Brits langhaar: oorsprong en kenmerken

Geschreven en geverifieerd door de bioloog Francisco Morata Carramolino

Laatste update: 22 december, 2022

Bij het zoeken naar een kat om als gezelschapsdier te adopteren, kan de verscheidenheid aan rassen de keuze erg moeilijk maken. In het artikel van vandaag vertellen we je over een sterk aanbevolen ras, de Brits langhaar.

Deze katten zijn per ongeluk ontstaan in de 20e eeuw en worden momenteel erkend als een eigen ras. Als je op zoek bent naar een katachtige metgezel en meer wilt weten over de Brits langhaar, lees dan verder!

Oorsprong van de Brits langhaar

Britse katten komen van de katachtigen die de Romeinen vergezelden toen ze Groot-Brittannië koloniseerden. Deze dieren werden oorspronkelijk geïmporteerd uit Egypte.

Uit deze oude dieren kwam het ras Brits korthaar voort, dat erg populair is gebleven en in de loop van de tijd nauwelijks is veranderd. Hun voortbestaan was echter niet altijd zeker.

Met de komst van de Eerste Wereldoorlog, en nog meer na de Tweede Wereldoorlog, werd de genenpool van de Brits korthaar sterk verminderd. Om genetische variabiliteit te bieden en het ras te redden, begonnen fokkers de overlevende exemplaren te kruisen met Perzische katten.

Deze katten droegen het gen voor lang haar, maar dit gen is recessief, zoals aangegeven door specialisten. Dit betekent dat, wil het nageslacht lang haar hebben, beide ouders dit gen moeten dragen. Daarom waren de meeste katten die uit deze eerste kruisingen voortkwamen identiek aan de gebruikelijke kortharige katachtigen.

Met het verstrijken van de tijd begonnen echter langharige katten te verschijnen. Naarmate het recessieve gen steeds gebruikelijker begon te worden bij de nieuwe generaties kortharen, begonnen de eigenschappen van de Brits langhaar steeds relevanter te worden.

Hoewel aanvankelijk afgewezen, is de Brits langhaar een steeds meer erkend en geliefd ras. Maar zoals zoveel andere gebeurtenissen in de natuur, gebeurde het volledig onbedoeld.

Fysieke eigenschappen

Vanwege zijn oorsprong deelt de Brits langhaar veel van zijn kenmerken met zijn kortharige voorouder. Het zijn middelgrote of grote katten, met een lange, dichte vacht waardoor ze er nog indrukwekkender uitzien. Ze zijn over het algemeen vrij gedrongen en breed, met sterke korte poten en een dikke staart.

De kop is groot en rond, met een korte snuit. De snorhaarkussentjes zijn behoorlijk prominent en afgerond, net als de kin. De ogen zijn groot, zeer rond en open, en de oren zijn kort en rond.

Net als de Brits korthaar heeft deze kat een grote verscheidenheid aan kleuren. Sommige dieren hebben een enkele tint over het hele lichaam, terwijl anderen kunnen bogen op heel verschillende combinaties.

• Tortie : Dit 3-kleurenpatroon doet denken aan een schildpadkat. Torties zijn meestal vrouwelijk.
• Colorpoint : De kat is over het algemeen overal wit, met de toppen van de poten, staart, neus en oren donkerder.
• Tabby : Dit karakteristieke patroon bestaat uit een basiskleur gekruist door een reeks donkerdere onregelmatige strepen.

Karakter

Deze katten zijn vriendelijk en aanhankelijk, maar ze behouden ook hun onafhankelijkheid. Hoewel ze niet constant afhankelijk zijn van hun baasjes, genieten ze wel van menselijk gezelschap. Ze zijn vaak liever in dezelfde kamer als mensen, spelen spelletjes of knuffelen met ze. Ze vinden het echter ook prettig om tijd alleen door te brengen.

Dit ras is over het algemeen kalm en beheerst. Het zijn geen bijzonder actieve katten, maar ze zijn wel nieuwsgierig. Ze houden van spelletjes die mentale stimulatie bieden, houden van eten en zijn meestal niet erg luidruchtig. Bovendien maakt hun persoonlijkheid ze compatibel met zeer verschillende gezinssituaties. Ze verdragen het samenleven met kinderen, honden en ouderen heel goed.

Verzorging van de Brits langhaar

Dit ras vereist zeer vergelijkbare zorg als andere huiskatten, met twee aspecten van speciaal belang. Om te beginnen heeft de lange vacht meer verzorging nodig dan andere kortharige rassen.

Als het je er niets aan doet, kan het snel klitten en vuil ophopen, wat vervelend is voor het dier en kan leiden tot gezondheidsproblemen. Om dit te voorkomen is het sterk aan te raden om de kat wekelijks te borstelen.

En, zoals we al eerder aanhaalden, deze katten zijn niet erg actief en toch zijn ze enthousiast over eten. Zoals je je kunt voorstellen, maakt dit hen vatbaar voor obesitas. Het is erg belangrijk om ervoor te zorgen dat deze katten voldoende beweging en een aangepast dieet krijgen.

Opgemerkt moet worden dat het geen goede optie is om de kat vrij buiten het huis te laten rondlopen. Hoewel hij op die manier beweging zou krijgen, moet je niet vergeten dat katten invasieve soorten zijn die zeer ernstige schade toebrengen aan de lokale biodiversiteit. Een beter alternatief, voor hen en voor de natuur, is om ze binnenshuis te laten bewegen.

Ziekten

Zoals alle raskatten of kruisingen die in de loop van de tijd zijn ontstaan, heeft de Brits langhaar aanleg voor bepaalde ziekten en aandoeningen. Dit zijn bijvoorbeeld de volgende:

1. Hyperthyreoïdie: een aandoening die optreedt wanneer de schildklier wordt overgestimuleerd en te veel hormonen produceert. Sommige bronnen beweren dat deze pathologie typisch is voor Brits langharen, maar uit onderzoek (Engelse link) is gebleken dat ze minder risico lopen dan kortharen om het te ontwikkelen.
2. Hypertrofische cardiomyopathie – Een pathologie die wordt gekenmerkt door atypische verdikking van de linker hartkamer. In dit geval is het een aandoening die vaker voorkomt bij de Brits langhaar dan bij andere rassen.
3. Polycystische nierziekte: Bij deze aandoening groeien niet-kankerachtige cysten langzaam maar gestaag in de nieren van de kat. Perzische katten zijn ongetwijfeld het meest getroffen door deze ziekte, maar de Britse langharen worden niet gespaard, aangezien veel gevallen zijn geregistreerd en gegenotypeerd.

Brits langharen zijn mooi, trouw, speels en hebben een imposante uitstraling. Zoals elk ander ras dat in de loop van de tijd tussen familieleden wordt gekruist om de gewenste eigenschappen te verkrijgen, zijn er echter bepaalde gezondheidsproblemen waarmee rekening moet worden gehouden.