Gerald Durrell - Toegewijd aan de natuur

Geschreven en geverifieerd door de bioloog Samuel Sanchez

Laatste update: 21 december, 2022

Je zou wetenschappers en onderzoekers als mensen kunnen zien die technische taal gebruiken die moeilijk te begrijpen is. Ze zijn echter niet allemaal zo. Gerald Durrell is zo’n uitzondering.

De biologische wetenschappen worden normaal gesproken als iets tamelijk ingewikkelds beschouwd dat alleen specialisten echt kunnen begrijpen. Veel mensen zijn er echter in geslaagd om deze barrière over te steken en duizenden lezers over de hele natuurlijke wereld te inspireren.

Er zijn steeds meer wetenschappers die verder willen reiken dan alleen de academische wereld. Ze willen het voor gewone mensen gemakkelijker maken om geïnformeerd te worden en meer over de natuur te leren.

Vandaag zullen we je over een van hen vertellen, Gerald Durrell. Hij was een meesterschrijver die over de hele wereld de basis heeft gelegd voor het delen van wetenschappelijk schrijven.

Van kindertijd tot de Corfu-trilogie

Gerald Durrell werd in 1924 in India geboren, maar zijn familie verhuisde kort daarna naar het Griekse eiland Korfoe. Vanwege het mediterrane klimaat en het ruige terrein was het de perfecte plek voor Gerald om al op jonge leeftijd met de natuur in contact te komen.

Vanaf zijn aankomst op het eiland begon Durrell zijn reis om wetenschapper, popularisator en schrijver te worden. In de loop van de tijd deed hij niet alleen kennis op, maar liet hij zijn fantasie de vrije loop. Dit resulteerde in zijn eerste drie autobiografische boeken, de Corfu Trilogy.

De trilogie draaide rond Mijn familie & andere beesten, Vermin and Other Relatives en The Garden of the Gods. Het zijn gemakkelijk te lezen boeken en worden als klassiekers van informatieve ecologie beschouwd.

In elk boek vertelt Durrell zijn jeugd tot in detail. Van de verschillende familieleden die hem omringden tot de natuurlijke ontdekkingen en excursies die hij als kind deed.

Het is belangrijk om te onthouden dat deze verhalen tot de jaren ’40 teruggaan. We hadden toen een heel ander perspectief op de natuur. De jonge Gerald legde met een van zijn leraren veel exemplaren vast. Hij bracht uren door met het observeren en bestuderen ervan met de basisinstrumenten die hem ter beschikking stonden.

Deze boeken zitten vol humor en vreugde, maar bovenal vol fascinatie. Op hun pagina’s vind je alle ervaringen die onze liefde voor de natuur en het dierenrijk hebben gevormd. Wie herinnert zich niet dat hij verbaasd was toen hij voor het eerst een spin zijn web zag weven?

De expedities en avonturen van Gerald Durrell

Na een aantal jaren in een dierentuin in Engeland te hebben gewerkt, verliet Durrell zijn huis in 1946. Hij organiseerde zijn eigen expedities op zoek naar onbekende dieren. De door hem gevangen exemplaren werden aan de meest prestigieuze dierentuinen verkocht.

Nogmaals, om de dingen in perspectief te plaatsen, in die tijd was de enige manier om over dieren en de natuur te leren, was om ze te observeren. Dit betekende het vangen van dieren en het fokken in gevangenschap zou pas veel later plaatsvinden. Durrell had echter nog steeds zeer strikte criteria die hij volgde:

• Hij hield en voedde zijn dieren altijd in de best mogelijke omstandigheden.
• Hij ving nooit meer dan in goede staat kon worden gehouden.
• Er werden geen exemplaren gevangen voor hun marktwaarde, maar eerder voor wetenschappelijke waarde.

Durrell werd niet door geld gedreven. Hij was veel meer geïnteresseerd in het gebruik van dierentuinen als een manier om over het milieu te onderwijzen. Hij probeerde ook plannen te maken voor het fokken in gevangenschap. Als gevolg hiervan ging hij door zijn kostbare expedities failliet.

Een van zijn meest bekende boeken is The Drunken Forest, waarin hij humoristisch over veel van de avonturen vertelt die hij tijdens zijn expedities beleefde.

Jersey Zoo

Na zijn expedities ging Gerald de schrijfwereld in. Dit bracht hem enige bekendheid als natuuronderzoeker en het hielp om zijn financiën te redden. Vervolgens, met zijn spaargeld, richtte hij in 1958 de Jersey Zoo op, een vlaggenschip voor het fokken in gevangenschap.

De dierentuin groeide in populariteit, net als The Jersey Wildlife Preservation Trust (nu de Durrell Wildlife Conservation Trust)

In de jaren zeventig werd de organisatie een pionier in het behoud van soorten. Durrell werd erkend als een leidende figuur op het gebied van dierenbescherming en respect. Zijn grondslagen voor dierentuinbeheer hielpen bij het vaststellen van de huidige houding en zijn in zijn boek The Stationary Ark te vinden.

• Het primaire doel van een dierentuin zou moeten zijn om bedreigde diersoorten te behouden die in gevangenschap moeten worden gefokt om te overleven.
• Een dier mag alleen als laatste redmiddel in een dierentuin zijn als alle andere pogingen om het te redden zijn mislukt.
• Dierentuinen mogen niet alleen voor amusementsdoeleinden bestaan en niet-bedreigde soorten moeten opnieuw in hun natuurlijke habitat worden geïntroduceerd.

Pionier en schrijver

Samenvattend is Gerald Durrell een belangrijke figuur voor natuurbehoud en milieubewustzijn over de hele wereld. Zijn boeken beslaan een groot aantal onderwerpen en hij schreef meer dan 20 autobiografische romans.

De beroemde acteur Henry Cavill (Superman, The Witcher) was een van de belangrijkste media-ambassadeurs van de Durrell-organisatie. Hij heeft op verschillende manieren zijn steun aan het conserveringsproject betuigd, onder meer met de hashtag #doitfordurrell.