Wat te doen als je hond last heeft van stuiptrekkingen
Stuiptrekkingen worden veroorzaakt door stoornissen in het zenuwstelsel, die zich manifesteren als motorische stoornissen en, in sommige gevallen, als een verlies van bewustzijn. Wanneer een hond last heeft van stuiptrekkingen, is het van essentieel belang om het dier onmiddellijk medisch te laten onderzoeken.
Vaak maken mensen de fout om te denken dat stuiptrekkingen duiden op een ziekte. Stuiptrekkingen kunnen echter optreden vanwege een verscheidenheid aan factoren. Ze zijn in feite een symptoom van een pathologisch probleem of een aandoening.
Als een hond last heeft van stuiptrekkingen, zal een specialistische diagnose daarom de oorzaak kunnen aanduiden en de beste behandeling kunnen aangeven. Huisdiereigenaren moeten weten wat ze moeten doen als hun hond stuiptrekkingen vertoont, en de behandeling zal afhangen van de gezondheid van het dier en zijn mate van verbetering.
Om het allemaal iets makkelijker voor je te maken, delen we hieronder wat je kunt doen als je hond last heeft van stuiptrekkingen.
Waarom honden last krijgen van stuiptrekkingen
De oorzaken achter stuiptrekkingen kunnen op verschillende manieren ontstaan, zoals traumatische of aangeboren gebeurtenissen. Externe middelen, zoals medicijnen, kunnen echter ook stuiptrekkingen bij honden veroorzaken.
- Een ernstig hoofdletsel kan in sommige gevallen ook stuiptrekkingen veroorzaken. In dit geval moet je je dierenarts informeren over de mogelijke oorzaak van de stuiptrekkingen.
Het is zeer waarschijnlijk dat de specialist beslist om een schedelonderzoek uit te voeren om mogelijke verwondingen te evalueren.
- Stofwisselingsziekten. Sommige stofwisselingsziekten worden geassocieerd met toevallen en ook bepaalde hormonale stoornissen. Deze omvatten hepatitis, hypoglykemie en hypocalciëmie, om er maar een paar te noemen.
Hetzelfde gebeurt met geassocieerde schildklierproblemen.
- Infecties of vergiftiging. Wanneer een hond last heeft van stuiptrekkingen, is het belangrijk om een infectie uit te sluiten. Een van deze infecties kan meningitis zijn.
Drugs- en medicatievergiftiging kan ook stuiptrekkingen veroorzaken.
- Borsttumoren bij honden, degeneratieve ziekten of andere ziekten kunnen alleen door een specialist worden vastgesteld. Vooral wanneer een hond last heeft van stuiptrekkingen.
In het algemeen kunnen bepaalde chronische degeneratieve ziekten en hersentumoren ook worden geassocieerd met stuiptrekkingen en toevallen.
- Stuiptrekkingen kunnen ook het gevolg zijn van aangeboren (ook wel bekend als, inherente) oorzaken. Hersenmisvormingen kunnen sommige hondenrassen ook meer vatbaar maken voor epileptische aanvallen en stuiptrekkingen.
Chihuahuas, yorkshire terriërs en poedels zijn allemaal goede voorbeelden. Hydrocefalus, dat kan overgaan tot epilepsie, komt veel voor bij deze rassen.
Wat te doen als een hond last heeft van stuiptrekkingen
Voor de stuiptrekking
Als een dier last heeft van stuiptrekkingen, is het belangrijk om onmiddellijk met hem naar een specialist te gaan. Hetzelfde geldt als je vermoedt dat het dier last heeft van zenuwaandoeningen.
Een goede preventieve methode is bijvoorbeeld om de hond te controleren op eventuele grote trauma’s of verwondingen. (Zelfs als het dier geen stuiptrekkingen heeft gehad.)
Stuiptrekkingen doen zich voor in drie fasen:
- Mensen verwarren de eerste fase vaak met een emotionele reactie. De hond wordt steeds banger en nerveuzer en begint enorm veel te kwijlen. Deze symptomen kunnen tot twee dagen aanhouden en kunnen met tussenpozen voorkomen.
- In de tweede fase kun je al spreken van een crisis. Wanneer een hond last heeft van stuiptrekkingen, trekken zijn spieren samen en schudt zijn lichaam onwillekeurig. In sommige gevallen raakt het dier zelfs buiten bewustzijn.
- Nadat de aanval voorbij is, zal de hond geleidelijk herstellen. Hoewel hij waarschijnlijk wel nog een beetje in de war en gedesoriënteerd zal zijn.
Tijdens de aanval
- Op het moment dat je huisdier last heeft van een aanval, is het erg belangrijk om kalm te blijven. Haal ook mogelijke voorwerpen, die schadelijk kunnen zijn voor hem tijdens de stuiptrekkingen, uit zijn buurt.
- Probeer het dier niet op te tillen of naar je toe te trekken. Leg in plaats daarvan liever een paar kussens om hem heen om mogelijke verwondingen te voorkomen.
- Geluid of licht kunnen de hond nog meer storen. Het is dus belangrijk om je hond ervan weg te houden. Wikkel je hond ook niet in en bied hem ook geen voedsel of water aan.
- Het is van essentieel belang dat je het dier nauwlettend in de gaten houdt. Je moet voorkomen dat de hond zijn hoofd naar achteren laat vallen en zijn tong uitsteekt. Hierdoor zal hij namelijk kunnen stikken.
Na de aanval
- Bel zodra de aanval voorbij is onmiddellijk een betrouwbare dierenarts op. Hij of zij zal je verdere instructies kunnen geven.
- De dierenarts zal je waarschijnlijk een paar vragen stellen, zoals: Hoe vaak heeft de hond stuiptrekkingen vertoond? Hoe lang duurde de aanval? Wat gebeurde er vóór de aanval?
- Bovendien moet de dierenarts weten of de hond een medische behandeling heeft ondergaan of dat hij hoofdletsel heeft opgelopen.
- Het is belangrijk om het dier ruimte te geven terwijl het herstelt van de aanval. Als je hond flauwvalt, moet je ook proberen hem te helpen weer bij bewustzijn te komen. Geef de hond onder geen beding medicatie zonder medisch toezicht of toestemming.
- De diagnose van een specialist zal licht werpen op de mogelijke oorzaken en behandelingsopties. Stuiptrekkingen worden meestal geassocieerd met epilepsie, maar een hond hoeft niet per se epileptisch te zijn om last te hebben van stuiptrekkingen.