De schnocker: alles over dit ras

Ook bekend als mini-schnocker of cockerschnauz, is de schnocker een designerhond, ontstaan uit de kruising tussen de mini-schnauzer en de cockerspaniël (Amerikaanse of Engelse). Deze kruising levert meestal een goedmoedige en gezellige hond op, hoewel sommige exemplaren wat verlegen zijn, vooral bij mensen die ze niet kennen.

Deze hond erft meestal de goed gedefinieerde snuit van de schnauzer, samen met zijn unieke baard en snor. Hij is zeer atletisch en middelgroot met een mooie golvende vacht. Om een hond bezig te houden, moet je hem voldoende afleiding geven. Dit geldt ook voor de schnocker. Lees verder als je meer over dit ras wilt weten.

Geschiedenis

Deskundigen (Engelse link) zeggen dat de schnocker voor het eerst in de Verenigde Staten gefokt werd aan het eind van de 20e eeuw. Het is een zeldzame kruising en hij wordt nergens ter wereld in grote aantallen gevonden. Zijn ouders zijn echter ongelooflijk populaire en universeel erkende gezelschapsdieren. We tonen je enkele van hun eigenschappen als voorproefje.

De schnauzer

Dit Duitse ras werd oorspronkelijk gehouden als een veelzijdige boerderijhond. Door hun veelzijdigheid waren het honden die gebruikt werden voor het vangen van ongedierte, het beschermen van eigendom en het in bedwang houden van vee.

De cockerspaniël

Dit is een jachthond die altijd gretig is om te behagen. Hij heeft een zachtaardig en volgzaam karakter. Hoewel het een goed huisdier is, is het belangrijk aan zijn geschiedenis als werkhond te denken, want hij hunkert zowel naar beweging als naar routine.

Lichamelijke kenmerken

De schnocker is een opvallende hybride die vaak lichamelijke kenmerken van beide ouders erft, waardoor hij een nogal gevarieerd uiterlijk heeft. In het algemeen is zijn vacht golvend en van gemiddelde lengte.

Bijna altijd is de schnocker helemaal zwart met een grijze ondervacht, een witte vlek op de borst en een beetje wit aan de tenen, zeggen de deskundigen (Engelse link). Er zijn echter ook exemplaren met een bruine of witte ondervacht. champagne. Zijn kleur is eenkleurig, maar hij kan ook aftekeningen op het gezicht, de borst of de poten hebben.

De vacht van dit ras is ruw, maar heel zacht. Bovendien is hij kort op het grootste deel van het lichaam, hoewel hij langere lokken heeft op de benen, het gezicht, de wenkbrauwen, de oren en de voeten. Zijn oren zijn hangend, zijn koets is middelgroot en slank gebouwd, hij heeft lange poten, weegt tussen 6 en 11 kilo en is tussen de 31 en 38 centimeter lang.De gemiddelde levensverwachting van deze hond is 13 tot 15 jaar.

Gedrag

Deze hond heeft veel persoonlijkheid. Hij is dol op zijn baasjes, kinderen, andere honden en houdt er niet van alleen gelaten te worden. Hij is erg lief, beminnelijk, speels en heeft veel energie. Toch moet je voorzichtig zijn met jongere kinderen, want de schnocker enigszins hyperactief kunnen zijn en op hen springen.

Dit ras is gemakkelijk af te richten. Hij is heel snel en overtreft andere honden die groter zijn dan hij. Er zijn schnockers die veel blaffen, maar er zijn er ook die alleen vocaliseren bij geluiden of als ze een onbekende zien. Dit is echter iets wat training helpt te beheersen.

Wat zijn training betreft, is de schnocker zeer trainbaar en hij pikt opdrachten sneller op dan de gemiddelde hond. Hij leeft om te behagen en zal altijd proberen te doen wat hem gezegd wordt.

Schnocker: gezondheid

Over het algemeen heeft de schnocker een goede gezondheid. Hij kan echter veel oorproblemen hebben. Daarom moeten zijn oren eens per week schoongemaakt worden om infecties te voorkomen.

Bovendien moet je zijn tanden minstens een keer per week poetsen. Hij heeft namelijk ook de neiging parodontale ziekten te ontwikkelen. Bij zijn verzorging komen nog meer dingen kijken, die we hieronder beschrijven.

Beweging en activiteit

Een lange dagelijkse wandeling waarbij hij in staat is te ruiken en schnocker naar hartenlust kan snuffelen en verkennen zijn van vitaal belang. Als hij al zijn energie verbruikt heeft, zal hij meer dan graag tegen je aankruipen.

Deze honden houden over het algemeen van zwemmen en zal in elk watermeertje springen, zelfs in de winter. Daarom is het altijd een goed idee om een paar handdoeken bij je te hebben voor als je de jouwe uitzet.

Verzorging

Hij schnocker verhaart niet buitensporig, maar het is nodig hem een paar keer per week te borstelen om dood haar van zijn lichaam te verwijderen. Je moet hem de gewoonte aanleren zijn gezichtsvacht regelmatig schoon te maken en bij te knippen, want hij heeft de neiging nogal vuil te worden (vooral als hij nat of rauw voer krijgt).

Nu je meer over deze hond weet, is het belangrijk te weten dat het niet alleen een betrekkelijk nieuw ras is, maar ook dat er niet veel van zijn. Daarom is het van essentieel belang dat degenen die zich toeleggen op het grootbrengen van deze variant gecertificeerd zijn.