Hersenvliesontsteking bij honden: oorzaken, verschijnselen en behandelingen

Hersenvliesontsteking komt regelmatig voor bij honden. Het kan ook zomaar optreden. Er is echter geen reden om bezorgd te zijn. Met de juiste behandeling is het gemakkelijk te genezen. Lees verder om te weten waardoor het veroorzaakt wordt, wat de verschijnselen zijn en daarnaast de behandelwijze.

Wat is hersenvliesontsteking bij honden precies?

Honden hebben net als mensen vliezen om hun hersenen en ruggenmerg. Deze heten de meninges. Als ze om wat voor reden dan ook opzwellen dan kan dat een ontsteking veroorzaken. Als gevolg hiervan kunnen ook de hersenen of het ruggenmerg ontstekingen krijgen. Dit heeft een veel ernstiger neurologisch effect.

Hersenvliesontsteking verhindert de doorstroming van het hersenvocht. Dit vocht beschermt de hersenen en het ruggenmerg en zorgt voor voedingsstoffen. Als er te veel van dit vocht wordt opgebouwd in de hersenen kan dat leiden tot toevallen of verlammingen.

De vraag is: hoe krijgen honden hersenvliesontsteking?

Oorzaken van hersenvliesontsteking bij honden

Meestal wordt het veroorzaakt door een andere ziekte. Dat kan bijvoorbeeld zijn het hebben van wormen, virussen, infecties door protozoën. Het kan ook komen door het eten van giftige paddenstoelen. Gezondheidsproblemen door welke andere ziekte dan ook kunnen een aanleiding zijn tot hersenvliesontsteking.

Gifstoffen in het lichaam kunnen ook leiden tot hersenvliesontsteking. Nog meer oorzaken zijn een geïnfecteerde beet of bacteriën die zich naar de neus, oren of een ander geïnfecteerd deel van het lichaam begeven.

Onderzoek heeft uitgewezen dat hersenvliesontsteking ook kan ontstaan zonder andere ontstekingen. Dat betekent dat er ook onopgemerkte bacteriën aanwezig kunnen zijn die de ziekte veroorzaken.  Maar wat voor soort oorzaak het ook heeft, je moet hersenvliesontsteking nooit te licht opvatten. Het kan namelijk gemakkelijk tot de dood leiden.

Verschijnselen van hersenvliesontsteking bij honden

Meestal krijgen jongere honden het tussen de 4 en 24 maanden oud. De symptomen zijn gelijk voor ieder hondenras. Er zijn veel symptomen, en de hond kan er verschillende van tegelijkertijd hebben. Hieronder zijn de meestvoorkomende en bekende verschijnselen:

• hoge koorts
• stijve spieren
• sterke rugkrampen
• overgevoeligheid bij het aanraken
• verlies van eetlust
• loomheid
• misselijkheid
• overgeven
• stijfheid bij het lopen
• niet in staat de poten te buigen
• hoofd omlaag gebogen
• depressie
• problemen met het zien/blindheid
• toenemende verlammingsverschijnselen
• toevallen
• verwarring
• onrust
• verlies van coördinatie
• agressie

Wacht geen moment als je hond één van deze verschijnselen vertoont. Neem hem dan meteen mee naar de dierenarts zodat hij de medicijnen kan krijgen die hij nodig heeft. Vergeet niet dat hersenvliesontsteking dodelijk kan zijn voor een hond.

Behandeling van hersenvliesontsteking bij honden

Maak je niet te veel zorgen. Er is namelijk een behandeling voor. Het grootste probleem is dat het moeilijk is om hersenvliesontsteking te diagnosticeren. Let daarom goed op je hond en wees verdacht op plotselinge veranderingen.

Virale hersenvliesontsteking komt bij honden het meeste voor. Het is echter gewoonlijk niet zo erg en kan met steroïden behandeld worden.

Bacteriële hersenvliesontsteking is heel iets anders. Behandeling is kostbaar en uitputtend, zowel voor het dier als voor de eigenaar. Als je hond ook toevallen heeft, dan kan dat verholpen wordt met medicijnen tegen toevallen.

Intraveneuze therapie is samen met andere medicatie de beste manier om de verschijnselen te behandelen. Zorg daarnaast voor een schone mand en fris water. Als hij heel ziek wordt zijn er ook pillen die de pijn kunnen verminderen.

Als de hersenvliesontsteking ernstig is of lang duurt zal de hond waarschijnlijk naar de dierenkliniek moeten. Daar kunnen ze dan vocht toedienen via een katheter. Ook andere behandelingen kunnen dan zo nodig gestart worden.

Besef dat jij de grootste rol speelt wat de gezondheid van je hond aangaat. Je moet oplettend blijven zodat je veranderingen opmerkt in zijn lichaamshouding of zijn gedrag.