6 virussen die invloed hebben op krokodillen

Geschreven en geverifieerd door de dierenarts Érica Terrón González

Laatste update: 21 december, 2022

Een aantal virussen treft specifiek bepaalde dieren, maar anderen kunnen zich tussen soorten en zelfs mensen verspreiden. In dit artikel leer je over enkele van de meestvoorkomende virussen die van invloed zijn op krokodillen. Je zult ook ontdekken welke van deze virussen ze met andere dieren en met mensen delen.

Virussen die invloed hebben op krokodillen

Pokkenvirus

Dit virus lijkt enigszins op de menselijke pokken en heet parapoxvirus. Het treft vooral pas uitgekomen en jonge krokodillen. Onderzoekers hebben de ziekte in bepaalde delen van de Verenigde Staten, Zuid-Amerika en Zuid-Afrika ontdekt. Het kan ook kaaimannen beïnvloeden. Het virus wordt over het algemeen via water overgedragen.

Het veroorzaakt zweren in de mond, op de huid van de kop, langs de rug en op de poten. Deze zweren beginnen als kleine cirkels, normaal gesproken minder dan een millimeter groot. Ze verschijnen tussen de schubben van de krokodil en zijn bijna onmerkbaar.

Naarmate de ziekte vordert, worden de zweren groter. Ze krijgen dan een onregelmatig vorm en vormen een korstje dat verschillende schalen kan bedekken. Herstel begint na een lange periode zonder symptomen en is afhankelijk van de omgevingsomstandigheden. Volledig herstel kan vervolgens tot zes weken duren.

Onderzoekers geloven dat eenzame kaaimannen het virus kunnen dragen zonder de ziekte te ontwikkelen. Er is geen specifieke behandeling voor dit virus. Een comfortabele omgeving en veel voedsel kunnen echter een sneller herstel vergemakkelijken.

Preventiemaatregelen door krokodillenfarms kunnen onder andere zorgen voor het:

• Verminderen van de oorzaken van stress voor de dieren
• Verbeteren van hun hygiëne
• Zorgen voor schoon water in hun leefomgeving

Virussen die van invloed zijn op krokodillen: adenovirusinfectie

Het virus dat deze infectie veroorzaakt is een adenovirus. Het treft normaal gesproken krokodillenjongen en is voornamelijk in Zuid-Afrika gediagnosticeerd.

Het kan via water worden overgedragen, hoewel er gevallen zijn geweest waarin de ziekte rechtstreeks van de moeder op het ei is overgedragen. De incubatie van het virus duurt twee tot acht weken, daarna verschijnen de symptomen.

Het virus kan voorkomen in de lever van de krokodil en soms zelfs in de darmen en alvleesklier of in zeldzame gevallen in de longen. Symptomen kunnen variëren van lethargie en anorexia tot gewoon een beetje anders dan anders. Het grootste probleem treedt echter op wanneer het virus chronische hepatitis veroorzaakt die uiteindelijk tot de dood van het dier leidt.

Er zijn geen bekende behandelingen voor het virus. Dat gezegd hebbende, het gebruik van antibiotica kan bij mogelijke secundaire infecties helpen, die de algemene toestand van de krokodil kunnen verbeteren.

Hoe kunnen we dit virus op krokodillenfarms en in populaties van dierentuinen en natuurreservaten voorkomen? Net als bij het voorkomen van andere virussen, heeft het veel te maken met het verbeteren van hygiëne en het voorzien van schoon water voor de dieren, evenals het verminderen van stressniveaus.

Ziekte van Newcastle

De oorzaak is een virus in de familie van paramyxovirussen, dat deze ziekte ook bij vogels veroorzaakt. Er verschijnen normaal gesproken geen symptomen bij krokodillen. Er zijn echter dodelijke gevallen bekend.

In enkele gevallen identificeerden onderzoekers de ziekte van Newcastle bij de krokodillen door middel van autopsies. Het lijkt erop dat de krokodillen het virus hebben ontvangen op krokodillenfarms waar ze besmet pluimvee hadden gegeten.

Het paramyxovirus wordt namelijk verspreid door vervuilde ontlasting en kan andere dieren infecteren, of dit nu andere krokodillen zijn of vogels die ermee in contact komen.

Oosterse paardenencefalitis

Deze ziekte komt, zoals de naam beschrijft, het meest voor bij paarden. Er zijn echter ook antilichamen tegen de ziekte waargenomen in kaaimannenbloed, waardoor deze soort wordt toegevoegd aan de lijst met getroffen dieren.

Dat gezegd hebbende, zijn er geen gevallen bekend waarin krokodillen de griepverschijnselen ontwikkelen, hoewel ze met het virus kunnen worden besmet.

Virussen die invloed hebben op krokodillen: de gewone griep

Wat is het virus dat bij alle dieren griep veroorzaakt? Het is een type C-griepvirus. De ziekte bij krokodillen is meestal gerelateerd aan hoge stressniveaus bij de dieren door overbevolking, hantering en schommelingen in de temperatuur van hun omgeving. In sommige gevallen is het sterftecijfer onder krokodillen zeer hoog als gevolg van gewone griep.

Coronavirussen

Dit virus is waargenomen bij krokodillen van ongeveer 2 tot 3 jaar oud en wordt ook geassocieerd met situaties die de stress van de dieren verhogen. Het veroorzaakt over het algemeen luchtwegproblemen en kan zowel mensen als verschillende soorten dieren treffen.

In het geval van krokodillen kunnen onjuist met de dieren omgaan en een slechte leefomgeving het waarschijnlijker maken dat de dieren aan virale infecties zullen lijden.