Mijn hond heeft een rood gezwollen oog: 10 oorzaken en behandelingen

Geschreven en geverifieerd door de bioloog Samuel Sanchez

Laatste update: 21 december, 2022

De ogen van andere zoogdieren lijken qua morfologie vrij veel op die van de menselijke soort. Om dezelfde reden ontwikkelen andere levende wezens oogproblemen die vergelijkbaar zijn met die van Homo sapiens, zoals staar, glaucoom, conjunctivitis en andere pathologieën. Hier vertellen we je 10 oorzaken waarom je hond een rood en gezwollen oog kan hebben en hoe te handelen.

Van direct trauma tot ontsteking van het bindvlies, veel aandoeningen kunnen de integriteit van de oculaire omgeving van de hond in gevaar brengen. Sommige zijn anekdotisch en gemakkelijk aan te pakken, terwijl andere onomkeerbare blindheid kunnen veroorzaken. Als je alle mogelijke redenen voor dit klinische symptoom wilt weten, lees dan verder.

 10 oorzaken en behandelingen van een rood en gezwollen oog bij honden

1. Conjunctivitis

De term conjunctivitis verwijst naar de ontsteking van het bindvlies, een slijmvlies dat de oogbol bedekt en betrokken is bij de vorming van tranen en verschillende immunologische processen. Wanneer een endogene of exogene stressor deze structuur beïnvloedt, zien de bindvliezen er rood en gezwollen uit.

De hond met conjunctivitis heeft een gezwollen en rood oog, soms met etterende afscheidingen in het traankanaal. Je zult waarschijnlijk ook overmatig knipperen en snot, hoesten en een loopneus waarnemen. Binnen dit ziektebeeld kunnen we weer verschillende varianten onderscheiden.

1.1 Virale conjunctivitis

Sommige virussen zoals hondenziekte (canine distemper virus) kunnen conjunctivitis bij honden veroorzaken. Naast dit beeld kunnen ze zich ook manifesteren met hoornvlieszweren, hoornvliesoedeem (blauw oog), droge keratitis en vele andere symptomen om de ogen, in het spijsverteringsstelsel, de huid en de luchtwegen, bijvoorbeeld.

Virale symptomen hebben meestal geen specifieke behandeling. Het is voldoende om de symptomen van het dier farmacologisch te verminderen en te hopen dat zijn immuunsysteem de aandoening kan bestrijden

1.2 Bacteriële conjunctivitis

Zoals uit onderzoeken (Engelse link) blijkt, is tot 40% van de honden drager van bacteriesoorten in hun oculaire omgeving, hoewel ze geen klinische symptomen vertonen. De meeste bacteriële conjunctivitis bij honden wordt veroorzaakt door micro-organismen van het geslacht Streptococcus en Staphylococcus, en hoewel het een zeldzame infectie is, verspreidt het zich zeer snel.

In deze gevallen zijn er gestandaardiseerde behandelingen. Gentamicine, tobramycine, chlooramfenicol, oxytetracycline, ciprofloxacine of drievoudige antibiotische zalven en oogheelkundige oplossingen worden vaak voorgeschreven. Soms moeten ook ontstekingsremmende druppels en zalven worden toegevoegd aan de klinische behandeling.

1.3 Auto-immuun conjunctivitis

Uw hond kan een rood en gezwollen oog hebben als gevolg van auto-immuun conjunctivitis, dat wil zeggen, het komt door de storing van zijn immuuncellen en andere beschermende mechanismen. Een van de meest interessante varianten is het plasmaceltype. In deze gevallen infiltreren bloedcellen de oculaire omgeving en vallen deze aan.

Deze aandoening komt vooral voor bij Duitse herders

2. Vreemde voorwerpen

Honden kunnen gemakkelijk schade oplopen aan het hoornvlies en de oculaire omgeving door de aanwezigheid van een vreemde stof of voorwerp. Ze brengen een groot deel van hun wandelingen door met snuffelen en dicht bij de grond komen, dus hun ogen zijn meestal behoorlijk blootgesteld aan het binnendringen van extern materiaal uit de omgeving.

Als iets vastzit, kan de hond een rood, gezwollen oog, overmatige tranenvloed en duidelijke jeuk hebben. Het veterinaire portaal Lort Smith leert ons te handelen in een situatie als deze:

1. Spoel het oog van de hond met een specifieke oogoplossing of met gewoon water, altijd met een spuit met wijde opening.
2. Als het voorwerp niet loskomt, gebruik dan specifieke gels voor honden op basis van steriel water en probeer dan opnieuw te spoelen. Gebruik een zaklamp om te controleren of je het vervelende element effectief hebt verwijderd.
3. Als de hond nog steeds een rood en gezwollen oog heeft, doe hem dan een Elizabethaanse halsband om. Het is noodzakelijk dat de oogomgeving niet verder wordt beschadigd door de poten.
4. Zoek onmiddellijk veterinaire hulp.

3. Glaucoom

Bij zowel mensen als honden wordt glaucoom gekenmerkt door verhoogde intraoculaire druk (IOP). In deze gevallen is het oog niet in staat om vloeistoffen goed af te voeren, zodat ze zich ophopen in bepaalde gebieden en drukkrachten worden uitgeoefend op structuren die essentieel zijn voor het zicht. Na verloop van tijd raakt de oogzenuw onomkeerbaar beschadigd.

Een hond met glaucoom zal een rood, gezwollen en glazig oog hebben, alsof er een ondoorzichtige film over zijn hoornvlies is geplaatst. Pijnstillers en medicijnen moeten zo snel mogelijk worden voorgeschreven, want als je niet snel handelt, kan de hond onomkeerbaar blind worden.

4. Uveïtis

In tegenstelling tot conjunctivitis, waarbij het bindvlies ontstoken raakt, is hier sprake van een ontsteking van de uvea, de middelste laag van het oog. Deze complexe structuur bestaat op zijn beurt uit de iris, het corpus ciliare en de choroidea. Een of meer delen van dit systeem kunnen worden aangetast door uveïtis.

Net als conjunctivitis kan deze aandoening worden veroorzaakt door verschillende etiologische agentia. Hieronder laten we je kort enkele van de belangrijkste zien op basis van hun plaats van herkomst.

4.1 Exogene uveïtis

De oorzaak ligt “buiten” het oogsysteem van de hond. Deze categorie omvat ontsteking van de uvea als gevolg van een directe slag in het oog en hoornvlieszweren, hetzij door de aanwezigheid van een vreemd voorwerp of door een andere oorzaak.

4.2 Endogene uveïtis

De oorzaak ligt in het biologische systeem van de hond. De pathologie kan zich in het oog hebben ontwikkeld of eventueel zijn oorsprong vinden in een ander orgaan en zich op de een of andere manier manifesteren in de oculaire omgeving. Bepaalde virale en bacteriële agentia die we al hebben besproken, kunnen endogene uveïtis veroorzaken.

Afhankelijk van de veroorzaker zal de klinische benadering in elk geval sterk variëren. Van antibiotica tot ontstekingsremmers; deze aandoening kan op veel manieren worden aangepakt.

5. Direct trauma

Het oog van je hond kan rood en gezwollen lijken, simpelweg omdat het dier zich gestoten heeft. Na een ontstekingsreactie in bijna elk weefsel, worden de volgende symptomen verwacht:

1. Resolutie van weefselstress met een terugkeer naar normale functionaliteit.
2. Suppuratie met abcesvorming.
3. Zwelling met regeneratie van gespecialiseerd of fibreus weefsel. Dit resulteert in de bekende littekens.
4. Persistentie van de schade, die de overgang naar een chronische aandoening bevordert.

Afhankelijk van de kracht van de klap en de veroorzaker kan een kortdurende of langdurige veterinaire behandeling noodzakelijk zijn. Heeft je hond echter een rood en gezwollen oog na een verwonding en dit is niet binnen een paar uur verdwenen, aarzel dan niet om naar de dierenarts te gaan.

6. Ectropion

Ectropion is een hondenziekte waarbij het ooglid naar buiten beweegt en de inwendige structuren van het oog blootlegt. Deze pathologische conformatie bevordert infecties in het aangedane oog, omdat bacteriën en andere parasieten gemakkelijker in contact kunnen komen met het oogslijmvlies.

7. Entropion

In dit geval is er een inversie van de randen van het ooglid naar de binnenkant van het oog. Dit zorgt ervoor dat de wimpers tegen het hoornvlies wrijven, wat het ontstaan van hoornvlieszweren, roodheid, pijn en geleidelijk verlies van gezichtsvermogen bevordert. In de meest ernstige gevallen is onmiddellijke operatie vereist.

In totaal hebben we je hier 10 oorzaken gepresenteerd waarom je hond een rood en gezwollen oog kan hebben, maar dat zijn niet de enige oorzaken. Als je twijfelt of je hond de bovengenoemde klinische symptomen vertoont, aarzel dan niet om onmiddellijk naar de dierenarts te gaan. Om de visuele gezondheid van een hond op de lange termijn te behouden, telt elke seconde.