Epilepsie bij honden: hoe kun je het herkennen

Geschreven en geverifieerd door advocaat Francisco María García

Laatste update: 21 december, 2022

Epilepsie bij honden is een hersenaandoening waarbij de hond epileptische aanvallen krijgt. Hoewel het meestal geen dodelijke ziekte is, is het wel belangrijk om te weten hoe je moet reageren tijdens een aanval om, als het nodig is, het leven van je huisdier te kunnen redden.

Het brein is een orgaan dat kan multitasken. Het is verantwoordelijk voor het interpreteren en vertalen van externe stimuli en het doorsturen van informatie naar andere cellen. Daarnaast is het gekoppeld aan en controleert het alle metabole processen van het lichaam.

Neurale activiteit

Deze hele dynamiek is grotendeels mogelijk omdat het brein bestaat uit neuronen. Deze cellen communiceren met elkaar via elektrische impulsen, waarbij ze waargenomen prikkels en geïnterpreteerde informatie over en weer dragen. Dit elektrische fenomeen staat bekend als synapsis.

Wanneer een ziekte of aandoening een negatieve invloed heeft op neuronen of andere cerebrale componenten, dan is het metabolisme van het lichaam niet de enige factor waar dit effect op heeft. Ook de intellectuele en/of emotionele functies kunnen verslechteren.

Bron van de afbeelding: Soggydan Benenovitch

Epilepsie is een van de meest voorkomende gezondheidsproblemen waar honden last van kunnen krijgen. Door in staat te zijn om de symptomen van een epileptische aanval te herkennen en te weten hoe je dit soort aanvallen kunt voorkomen, kun je de kwaliteit van leven van je hond aanzienlijk verbeteren.

Wat is epilepsie bij honden?

In tegenstelling tot wat je misschien zou denken, is epilepsie bij honden geen psychische aandoening. Dieren met epilepsie hebben geen moeite met leren en hebben ook niet te maken met persoonlijkheidsstoornissen.

Idiopathische epilepsie is een lichamelijke aandoening die bepaalde neuronen kan aanvallen. Het belangrijkste en enige zichtbare symptoom is het krijgen van epileptische aanvallen. Dit soort aanvallen kunnen echter ook het symptoom zijn van andere ziekten, zoals hersentumoren, lever- of hartfalen, kattenziekte, diabetes, trauma of vergiftiging. In dit soort gevallen wijzen de aanvallen er helaas op dat de fysieke toestand van je hond verslechtert.

Onderliggende oorzaken van epilepsie bij honden

De primaire oorzaak van epilepsie is onbekend. Wel is bewezen dat sommige hondenrassen genetisch meer aanleg hebben om epilepsie te ontwikkelen, zoals Duitse herders, sint-bernards, beagles, Ierse setters en Franse poedels.

Studies tonen aan dat epileptische aanvallen het gevolg zijn van een overdaad aan elektrische activiteit in bepaalde neuronen. Deze cellen worden dan dus overactief. Extreme opwinding kan in dit soort gevallen de hersenfunctie tijdelijk beïnvloeden.

Daarom is er ook sprake van een gebrek aan motorische coördinatie tijdens een aanval. Daarnaast kan de hond ook last krijgen van onvrijwillige, buitensporige bewegingen, gedragsveranderingen en tijdelijk verlies van bewustzijn.

De fases van een epileptische aanval bij honden en hoe je ze kunt herkennen

Deskundigen verdelen epileptische aanvallen onder in drie fases:

Fase 1: ‘Aura’

De eerste symptomen van een aankomende epileptische aanval zijn:

• nervositeit
• rusteloosheid
• hyperactiviteit
• overmatige speekselafscheiding
• tremoren
• isolatie

Deze fase kan van enkele seconden tot soms wel meerdere dagen duren. Daarom is deze fase cruciaal om de volgende fases te kunnen voorkomen.

Fase 2: ‘Ictus’

Deze fase bestaat uit de epileptische aanval zelf en duurt meestal een paar seconden. Als het je niet is gelukt om de aanval te voorkomen, dan is het belangrijk om tijdens de aanval op de juiste manier te reageren, om te voorkomen dat je hond zich bezeert.

Over het algemeen houdt een epilepstische aanval in dat je hond bewusteloos raakt en op zijn zij valt. Je zal dan onmiddellijk zien dat je hond onvrijwillige bewegingen maakt, zoals trappen of peddelen. Ook kan het zijn dat hij de controle over zijn blaas en darmen verliest.

Fase 3: ‘Post-ictal’

De derde fase wordt ook wel de ‘post-ictale’ fase genoemd en is de fase die volgt op de epileptische aanval. Daarom is de hond in deze fase meestal uitgeput en gedesoriënteerd. Het kan enkele ogenblikken duren voordat hij zich weer volledig bewust is van zijn omgeving en hij weer durft te vertrouwen op externe stimuli. In sommige gevallen kan een hond symptomen vertonen als tijdelijke blindheid en verlamming.

Hoe je epilepsie bij honden kunt behandelen en epileptische aanvallen kunt voorkomen

De behandeling van epilepsie bij honden houdt voornamelijk in dat je probeert om de symptomen te behandelen. Dit komt omdat de oorzaak van deze aandoening nog altijd onbekend is. In de meeste gevallen schrijven dierenartsen medicijnen tegen epilepsie voor voor honden met epilepsie.

Vergeet niet dat een betrouwbare dierenarts de enige deskundige is die ervoor is opgeleid een gepaste behandeling aan te bevelen. Raadpleeg daarom gelijk een deskundige zodra je de eerste tekenen van epilepsie bij je hond waarneemt.

Bron van de afbeelding: LuAnn Snawder Photography

Wat je moet doen als je hond een epileptische aanval heeft

1. Blijf rustig en handel rationeel.
2. Leg je hond op een vlak, stabiel oppervlak om te voorkomen dat hij gewond raakt of valt als gevolg van de onvrijwillige bewegingen. Je kunt het dier ook op schone matten of kussens leggen zodat hij comfortabeler ligt.
3. Probeer nooit de tong van je hond uit zijn mond te halen of je eigen hand in zijn mond te steken. Hij kan namelijk op zijn eigen tong bijten of jou onbewust pijn doen.
4. Geef de hond de tijd om te herstellen nadat de aanval voorbij is. Creëer een rustige omgeving waarin hij even bij kan komen.
5. Als je van je dierenarts instructies hebt gekregen over hoe je met de epileptische aanvallen van je hond moet omgaan, ga dan verder volgens deze instructies.