Kenmerken en feiten over koala's
Geschreven en geverifieerd door advocaat Francisco María García
In het artikel van vandaag worden enkele feiten over koala’s besproken. Ten eerste kent de wetenschappelijke wereld ze als Phascolarctos cinereus en het zijn plantenetende buidelzoogdieren (Engelse link). Deze dieren lijken op kleine beren, hoewel ze daar eigenlijk geen familie van zijn. In feite zijn ze ondanks hun extreme verschillen nauw verwant aan kangoeroes en vleermuizen.
Fysieke kenmerken van koala’s
Het lichaam van de koala is eivormig en heeft geen staart – een nogal eigenaardig kenmerk van deze soort. Hun gezicht is breed met grote ogen en ronde, harige oren.
Bovendien is de huid van dit dier meestal bedekt met gematteerd haar dat in kleur varieert van grijsachtig tot krijtachtig. Ze hebben echter een witte vlek op hun rug en hun heupen zijn meestal van gemengde kleur.
Koala’s hebben een van de kleinste zoogdierenhersenen ondanks hun grote kop. Ze hebben veel oorspronkelijke kenmerken behouden sinds hun begin als soort. Juist daarom beschouwen specialisten hen als primitief.
Seksueel dimorfisme
Koala’s vertonen een opmerkelijk seksueel dimorfisme; daardoor zijn de mannetjes gemakkelijker te onderscheiden van de vrouwtjes. De eersten zijn meestal langer dan de laatsten en hebben een grotere kop en neus. Bovendien is hun borst breed en bruin van kleur.
De vrouwtjes hebben een buikzak (of marsupium), die een fundamentele rol speelt bij het grootbrengen van hun jongen.
Koala habitat
Deze dieren komen oorspronkelijk uit Australië en zijn een van de meest karakteristieke en populaire soorten in het oceaancontinent. De eucalyptuswouden (Engelse link) van het Australische continent vormen de natuurlijke habitat van koala’s die in de volksmond “rubberbossen” worden genoemd.
Bovendien leven ze gewoonlijk in kolonies die uit meerdere individuen bestaan, maar die niet echt met elkaar omgaan. Elke koala beweegt zich tussen de bomen die hun territorium vormen en respecteert de grenzen van hun soortgenoten om gevechten te voorkomen.
Ondanks hun vriendelijke uiterlijk zijn deze dieren territoriaal en niet vriendelijk. In feite zullen ze niet aarzelen om een gevecht of twee, drie aan te gaan om hun territorium te beschermen. Ook hebben ze een grote hekel aan mensen. Zoals je je kunt voorstellen, zijn het eenlingen – afgezien van de enkele opportunistische ontmoetingen met leden van het andere geslacht tijdens de paartijd.
Feiten en voedingsgewoonten van koala’s
Dit dier is een nachtdier en zijn dieet is voornamelijk gebaseerd op eucalyptusbladeren. Over het algemeen brengen ze vier tot zes uur per nacht door met eten. Hun stofwisseling is echter zo traag dat ze er dagen over doen om het voedsel dat ze eten te verteren.
Ondanks het feit dat ze veel bladeren eten, is het dieet van de koala vrij caloriearm. Hun verminderde stofwisseling kan dus grote hoeveelheden energie besparen. Een volwassen dier kan tot 18 uur per dag slapen, voornamelijk tijdens warm weer.
Ze gebruiken de energie om zich door de bomen te bewegen, territorium af te bakenen en voedsel te bemachtigen. Verder laten ze hun dominantie over de bomen om hen heen gelden door langzame bewegingen en laten ze ook hun geuren en krassen achter.
Schattingen geven aan dat koala’s ongeveer 90% van hun leven hoog in de bomen doorbrengen. In tegenstelling tot apen en andere soorten slingert dit dier niet aan boomtakken. Met hun krachtige klauwen kunnen ze zich gemakkelijk aan bomen vastklampen en ze beklimmen.
Feiten en voortplanting van koala’s
De komst van de zomer in de Australische bossen luidt het begin van het paarseizoen in voor dit buideldier. Paartjes ontmoeten elkaar tijdens het paarseizoen in deze gedeelde territoria.
De draagtijd van koala’s duurt ongeveer 34 dagen. Omdat het buidelzoogdieren zijn, beginnen hun jongen zich in de baarmoeder te ontwikkelen en verhuizen dan naar de buikzak van de moeder. Pasgeboren koala’s zijn klein, zonder haar, zonder oren en met gesloten ogen.
Baby koala’s leven in het marsupium en voeden zich de eerste zes maanden alleen met de melk van hun moeder. Door hun natuurlijke nieuwsgierigheid steken ze vanaf hun vierde levensmaand hun kop naar buiten om hun omgeving te herkennen.
Het jong is klaar om naar buiten te gaan als het zeven maanden oud is en klaar is voor een zelfstandig leven. Koala’s leven in het wild tussen 10 en 13 jaar — vrouwtjes leven echter langer dan mannetjes.
Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.