Epilepsie bij honden: symptomen en oplossingen

Epilepsie bij honden is een van de meest verontrustende gezondheidsproblemen voor huisdiereigenaren, vooral omdat ze niet weten wat ze moeten doen als hun hond een aanval doormaakt. In dit artikel vertellen we je alles wat je moet weten over epilepsie bij honden.

Epilepsie bij honden: Wat is het?

Epilepsie is wanneer je hond herhaalde aanvallen of stuiptrekkingen ervaart. Hoewel deze aanvallen verschillende oorzaken kunnen hebben, worden ze als epileptisch beschouwd wanneer ze regelmatig voorkomen.

Wanneer je hond een abnormale elektrische activiteit in de hersenen heeft, veranderen de neuronen en veroorzaken ze plaatselijke of algemene spasmen. Dit gebeurt echter ongeacht wat je hond aan het doen is. Deze aanvallen kunnen zelfs voorkomen wanneer je hond slaapt, ligt of rust.

Er zijn veel verschillende oorzaken aan te wijzen voor epilepsie bij honden. Van hersentumoren tot aangeboren afwijkingen, van erfelijke aandoeningen tot algemene infecties, of zelfs het inslikken van tuinbestrijdingsmiddelen.

Er zijn ook gevallen bekend waarbij epilepsie wordt veroorzaakt door veranderingen in de bloedsamenstelling, verhoogde natrium- of kaliumelektrolyten in het lichaam. Dit alles zorgt voor een grotere neuronale activiteit.

Epilepsie bij honden, stap voor stap

Epileptische aanvallen kunnen onverwachts optreden. Ze kunnen maximaal anderhalve minuut duren, hoewel de meeste eigenaren denken dat ze veel langer aanhouden. Je hond zal daarna ook echt uitgeput zijn, alsof hij urenlang aan het ravotten is geweest.

De intensiteit van de aanval zal afhangen van het gebied van de hersenen dat getroffen is. Een hond kan algemene of beperkte stuiptrekkingen krijgen. De belangrijkste fasen of stadia van een epileptische aanval zijn als volgt:

1. Initiële fase

Deze fase staat ook wel bekend als een prodroom. Je hond zal bijvoorbeeld gedragsveranderingen vertonen, nerveus, en rusteloos lijken. Het is niet zijn normale gedrag. Ze kunnen bijvoorbeeld:

• constant proberen je aandacht te trekken
• zonder reden blaffen
• hun blaas niet onder controle krijgen
• gedesoriënteerd lijken.

Na verloop van tijd zul je deze signalen uiteindelijk leren kennen en binnen enkele minuten weten dat je hond op het punt staat een epileptische aanval te krijgen. Dit is belangrijk zodat je voorbereid bent en alles in de buurt kunt verplaatsen wat je huisdier zou kunnen verwonden.

2. Convulsiefase

Dit moment, een ictus genoemd, is het moment waarop de aanval begint. Je hond zal woest bewegen op naar de grond kruipen.

Dit is wanneer de spiercontracties beginnen, samen met onvrijwillige bewegingen van de ledematen, jammeren, huilen en overmatig kwijlen. Hun ogen kunnen open zijn, maar ‘wit’, en ze kunnen zelfs de controle over hun blaas of stoelgang verliezen.

Dit is de kritieke fase wanneer de toestand het slechtst is. Het is echt belangrijk om te beseffen dat je hond de hele tijd bewusteloos is en alles in de buurt kan raken. Probeer een deken of kleed te gebruiken waarop hij veilig kan ‘vallen’ en zorg ervoor dat hij zich op een rustige plek bevindt. Bovendien moet je zelf kalm blijven.

3. Laatste fase

Als de epileptische aanval eenmaal is gestopt, blijft je hond nog even stil of beweegt hij zich langzaam en herhaaldelijk (alsof hij droomt). Vervolgens zullen ze zich verward, onrustig en gedesoriënteerd voelen en niet reageren op jouw oproepen.

Ze willen misschien opstaan, maar ze zullen gemakkelijk kunnen struikelen over dingen. Tijdens deze fase is het echt belangrijk om ze te laten ontspannen, ze wat water te geven om te drinken en een deken om op te slapen terwijl ze herstellen. Zorg ervoor dat de kamer rustig en goed geventileerd blijft.

Zijn er oplossingen?

Epilepsie bij honden is chronisch en duurt levenslang. Er zijn geen behandelingen om het te genezen. Aangezien het voornamelijk erfelijk is en de hersenen beïnvloedt, zijn er maar weinig medische of wetenschappelijke ontwikkelingen die kunnen helpen.

Wat je echter wel kunt doen, is proberen om de stressniveaus van je hond te verminderen om toekomstige aanvallen te voorkomen of om ze zo min mogelijk kans te geven. Hoe? Door middel van alternatieve therapieën zoals homeopathie, reiki, of zelfs acupunctuur, maar altijd van een professional.

Het belangrijkste om te onthouden is dat als je te maken krijgt met een epileptische episode, je rustig moet blijven en wat ruimte vrij moet maken. Op die manier voorkom je dat je hond zichzelf verwondt tijdens en na afloop – als ze nog gedesoriënteerd zijn.