Logo image
Logo image

5 tips om rekening mee te houden als je met je hond zwemmen wilt

4 minuten
Afhankelijk van het ras kan zwemmen met je hond een zeer lonende of uitdagende activiteit zijn. Sommige honden houden meer van water dan andere.
5 tips om rekening mee te houden als je met je hond zwemmen wilt
Luz Eduviges Thomas-Romero

Geschreven en geverifieerd door biochemie Luz Eduviges Thomas-Romero

Laatste update: 31 december, 2023

Als je van wateractiviteiten houdt, wil je waarschijnlijk graag met je hond zwemmen. Je hond kan je smaak echter wel of niet delen. Veel honden zijn dol op water, terwijl andere doodsbang kunnen zijn voor het simpele idee om erin te springen.

Als verantwoordelijke hondenbezitter moet je je bewust zijn van gedrag dat je hond in gevaar kan brengen voor verdrinking. Hier zijn vijf dingen om in gedachten te houden als je met je hond wilt gaan zwemmen.

1. Zowel ras als fysieke conditie doen ertoe

Ongetwijfeld zijn sommige digsrassen speciaal ontwikkeld om te doen taken in het water(Engelse link). Dit is het geval bij de Labrador Retriever of de Nova Scotia Duck Tolling Retriever, die werden gefokt om neergehaalde watervogels te apporteren voor jagers.

Verder hebben sommige rassen zelfs het woord water in hun naam. Bijvoorbeeld de Portugese Waterhond, die werd gefokt om vissers te helpen, of de. Ierse waterspaniël. Natuurlijk zijn deze honden uitstekende zwemmers. De meeste honden houden echter niet van zwemmen.

In het algemeen hebben honden die erg gespierd zijn en honden met een gecompromitteerde ademhalingsfunctie er een hekel aan om in het water te zijn. Je begrijpt waarschijnlijk wel waarom.

Dit is het geval bij brachycefale rassen, die korte of vernauwde neuzen hebben, langwerpige zachte gehemeltes, en gevoelig zijn voor strottenhoofdverzakking. Engelse bulldogs, Franse bulldogs, en Mopshonden behoren tot deze groep.

Bovendien hebben brachycefale honden vaak korte staarten. Daarom missen ze een effectief roer om hun lichaam te sturen tijdens het zwemmen, waardoor ze eerder geneigd zijn hun achterste te laten zinken.

Je moet altijd voorzichtig zijn als je zieke, oudere of zwaarlijvige honden in het water probeert te krijgen, ongeacht hun ras.

Some figure
Zwemmen met honden kan een hele uitdaging zijn.

2. Een zwemvest is de beste preventieve maatregel om met je hond te zwemmen

Ongeacht het ras zijn zwemvesten altijd een goed idee. Soms zijn ze echter essentieel. Bijvoorbeeld als honden zich in open of woelig water bevinden, zoals meren, rivieren en oceanen.

Ze zijn ook nodig als de hond is zeer oud of als hij lijdt aan beperkte mobiliteit of een vorm van ziekte. Ook kunnen honden met overgewicht en honden met een lange romp en korte poten het moeilijker hebben om te blijven drijven. Ze moeten dus ook zwemvesten dragen telkens als ze zwemmen.

Het is belangrijk om in gedachten te houden dat zelfs honden die van het water genieten uiteindelijk problemen kunnen krijgen. Je moet begrijpen dat veel hondenrassen fysiologische beperkingen hebben als het op zwemmen aankomt.

In het algemeen peddelen honden die leren zwemmen met hun voorpoten, terwijl hun achterpoten naar beneden hangen, in het algemeen proberend de bodem te vinden. Wanneer een hond dus een zwemvest draagt, wordt zijn rug op gelijke hoogte met het water gehouden en begint de hond op alle vier de poten te peddelen.

Hoe kies je het beste zwemvest

De belangrijkste factoren om rekening mee te houden bij het kiezen van een zwemvest zijn onder meer dat het speciaal voor de grootte van je hond is en dat het een goed drijfvermogen en zicht biedt. Ook kun je het beste reflecterende badges en felle kleuren gebruiken, zodat je je hond in het water gemakkelijk kunt zien.

Bovendien kun je het beste handvatten gebruiken die je gemakkelijk kunt vastpakken als je je hond moet redden.

3. Laat je hond nooit zonder toezicht achter

Je hond mag nooit zonder toezicht zwemmen, vooral niet in wateren met stroming, zoals rivieren en oceanen. Honden zijn minder goed in staat zich in veiligheid te zwemmen om aan een stroming te ontsnappen. Daarom raden we aan je hond aan de lijn te houden als je niet zeker bent van hun zwemcapaciteiten.

4. Als je met je hond wilt zwemmen, let dan op koud water

Als algemene regel geldt dat eigenaren van huisdieren hun dieren nooit moeten blootstellen aan temperaturen waar ze zich niet prettig bij voelen. Het is belangrijk om te onthouden dat je hond je niet kan vertellen wanneer het erg koud is.

Koud water geeft je hond een risico op onderkoeling (Engelse link). In zo’n toestand wordt de bloedstroom geleid van het oppervlak van de huid en de ledematen naar vitale organen, waaronder het hart, de longen en de hersenen. Als een hond die aan het zwemmen is aan onderkoeling lijdt, worden zijn spieren dus moe. Daardoor neemt het risico op verdrinking toe.

5. Vraag je dierenarts naar ziektepreventie

Preventieve medicijnen zijn behandelingen die kunnen helpen voorkomen dat je hond bepaalde ziekten oploopt of bepaalde aandoeningen ontwikkelt. Je moet ook je dierenarts raadplegen als je veel tijd buiten doorbrengt met je hond. Je moet voorbereid zijn om overmatige blootstelling aan de zon of opname van zeewater te vermijden of te behandelen.

Some figure

Het is belangrijk om te onthouden dat, hoewel het een mythe is dat alle honden natuurlijke zwemmers zijn, met een zwemvest, geduld en een paar zwemlessen voor honden, elk ras in staat zou moeten zijn om zich in het water te bewegen en ervan te genieten.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Fish, F. E., DiNenno, N. K., & Trail, J. (2020). The “dog paddle”: Stereotypic swimming gait pattern in different dog breeds. The Anatomical Record.
  • Corral, C. (2018). Canine hip dysplasia: rehabilitation. The Veterinary Nurse, 9(6), 304-308.
  • Spealman, C. R. (1946). Body cooling of rats, rabbits and dogs following immersion in water, with a few observations on man. American Journal of Physiology-Legacy Content, 146(2), 262-266.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.