De vijf meest rimpelige hondenrassen

Zodra je deze honden met al hun huidplooien heb gezien ben je er al verliefd op. Rimpelige honden worden door hun vriendelijkheid en fraaie uiterlijk in alle landen steeds populairder. In dit artikel vertellen we meer over deze rimpelige rassen!

Waarom zijn er rimpelige hondenrassen?

Onderzoekers hebben lang geprobeerd om een antwoord te vinden op de vraag waarom deze rimpelige honden bestaan. Zelfs nadat ze hun bijzondere huidkenmerken hebben onderzocht kunnen ze geen reden vinden waarom de huid van deze honden niet ‘strak’ is.

Bij de Shar Pei komt het vanwege een erfelijke afwijking genaamd cutane mucinosis. Er is wat de andere rassen betreft niets bekend van de oorzaken van dit verschijnsel. Wel kunnen we garanderen dat je ze gaat adoreren zodra je ze ziet. Je zult ze vast meteen mee naar huis willen nemen. Voorbeelden van rimpelige hondenrassen zijn:

1. Napolitaanse Mastiff

Dit is een hele grote molosser-achtige dog van de dogo familie. Naar aangenomen stammen ze uit het jaar 300 v. Chr. en zijn ze afkomstig van de Tibetaanse mastiff. De Grieken introduceerden ze bij de Romeinen die hun eigen dieren creëerden om te gebruiken bij kermisgevechten.

De Napolitaanse mastiff is een solide en dikkige hond met een groot en zwaar hoofd. Alhoewel hij er gevaarlijk uitziet is dat helemaal niet het geval. Ze zijn vooral trouwe beschermers van gezin en huis en zijn altijd waakzaam en oplettend. Deze hond is daarbij heel trouw, zelfverzekerd, statig en helemaal niet agressief. Het is heel belangrijk om ze van jongs af aan te trainen. Ze kunnen hinder hebben van heupdisplasie. Per dag hebben ze een kilo eten nodig.

2. Britse Bulldog

Deze rimpelige hond wordt ook wel gewoon bulldog genoemd. Zijn oorsprong ligt in het Verenigd Koninkrijk waar hij tijdens de 17e eeuw gebruikt werd in de vechtsport. Het is tevens een van de symbolen van het land. Dit ras met zijn bolle uiterlijk en doosvormig lichaam werd gebruikt om andere rassen te creëren zoals de boxer, de bull mastiff en de bull terriër. Hij heeft een platte neus en is heel sterk. Het gewicht kan bij de reu tot 22 kg bedragen. Zijn staart is van nature kort en gekruld.

Als je een Britse bulldog hebt moet je erop bedacht zijn dat ze gemakkelijk een zonnesteek kunnen krijgen. Ze kunnen ook lijden aan een afwijking die brachycefaal obstructief syndroom heet. Hierdoor kunnen ze moeilijk ademhalen. Ze worden tevens snel te dik als ze niet genoeg lichaamsbeweging krijgen.

3. Mopshond

De mopshond komt oorspronkelijk uit China maar werd vooral in het Verenigd Koninkrijk populair. Deze kleine molusser-achtige hond heeft een groot hoofd in verhouding met zijn lichaam, rechte poten en een gekrulde staart. De ‘toegelaten’ kleuren zijn lichtbruin, zilverkleur en abrikoos met een zwarte snuit.

Deze hond moet vanaf een vroege leeftijd gesocialiseerd worden. Met grotere honden kan hij goed opschieten. Hij is heel speels en actief. Tegenover vreemden is hij echter wat achterdochtig. Alhoewel niet echt een waakhond is hij wel alert voor gevaar.

Met hun ogen moet je heel voorzichtig zijn. Ze steken namelijk behoorlijk uit en kunnen daarom gemakkelijk gewond raken. Daarnaast bevatten de rimpels afscheidingen en vocht die ontstekingen en een kwalijke geur kunnen veroorzaken.

4. Bull Mastiff

Dit ras komt uit Engeland en is het gevolg van een kruising tussen een buldog en een Engelse mastiff. De eerste exemplaren ervan kwamen in de 19e eeuw voor. Hij werd vanwege zijn sterke kaken gebruikt om stropers te vangen. Ze zijn heel groot en hebben een doosvormig hoofd, donkere ogen en een roodbruine vacht. Het zijn tevens goede waakhonden die actief zijn en niet veel blaffen. Ze kunnen zich gemakkelijk aanpassen aan ieder thuissituatie en zijn heel prettig in de omgang.

5. Shar Pei

Als je het hebt over rimpelige honden komt dit ras meteen in je gedachten naar boven. De rimpels bevinden zich over het hele lichaam! Oorspronkelijk uit China afkomstig verscheen dit dier voor het eerst in 206 v. Chr. Het was ook het symbool van het Han vorstenhuis. Shar Pei betekent  “zand huid”, vanwege de kleur.

Ze werden toentertijd als waakhond gebruikt voor graftomben, als verdedigingshond en vechthond. Vandaag de dag zijn ze echter gewoon huisdieren. Tijdens het communistische regime verdwenen ze bijna totaal. Huisdieren werden destijds gezien als symbolen van de middenklasse en verspillers van eten.

Ze zijn vreedzaam, stabiel, onafhankelijk en trouw aan hun baas. Ze vegen met hun pootjes net als katten en ze kunnen als pup nogal ondeugend zijn.