Entropion bij honden: oorzaken, symptomen en behandeling

Geschreven en geverifieerd door de bioloog Samuel Sanchez

Laatste update: 22 december, 2022

In dit artikel bespreken we entropion bij honden. Zoals we allemaal weten is de reukzin het scherpste zintuig bij honden. Het gezichtsvermogen komt daar echter niet ver achter, want dankzij dat zintuig zijn honden in staat te zien wat er om hen heen gebeurt, zich dienovereenkomstig te bewegen, en zich veilig te voelen in nieuwe gebieden.

Entropion bij honden is een van die aandoeningen die, als het onbehandeld blijft, het zicht van je huisdier kan ontnemen en de kwaliteit van leven van het dier sterk kan verslechteren.

In dit artikel gaan we je vertellen wat entropion bij honden is, wat de voornaamste symptomen zijn, en hoe je het kunt behandelen. Stop niet met lezen, want deze aandoening is ernstiger dan de etiologie op het eerste gezicht doet vermoeden.

Wat is entropion bij honden?

De ogen van honden passen zich voortdurend aan om de juiste hoeveelheid licht uit de omgeving te ontvangen. De oogbollen zitten in de schedelvormige oogkassen, die bekleed zijn met zenuwen, spieren, bloedvaten, en structuren die vocht laten afvloeien.

Het witte deel van het hondenoog is de sclera. Dat is bedekt met een slijmvlies dat bindvlies genoemd wordt. De iris is het gekleurde cirkelvormige gedeelte in het midden van de oogbol en de pupil is de zwarte kern. Afhankelijk van het samentrekken of verwijden van de pupillaire sluitspieren verwijdt de pupil zich om meer licht binnen te laten of trekken deze samen om de lichtprikkel te beperken.

Het hoornvlies is een van de belangrijkste delen van het oog bij dieren, want het beschermt de eerder genoemde weefsels en helpt de lichtstraal te richten op het netvlies, de structuur die de fotoreceptoren bevat die nodig zijn om de verzamelde informatie naar de hersenen door te sturen. Helaas kan deze delicate structuur beschadigd worden door verschijnselen als entropion.

Zoals aangegeven door het veterinaire portaal VCA is entropion bij honden een afwijking aan de oogleden die ervoor zorgt dat ze naar binnen krullen. De aandoening veroorzaakt dat de wimpers en andere haartjes tegen het hoornvlies schuren en problemen veroorzaken zoals:

• pijn.
• hoornvlieszweren.
• perforaties.
• pigmentaire ontwikkelingen die het zicht belemmeren.

Hoewel entropion een probleem is dat zijn oorsprong vindt in de oogleden, kan het uiteindelijk tot blindheid leiden.

Oorzaken van entropion bij honden

Entropion kan verschillende oorzaken hebben, maar het is een bij uitstek erfelijke pathologie. We zullen enkele gebeurtenissen op een rij zetten die het ontstaan van dit probleem kunnen bevorderen.

Genetica

Zoals aangegeven door het portaal Veterinaire Partner is entropion meestal aangeboren. In deze gevallen begint de hond klinische verschijnselen te vertonen nog voor hij een jaar oud is.

Deskundigen weten niet precies welk gen honden kan predisponeren om deze aandoening te ontwikkelen. Prominente ogen en afhangende oogleden lijken een rol te spelen in de aanleg, maar verklaren de aandoening op zichzelf niet.

Ze weten echter wel dat bepaalde rassen er veel meer kans op hebben. Enkele van de rassen die de meeste kans hebben op congenitale entropion zijn onder andere:

• de Akita
• Staffordshire terriër
• Basset hound
• Bloodhound
• Bulldog
• Chesapeake Bay retriever
• Clumber spaniël
• Cocker spaniël
• Labrador retriever

Oogpijn of oogafwijkingen

Ogen die door een eerdere aandoening aangetast zijn trekken vaak ‘naar binnen’ in de oogkassen, waardoor de oogleden afhangen en in zichzelf vouwen. De oogafwijking die deze entropion veroorzaakt kan aangeboren zijn of gedurende het hele leven verworven worden.

Huidproblemen

Sommige dermatologische aandoeningen veroorzaken keratinisatie en verdikking van de huid, wat ook de ogen en oogleden beïnvloedt. Zo kan de fysiologische verandering de oogleden ‘naar binnen vouwen’ en tot entropion leiden.

Leeftijd

Ouderdom veroorzaakt dat de huid van honden slap wordt. Dit is vooral het geval bij rassen die van nature al hangende oogleden hebben, zoals de cocker spaniël. Entropion in verband met ouderdom bij deze, en veel andere rashonden, komt vrij vaak voor.

Wonden en verwondingen

Wonden en verwondingen aan de ogen veroorzaken soms schade aan de oogleden, die slecht genezen als de verzorging door de eigenaar onvoldoende is. Een hard contact met het oog tijdens het spelen of wandelen kan dan ook tot entropion leiden.

Symptomen

De symptomen van entropion bij honden ontstaan doordat de oogleden en wimpers tegen het hoornvlies en de oogbol in het algemeen wrijven. Enkele van de meestvoorkomende verschijnselen bij deze aandoening zijn als volgt:

• Voortdurend samenknijpen van de ogen.
• Overmatig veel tranen.
• Een purulente afscheiding in het getroffen gebied, wat wijst op een bacteriële infectie.
• Duidelijke roodheid en zwelling rond het aangetaste oog (of beide).
• Conjunctivitis, d.w.z. ontsteking van de bindvlieslaag van de oogbol.
• Overmatig knipperen van de ogen.
• Blepharospasme, of spasmen van de ooglidspieren.
• Tekenen van hoornvlieszweren.

In de meeste gevallen zijn beide ogen tegelijk aangetast (ook al is het ene meer beschadigd dan het andere). Opgemerkt moet worden dat de grote meerderheid van de honden symptomen vertoont vóór het eerste jaar, omdat het bijna altijd een aangeboren aandoening is.

Diagnose

Bij elke oogafwijking moet je je hond naar de dierenarts brengen. Bedenk dat een wond als gevolg van entropion geïnfecteerd kan raken en zeer ernstige aandoeningen bij je hond kan veroorzaken, dus zie de hierboven genoemde klinische verschijnselen niet over het hoofd.

Eenmaal bij de dierenarts wordt entropion bij honden meestal alleen door uitwendig oogonderzoek gediagnosticeerd. Als de diagnose positief is, zal je dierenarts een fluoresceïne kleuringstest op je hond uitvoeren.

Dit wordt gedaan om mogelijke beschadiging van het hoornvlies op te sporen. Deze stap is heel belangrijk, want patiënten met hoornvliesbeschadiging hebben daarvoor een aanvullende behandeling nodig.

Klinische verschijnselen verschijnen meestal voordat entropion ernstig wordt. Daarom wordt bij veel honden de diagnose bij een routineonderzoek vastgesteld.

Behandeling van entropion bij honden

De dierenarts kan na de diagnose preventieve antibiotica voorschrijven om te voorkomen dat het hoornvlies geïnfecteerd raakt (of om een reeds bestaande infectie te bestrijden), maar dit zal de entropion zelf niet genezen. De enige mogelijke oplossing is in alle gevallen een operatie.

De chirurgische procedure is eenvoudig: verwijder de overtollige ooglidhuid en herpositioneer hem door blepharoplastie. Het resectiegebied moet dichtgenaaid worden.

De dierenarts zal de hechtingen 10 tot 14 dagen na de operatie verwijderen. Daarom moet de hond korte tijd later naar de kliniek terugkomen. Opgemerkt moet worden dat de chirurgische ingreep soms in 2 sessies wordt verdeeld, een grote en een kleine.

Als het dier een hoornvlieszweer heeft, zal die moeten worden behandeld als de blepharoplastie is uitgevoerd. Dit omvat het aanbrengen van oogzalf en het ontsmetten van de oogbol van de hond tot het beter gaat.

Blepharoplastie wordt gewoonlijk niet uitgevoerd bij honden van 6 maanden of jonger. Men kan een conservatieve aanpak volgen tot ze ouder zijn, want men weet nooit hoe de schedelstructuur van honden als volwassen dieren zal zijn.

Prognose van entropion bij honden

De prognose is in bijna alle gevallen uitstekend. Als tijdig een blepharoplastie wordt uitgevoerd, zal de hond in een paar weken weer de oude zijn. De schade aan het hoornvlies is echter soms onomkeerbaar. In ernstige gevallen kan het gebeuren dat de hond geen volledige gezichtsscherpte terugkrijgt. Bovendien kan men niet garanderen dat de hond meer dan één operatie nodig heeft.

Alle eigenaars van honden met entropion krijgen het advies om niet met deze dieren te fokken. Omdat het een genetische aandoening is, maakt fokken het waarschijnlijk dat toekomstige nesten het ook hebben, en er complicaties van ondervinden.