AAP Primodomus: Europa's opvangcentrum voor grote katten

Veel dieren worden geboren of komen op een heel andere plek terecht dan waar ze zouden moeten zijn. De illegale handel in soorten, het gebruik van wilde dieren in shows of het gebruik ervan als toeristische attracties zijn de redenen waarom veel grote katten in een opvangcentrum voor grote katten terechtkomen.

De International Foundation AAP Primadomus – Animal Advocacy and Protection – is sinds de opening in 2009 een van de Europese referentiecentra voor de redding van exotische zoogdieren.

Vier jaar later kreeg Primadomus erkenning als het eerste officiële CITES-reddingscentrum, een internationaal verdrag voor het behoud van de natuur. Als je meer over deze essentiële organisaties wilt weten, lees dan verder.

Stichting AAP: opvangcentrum voor exotische dieren

Riga en Okko Reussien waren een Nederlands echtpaar dat in de jaren zeventig besloot om een opvangcentrum voor primaten en kleine exotische dieren op te richten.

In eerste instantie zorgde het echtpaar in hun eigen huis voor de dieren. Riga combineerde deze taak met zijn nachtelijke werkzaamheden in een dierenkliniek. Hoewel het begin moeilijk was, hebben Okko en Riga na verloop van tijd een nieuwe locatie voor hun centrum gevonden.

Naast het werken aan reddingsacties, werkte stichting AAP mee aan de totstandkoming van de eerste wetgeving op het gebied van dierenwelzijn en bezit van exotische dieren in Nederland.

Na verloop van tijd droegen Riga en Okko de leiding aan David van Gennep over. Van Gennep was destijds directeur van de stichting en had als vrijwilliger met hen samengewerkt. De stichting werd nog professioneler en haar rol in de exotische dierenwetgeving werd sterker.

Primadomus bleef groeien en verhuisde terug naar zijn huidige Europese basis in Almere. Het omvat echter ook Noord-Europa, tot in het zuidwesten, met een centrum in Villena, Spanje.

Hoe werkt het centrum?

Honderden tijgers en leeuwen zijn in circussen en films het slachtoffer van uitbuiting, ze worden illegaal verhandeld of als huisdier aan individuen verkocht. Hierdoor brengen ze hun leven in kleine kooien door, zonder de basisbehoeften van hun soort te kunnen ontwikkelen.

Hetzelfde gebeurt met andere exotische soorten, zoals primaten. Na jaren van opsluiting worden ze eindelijk gered en hoewel hun leven radicaal verandert, is het hoogst onwaarschijnlijk dat ze ooit weer in hun natuurlijke habitat zullen leven.

Een van de belangrijkste doelstellingen van stichting AAP is het voorkomen van de problemen die het redden van dieren in de eerste plaats noodzakelijk maken. Een sterke regularisatie van dierenwelzijnswetten en een gewetensvolle samenleving zijn de basispijlers om het slachtofferschap van dieren te verminderen.

Na het ontvangen van meldingen over een dier, beoordeelt de stichting de zaak en stelt een datum voor het transport vast. Bij aankomst in het centrum moet elk dier een periode van quarantaine doorlopen. Gedurende die tijd kunnen professionals de initiële toestand evalueren en plannen voor fysieke en mentale revalidatie maken.

Zodra de quarantaineperiode voorbij is, gaan de dieren bij leden van hun eigen soort wonen om het proces van sociale rehabilitatie te beginnen.

Een opvangcentrum voor grote katten

Sinds juni vorig jaar maakt AAP Primadomus deel uit van de Big Cat Sanctuary Alliance. Het doel van deze organisatie is om het privébezit en het commerciële gebruik van grote katten uit te bannen.

Deze vereniging geeft meer stem aan de stichting. En bovendien zet het Primadomus-team zich in om de normen van de alliantie te volgen, aangezien de leden zonder contact met wilde dieren werken en zonder hun fokkerij te vergemakkelijken. Momenteel leven 140 dieren, waaronder primaten en grote katten, in het Spaanse opvangcentrum.

De leeuwen Reza en Aya

Op 21 mei 2015 redde AAP deze twee leeuwen samen met twee andere tijgers van een circus. De grote katten woonden al dertien jaar in circustrailers langs een Franse snelweg.

De dieren brachten de eerste maanden in aparte verblijven door, omdat ze nog nooit contact met elkaar hadden gehad. Vanaf de eerste dag dat de leeuwen naar buiten kwamen, leken ze elkaar echter te herkennen. Het team besloot ze daarom samen voor te stellen.

De leeuwen raakten al snel bevriend en tegenwoordig leven ze samen. Reza kreeg geleidelijk zijn spieren terug en Aya viel dankzij het zorgvuldige dieet van het centrum af.

Het jachtinstinct van Reza de leeuw kwam snel aan het licht dankzij de omgevingsverrijking die door de stichting werd geboden. Zoveel jaren van opsluiting hadden ze niet kunnen onderdrukken. Aya daarentegen wijdt zijn tijd aan het observeren van zijn metgezel.

Dankzij het werk van dit opvangcentrum hebben de grote katten een nieuwe kans gekregen. Nu hebben ze een huis dat beter op hun behoeften is afgestemd en goede veterinaire zorg. Ze bieden hen bovendien de mogelijkheid om met andere dieren van dezelfde soort te socialiseren.