Mijn hond heeft bleekmiddel gedronken: wat moet ik doen?
Geschreven en geverifieerd door de bioloog Samuel Sanchez
De term bleekmiddel omvat een reeks oxiderende stoffen die in huizen over de hele wereld worden gebruikt als ontsmettingsmiddelen, omdat ze nuttig zijn om schimmels en bacteriën te doden.
Huisdieren worden voortdurend indirect blootgesteld aan deze chemicaliën, en om deze reden moet je voorbereid zijn op een situatie waarin je hond bleekwater drinkt. Dus, wat moet je doen als je hond bleekwater heeft gedronken?
Afhankelijk van de concentratie van de actieve ingrediënten kan bleekmiddel het lichaam van je hond op verschillende manieren beschadigen. Hoe dan ook, het is beter om alle gevallen als noodgevallen te behandelen. Zo voorkom je problemen en onomkeerbare schade op korte termijn. Vervolgens vertellen we je alles wat je moet weten over deze situatie en hoe je ermee om moet gaan.
Wat is bleekvergiftiging?
Zoals we al zeiden, is bleekmiddel een verbinding van algemene bacteriedodende en schimmeldodende stoffen met water. De belangrijkste verbinding in deze producten is natriumhypochloriet, een sterk oxidatiemiddel dat dodelijk is voor verschillende micro-organismen. Hoewel het goed werkt tegen “actieve” virussen, bacteriën en schimmels, is het minder effectief tegen sporen.
De Europese Economische Gemeenschap (EEG) stelt de volgende graden van “veiligheid” vast van de verschillende soorten bleekmiddel, in verhouding tot hun natriumhypochlorietgehalte:
- Niet irriterend: met minder dan 5% natriumhypochloriet.
- Irriterende middelen: 5-10% natriumhypochloriet.
- Bijtende stoffen: met meer dan 10% van deze verbinding.
Tot op heden bevatten alle op de markt gebrachte producten een natriumhypochlorietconcentratie tussen 3,15% en 6,3%. Dat wil zeggen, het kunnen niet-irriterende of irriterende schoonmaakproducten zijn, maar nooit bijtend. In ieder geval worden deze criteria gebruikt voor mensen en bij honden kan het heel anders zijn.
Pathogeen mechanisme
Zoals aangegeven door het MSD Veterinary Manuals-portaal (Engelse link), zal een bleekmiddel met een hypochlorietconcentratie van lager dan 10% licht irriterend zijn voor een hond. Door zijn oxiderende werking kan het schade aan de slijmvliezen van de mond, keelholte en slokdarm veroorzaken, evenals gastritis als er grote hoeveelheden worden ingenomen.
Als het product een pH hoger dan 11 of lager dan 3,5 heeft en de hypochlorietconcentratie de “veilige” limieten overschrijdt, kan schade aan het maagdarmkanaal van de hond ontstaan. Wees extra voorzichtig met ultrageconcentreerde producten —pH van 12-12,5—, aangezien deze significante klinische symptomen kunnen veroorzaken bij zowel huisdieren als mensen.
Hoe weet ik of mijn hond bleekwater heeft gedronken?
De meeste huishoudelijke bleekmiddelen zijn irriterend, maar niet bijtend of brandend. Daarom zijn de klinische symptomen meestal vrij mild. Als een hond een kleine hoeveelheid commercieel bleekmiddel inneemt – 3,5-6% hypochloriet – zullen de symptomen binnen enkele minuten beginnen. We kunnen het volgende benoemen:
- Overmatig kwijlen: hoewel dit klinische teken voorkomt bij honden, is het nog duidelijker bij katten.
- Irritatie van de huid van de mond en het mondslijmvlies: aangezien dit de eerste plaatsen zijn die in contact komen met de chemische stof, zijn dit de gebieden die het meest irritatie en mogelijke schade vertonen.
- Braken: Misselijkheid en braken komen niet vaak voor na blootstelling aan huishoudbleekmiddel. Als de hond echter veel heeft gedronken, kan hij onbedoeld wat van zijn voer naar boven halen. Braken komt vaker voor na inname van bleekmiddelen met andere verbindingen.
- Atypisch gedrag: de hond kan zijn voorpoten naar zijn neus brengen, alsof hij zichzelf probeert te “krabben.”
Deze klinische symptomen kunnen zorgwekkend lijken, maar ze duiden op een milde aandoening. Echter, geconcentreerde producten veroorzaken zowel externe als interne zweren. Deze manifesteren zich in de vorm van bloedingen, zichtbare orale laesies, diarree, hypotensie, toevallen en verlies van motorische vaardigheden.
Een vergiftiging door het consumeren van geconcentreerd bleekmiddel kan alleen worden opgelost met professionele medische hulp.
Wat moet ik doen als mijn hond bleekwater heeft gedronken?
We komen bij het belangrijkste deel. Iedere eigenaar moet namelijk weten hoe hij moet handelen bij een chemische vergiftiging bij honden. Natuurlijk hangt de aanpak af van het type en de hoeveelheid ingenomen chemische stof. Laten we bekijken wat je moet doen bij milde en ernstige vergiftiging.
Beperkte consumptie en licht irriterend bleekmiddel
Als je hond per ongeluk een beetje bleekwater drinkt, wees dan waakzaam maar blijf kalm. Probeer hem snel veel water te laten drinken, om het bleekmiddel verder te verdunnen en het natuurlijke spoelen van de mondomgeving te bevorderen. Een kopje melk is ideaal als de hond het verdraagt. Dit zal namelijk de werking van de chemische stof helpen “neutraliseren.”
Zodra de hond voldoende vocht heeft ingenomen, zouden de symptomen binnen 30-45 minuten moeten verdwijnen. Als dit niet het geval is, ga dan met je huisdier naar de dierenarts, het kan zijn dat hij extra behandeling nodig heeft.
Verbruik van geconcentreerd bleekmiddel
Als je hond geconcentreerd bleekmiddel heeft geconsumeerd, moet je met hem naar de dierenarts gaan zonder een seconde te verspillen. Daar kan het dier een maagspoeling of braakopwekkend middel krijgen, afhankelijk van de toestand en de ernst van de symptomen die hij vertoont.
Als het dier erg zwak is en niet kan eten, kan hij intraveneus vocht en voedingsstoffen krijgen, om uitdroging en andere problemen te voorkomen. Aan de andere kant benadrukken we dat actieve kool in deze gevallen nutteloos is, omdat het niet effectief is tegen de chemische verbindingen van bleekmiddel.
Als je hond bleekwater heeft gedronken en je hebt vragen of zorgen, kun je het beste naar de dierenarts gaan.
Laatste opmerkingen
Milde gevallen vereisen meestal geen veterinaire aandacht en lossen zichzelf snel op, in 35-40 minuten. Als je hond bleekwater heeft gedronken, moedig hem dan aan om vloeistof te drinken en geef hem, indien mogelijk, wat melk.
Geconcentreerde vergiftigingen zijn echter veel ernstiger en kunnen langdurige veterinaire hulp vereisen. Langdurige zweren en diepe verwondingen bij de hond moeten mogelijk worden behandeld. Daarbij is meestal de hulp van medicijnen en aanvullende therapieën nodig.
Naast bezoeken aan de dierenarts en professionele benaderingen, zoals bij alle vergiftigingen, is preventie de beste behandeling. Bewaar het bleekmiddel altijd op een voor je huisdieren ontoegankelijke plaats, en als je aan het schoonmaken bent, sluit dan de deur van de woonkamer en laat de dieren zolang in een andere kamer.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Chlorine bleaches, MSD Veterinary Manuals. Recogido a 24 de junio en https://www.msdvetmanual.com/toxicology/household-hazards/chlorine-bleaches
- Bleach Poisoning in Pets: What You Should Know, PETMD. Recogido a 24 de junio en https://www.petmd.com/dog/emergency/poisoning-toxicity/bleach-poisoning-pets-what-you-should-know
- Mencías, E. (2003). Intoxicación por cáusticos. In Anales del Sistema Sanitario de Navarra (Vol. 26, pp. 191-207). Gobierno de Navarra. Departamento de Salud.
Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.