De broholmer: een vriendelijke molosser

Het broholmer-ras komt oorspronkelijk uit Denemarken en is buiten dit gebied meestal niet bekend. Dit hondenras stond in de 20e eeuw op het punt om uit te sterven, maar een groep liefhebbers van dit ras heeft het weten te behouden. Gelukkig maakte dit ras een comeback, hoewel het niet echt populair is. Hieronder kun je alles leren over de broholmer.

De oorsprong van broholmers

Er zijn documenten die aangeven dat dit ras erg oud is. Er zijn gegevens van broholmers die uit de middeleeuwen dateren, maar dit ras werd in de achttiende eeuw dankzij de graaf van Broholm, waar dit ras zijn naam aan ontleent, heel gebruikelijk.

Aanvankelijk was dit ras gespecialiseerd in hertenjacht, maar werd het uiteindelijk een waakhond voor onder andere huizen en boerderijen.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog stond dit ras op het punt van uitsterven, maar een aantal fokkers hielpen hen in de jaren zeventig om terug te keren. De fokkers hebben daarom een standaard voor dit ras gecreëerd die bestaat uit het registreren van gezonde nieuwe honden.

De FCI heeft broholmers geclassificeerd als in de tweede groep: het molossoïde, bulldogtype. Tegenwoordig worden ze als huisdieren en waakhonden gebruikt.

Fysieke eigenschappen

Broholmers zijn grote honden. Ze kunnen tussen de 55 en 70 cm tot de schoft meten en volwassenen exemplaren wegen ongeveer tussen de 45 en 60 kg, waarbij de reuen iets groter zijn dan de teefjes.

Ze zien eruit als een bulldog. Hun koppen zijn breed en vierkant en hun snuiten moeten even lang zijn als de schedel. De nek van deze hond is breed en kan op sommige delen losse huid hebben.

Hun lippen moeten ook een beetje hangen en ze moeten middelgrote, driehoekige, gevouwen oren hebben. Ze hebben een sterke en zware bouw en de grote spieren van hun achterpoten moeten wel opvallen. Hun borst is breed en diep, hun staart is lang en het wijst als een zwaard wanneer de hond rust.

Hun vacht is grof en kort. Ze hebben een gele kleur en een goudrode tint met een zwart masker op het gezicht en snuit. Bovendien kunnen ze witte vlekken op de borst, poten en de punt van de staart hebben.

Persoonlijkheid

Dit ras is meestal kalm van karakter en heeft veel zelfvertrouwen. Het zijn echter krachtige honden die zowel lichamelijke als geestelijke oefening nodig hebben.

Ze zijn meestal vriendelijk, maar niet enthousiast. Aangezien het goede waakhonden zijn, kunnen ze wantrouwend zijn tegenover vreemden. Ze kunnen territoriaal worden met vreemden of met andere honden, maar ze zullen altijd vriendelijk zijn voor hun menselijke familie.

Zoals met bijna elke grote hond, houden ze ervan om in een rustige omgeving te leven en houden ze ervan om zich te ontspannen. Ze hebben een persoonlijkheid die zeer geschikt is om in huizen of in ruime appartementen te wonen.

Op voorwaarde dat voldoende naar buiten gaan om te bewegen. Deze honden kunnen in een huis wonen als ze drie keer per dag goede wandelingen kunnen maken.

Opgemerkt moet worden dat dit ras een uitdaging kan zijn om te trainen. Het is geen onintelligent ras, maar ze moeten met behulp van positieve bekrachtiging en geduld getraind worden. Men kan verbazingwekkende resultaten krijgen als de hond door een geduldig persoon getraind wordt die ervaring heeft met grote honden.

Zorg en gezondheid

Er zijn geen studies die dit ras associëren met hogere kansen om aan bepaalde ziekten te lijden. Aangezien het zo’n grote hond is, is hij echter vatbaar voor verschillende gezondheidsproblemen die honden van meer dan 35 kg meestal krijgen.

Tijdens bezoeken aan de dierenarts moet je de gezondheid van hun gewrichten controleren, omdat ze gevoelig zijn voor heup- en elleboogdysplasie. Het is een goed idee om deze hond op jonge leeftijd een speciaal dieet te geven, vooral een dieet dat goed is voor hun botten.

Daarnaast is dit ras ook gevoelig voor hartproblemen. Net als andere grote honden, moet je regelmatig naar de dierenarts gaan om ervoor te zorgen dat hij in goede gezondheid verkeert.

Wat betreft de zorg voor hun vacht, heeft dit ras kort en stijf haar dat zich voortdurend vormt. Ze moeten regelmatig worden geborsteld en zelfs meer tijdens het wisselen van seizoenen (lente en herfst).

Kortom, je moet onthouden dat de broholmer een molosser is die aan de bulldog doet denken en hoewel ze erg vriendelijk en rustig genoeg zijn om in een appartement te wonen, moet je ervoor zorgen dat ze vanwege hun grote omvang thuis genoeg ruimte hebben.

Vergeet niet dat ze een paar wandelingen per dag nodig hebben, dus als je tijd en een plek hebt om dat te doen, dan zal je broholmer een waakhond voor je huis zijn en een rustige metgezel.

Bron van afbeeldingen: Ivarr en Pleple2000