De rode rotshaan: habitat, voortplanting en kenmerken

Geschreven en geverifieerd door de bioloog Cesar Paul Gonzalez Gonzalez

Geschreven door Cesar Paul Gonzalez Gonzalez

Laatste update: 29 oktober, 2022

De rode rotshaan is een prachtige vogel die inheems is in Zuid-Amerika. Hij wordt gekenmerkt door zijn kleurrijke en elegante verenkleed. Dankzij zijn uiterlijk wordt hij zelfs beschouwd als een van de meest iconische vogels van de regio en de nationale vogel van Peru, wat helaas ook de illegale vangst en handel in deze soort in de hand heeft gewerkt.

De wetenschappelijke naam van deze soort is Rupicola peruvianus. Hij behoort tot de familie Cotinga’s, die bekend staat om verschillende kleurrijke en heldere vogels die in tropische gebieden leven. Lees verder en ontdek alles wat je moet weten over de rode rotshaan.

Habitat en verspreiding

De rode rotshaan heeft een vrij beperkte verspreiding, want hij komt alleen voor in de rotsachtige gebieden van het noordelijke Andesgebergte. Dit betekent dat hij leeft in gebieden met een gemiddelde hoogte van 400 tot 2.500 meter boven de zeespiegel.

Deze vogel behoort tot het ecosysteem van het nevelwoud, dat een hoge vochtigheid en temperaturen tussen 12 en 23 graden Celsius geniet. Deze kenmerken maken de groei van een enorme hoeveelheid jungle plantensoorten mogelijk.

Fysieke kenmerken van de rode rotshaan

De rode rotshaan is gemiddeld 30 tot 35 centimeter lang. Zowel zijn poten als zijn snavel zijn klein, maar tegelijkertijd zijn ze bestendig en hard. Bovendien hebben ze een schijfvormige kuif die bijna de hele snavel bedekt en verbergt. Dat is het meest opvallende kenmerk van de soort.

Ze vertonen duidelijk seksueel dimorfisme, zodat het gemakkelijk is om de twee geslachten met het blote oog te onderscheiden. Net als bij andere vogelsoorten heeft het mannetje het helderste verenkleed, met een combinatie van oranje, rode, zilveren en zwarte tinten. Het vrouwtje daarentegen heeft een donkerder en ondoorzichtiger uiterlijk, met een combinatie van bruine en zwarte tinten.

Ook de kleur van de uiteinden (poten en snavel) varieert naargelang het geslacht van de vogel. In het geval van mannetjes zijn ze heldere tinten geel of oranje. Vrouwtjes hebben echter zwarte of bruine kleuren die minder opzichtig zijn en in overeenstemming met de tinten van hun verenkleed.

Ondersoorten van de rode rotshaan

Het Andesgebergte dient als een biologische barrière die communicatie tussen bepaalde populaties van deze vogel verhindert. Dit heeft een speciatiefenomeen veroorzaakt dat hem in verschillende ondersoorten heeft verdeeld, afhankelijk van hun locatie. De werelddatabank Avibase (Engelse link) erkent momenteel 4 ondersoorten van de rode rotshaan:

• Rupicola peruvianus sanguinolentus. Deze variëteit is verspreid tussen het westen van Colombia en het noordoosten van Ecuador.
• Rupicola peruvianus aequatorialis. De habitat van deze variëteit strekt zich uit van het westen van Venezuela, via centraal-oostelijk Colombia naar het oosten van Ecuador en Peru.
• Rupicola peruvianus peruvianus. Komt voor in centraal Peru en bij zuidelijk Junin, Buenos Aires.
• Rupicola peruvianus verzadigt. Deze ondersoort komt voor in zuidoost Peru en westwaarts tot in Bolivia.

Gedrag

Ondanks dat het een opzichtige en mooie vogel is, is de rode rotshaan een geheimzinnig exemplaar dat het grootste deel van de tijd liever verborgen blijft. Het is een dagactieve soort, dus hij verricht de meeste activiteiten ‘s morgens en ‘s avonds. Hij kiest rotsachtige gebieden met directe toegang tot bronnen als water en voedsel om zich niet te veel te verplaatsen.

Hoewel ze tot de groep zangvogels (Passeriformes) behoren, gebruikt deze soort zelden zijn vocalisaties. In feite zou je kunnen zeggen dat hun zang bijna alleen in de paartijd voorkomt, omdat ze die zelden gebruiken als waarschuwing tegen hun vijanden.

Het dieet van de rode rotshaan

Het dieet van de rode rotshaan is geheel gebaseerd op de consumptie van vruchten (frugivoren). Die zijn in hun habitat in overvloed aanwezig. Omdat zijn omgeving altijd vochtig is, produceren de bomen bovendien het hele jaar door vruchten.

En alsof dat nog niet genoeg is, bevat zijn afval bij het verteren van zijn voedsel de zaden van plantensoorten, wat helpt om de zaden te verspreiden en zijn ecosysteem te regenereren.

Opgemerkt moet worden dat het dieet van de rode rotshaan verandert naarmate hij groeit, want als kuiken heeft hij een grote voorraad eiwitten nodig. Deze voedingsstoffen worden geleverd door de inname van verschillende insecten. Zodra ze echter klaar zijn met hun ontwikkeling en onafhankelijk worden, zullen ze hun dieet aanpassen en alleen nog maar vruchten gaan eten.

Voortplanting

De rode rotshaan is een polygame vogel die bij elke voortplantingscyclus van partner wisselt. Het broedseizoen begint meestal in oktober met de baltsdans van de mannetjes. Tijdens dit seizoen komen alle mannetjes in de troep bijeen om te zingen en hun verenkleed te tonen om de aandacht van de vrouwtjes te trekken.

Zodra het vrouwtje haar partner heeft gekozen, vindt de copulatie plaats. Daarna laat het mannetje het vrouwtje echter in de steek en is het aan haar om de opvoeding van haar kroost ter hand te nemen. Om te beginnen zal ze een rotsachtige spleet of grot bij een waterbron uitkiezen als nest. Daarna zal ze de binnenkant bekleden met mos en korstmossen om warm te blijven.

In de maand november legt het vrouwtje haar eieren en begint met broeden. Dit proces duurt ongeveer veertig dagen. De kuikens zijn echter nog minstens drie maanden na het uitkomen afhankelijk van hun moeder.

Hoewel het waar is dat het mannetje niet helpt bij de opvoeding van zijn kroost, is de werkelijkheid dat hij ze beschermt door uit hun buurt te blijven.

De opzichtige kleuring van de vader kan de locatie van het nest aangeven aan roofdieren, zodat zijn nakomelingen meer kans hebben om te overleven als hun “vader” niet voor hen zorgt. Het doffe verenkleed van het vrouwtje helpt haar daarentegen om onopgemerkt te blijven en op te gaan in de rotsachtige omgeving.

Zoals je ziet is de rotshaan een eigenaardige en nogal merkwaardige soort. Naast zijn uitbundige kleuren heeft hij een complexe natuurgeschiedenis die zelfs onder andere tropische vogels in de regio opvalt. Dit verklaart grotendeels waarom hij wordt beschouwd als een van de mooiste vogels ter wereld.