, zoals de Ganges en de Mekong. Hun voorkeur gaat echter uit naar tropische en subtropische wateren. De Irrawaddydolfijn leeft in Australië, Bangladesh, Birma, Cambodja, de Filippijnen, India, Indonesië, Maleisië en Papoea-Nieuw-Guinea.

Kenmerken van de Irrawaddydolfijn

Net als een beluga is de Irrawaddydolfijn – wiens wetenschappelijke naam Orcaella brevirostris is – een walvisachtige dolfijn. In tegenstelling tot de andere soorten in deze familie, heeft hij echter geen rostrum, of snavel.

Hij heeft een ronde, stompe kop. Het hele lichaam is grijsblauw met een lichter gekleurde buik. Het kan tussen de 90 en 200 kg wegen en kan tot 2,5 meter meten.

Gedrag van de Irrawaddydolfijn

Deze dolfijn leeft over het algemeen in kleine groepen van maximaal zes exemplaren. Ten hoogste kun je er 15 bij elkaar vinden. Ze zoeken open water en voedsel op de zeebodem. Dit is kenmerkend voor het gedrag van de Irrawaddydolfijn.

Het dieet van de Irrawaddydolfijn bestaat voornamelijk uit garnalen, hoewel hij ook andere schaaldieren, octopussen en vissen lust. Wanneer ze eten blazen ze al het opgenomen water door het gat boven op hun hoofd uit.

Om met elkaar te communiceren maken deze dolfijnen zoem en piepgeluiden die een frequentie hebben tot 60 Khz.

De voortplanting van de Irrawaddydolfijn

Om zich voort te planten zoekt het mannetje een partner binnen zijn groep. Als hij er een vindt, verstrengelen ze zich tegenover elkaar, van buik tot buik. Na de copulatie – die minder dan een minuut duurt – gaan ze uit elkaar en vertrekken ze in verschillende richtingen.

De draagtijd is 14 maanden. Het vrouwtje geeft geboorte aan een enkel jong, met een gewicht van ongeveer 10 kg. Het vrouwtje geeft vervolgens twee jaar borstvoeding. Deze dolfijnen bereiken pas geslachtsrijpheid tussen de zeven en negen jaar en kunnen tot drie decennia oud worden.

Hoewel deze dolfijnen meestal uit de buurt van boten blijven raken ze soms verstrikt in visnetten. Ze sterven vervolgens omdat ze dan niet in staat zijn om naar de oppervlakte te komen om te ademen.

Dit is een van de redenen waarom de Irrawaddydolfijn met uitsterven bedreigd wordt. Er zijn ook verschillende andere redenen, waaronder watervervuiling, de jacht voor gebruik op shows in waterparken, en lage geboortecijfers in zowel de natuurlijke habitat als in gevangenschap.

Er zijn verschillende projecten en verdragen in de maak om al deze situaties te voorkomen. Zo laten deskundigen de vissers bijvoorbeeld zien hoe ze hun netten sneller dan gewoonlijk uit het water kunnen halen om de dolfijnen aan de oppervlakte te laten komen om te ademen.