Hebben honden een navel net zoals mensen?

Beoordeeld en goedgekeurd door de bioloog Samuel Sanchez

Geschreven door Aylin Stefany Rodriguez Vinasco

Laatste update: 21 december, 2022

Velen van ons zullen zich vaak afgevraagd hebben of honden een navel hebben. Vooral nadat we over de buik van onze eigen hond aaiden en er geen opgemerkt hebben. Je eerste reactie kan zijn: “ze moeten er wel een hebben, ook al zie ik ze niet,” maar is dat wel waar? In dit artikel gaan we je er alles over vertellen.

De navel is een “merkteken” dat ons herinnert aan de verbintenis tussen moeder en kind. Het is als een litteken dat achterblijft op de plaats waar eens de navelstreng was, waardoor veel diersoorten voedsel verkrijgen terwijl ze in het drachtstadium zijn. Wil je er meer over weten? Lees dan zeker verder.

Hebben alle dieren een navel?

Zoals wetenschappelijke artikelen (Engelse link) aangeven, is de navelstreng een heel belangrijk levend weefsel bij de ontwikkeling van foetussen. Men heeft aangetoond dat het betrokken is bij vitale processen. Deze hebben te maken hebben met het immuunsysteem, de voedingsbalans, en het biochemisch evenwicht van het ongeboren kind.

Het is zelfs bewezen dat een onvoldoende circulatie binnen in de navelstreng neurologische stoornissen en neonatale aanpassingsproblemen kan veroorzaken, en ook foetale dood.

Bij de mens wordt, als het moment van de geboorte is aangebroken, de navelstreng bij de geboorte doorgeknipt. Vervolgens wordt de voeding van de moeder op gang gebracht door middel van borstvoeding. Er blijft echter een soort “stompje” achter. Dat droogt in de loop van de dagen op en valt eraf. Het maakt plaats voor wat wij kennen als de navel. Dit merkteken is kenmerkend voor de volgende dieren:

• Zoogdieren. Dit zijn gewervelde dieren (met botstructuur en wervels) en haar over hun hele lichaam. Ze ademen door hun longen en hebben zeer uiteenlopende kenmerken. Met uitzondering van die welke tot de orde van de monotremen behoren (het vogelbekdier en de mierenegel), zijn alle zoogdieren levendbarend.
• Andere levendbarende dieren. Alle dieren (al dan niet zoogdieren) die zich ontwikkelen en gevoed worden in de baarmoeder van de moeder, waar ze voedingsstoffen, zuurstof en bescherming krijgen. Hoewel veel levendbarende dieren een navel hebben, hebben sommige dat niet, omdat ze zich niet in een placenta ontwikkelen.
• Placenta vivipaar. Dit zijn zoogdieren die zich voeden met de melk van hun moeder en zich in hun embryonaal stadium ontwikkelen binnen een placenta, die zich gedurende lange tijd in de baarmoeder van de moeder bevindt. Buideldieren, bijvoorbeeld, vallen niet onder deze categorie.

Hebben honden een navel?

Na de uitleg over wat de navelstreng is en de dieren die er een hebben, denk je dat honden een navel hebben? Hier is het antwoord.

Als je antwoord op de vraag een volmondig ja is, heb je gelijk. Honden hebben wel een navel omdat het placentale levendbarende zoogdieren zijn. Dat wil zeggen dat ze tijdens hun embryonale groei beschermd en gevoed worden door een placenta die via de navelstreng met de moeder verbonden is.

Bij hondachtigen en andere wilde dieren is het de moeder die na de geboorte de navelstreng doorknipt. Het is gebruikelijk dat ze dit weefsel, samen met de placenta, opeet.

Ze doet dit om de voedingsstoffen terug te krijgen. Dit stelt haar tevens in staat haar nest gemakkelijker groot te brengen. Net als mensen houden honden een stompje over dat in de loop van een paar dagen dichtgroeit en uitdroogt.

Soms bijt de moeder de navelstreng van hun pup heel dicht bij de buik door en veroorzaakt een open wond. In deze gevallen moet de eigenaar een dierenarts raadplegen om de ernst van de situatie vast te stellen. Soms is het nodig de opening chirurgisch te sluiten om toekomstige problemen te voorkomen.

Waarom is de navel bij honden dan nauwelijks zichtbaar? Het genezingsproces van honden is anders dan dat van mensen. Zowel de pup als de moeder likken veelvuldig over de plek.

De huid begint dan te genezen bijna zonder sporen achter te laten. Omdat ze bovendien over het hele lichaam behaard zijn, is het niet ongewoon dat hun navel helemaal verborgen is.

Waar zit de navel van een hond?

Als je nieuwsgierigheid gewekt is, lees dan verder! Zoek allereerst een denkbeeldig punt in het midden van de buik van de hond, dat onder de ribben en iets boven de geslachtsdelen moet liggen.

Daar zie je een kleine cirkel die kan verschijnen als een litteken en, in sommige gevallen, een lichte uitstulping. Afhankelijk van hoe behaard je hond in dat gebied is, kan het al of niet gemakkelijk te zien zijn.

Ziekten in verband met de navel van een hond

Tot de ziekten die honden in verband met hun navel treffen behoort de navelbreuk. Deze verschijnt meestal in de eerste levensmaanden en is te herkennen aan een harde bobbel.

Sommige professionals raden je aan de zaak goed op te volgen en een conservatieve aanpak te volgen. Het probleem kan in de volgende 6 levensmaanden vanzelf verdwijnen.

Als de navelbreuk echter niet verdwijnt, kan het nodig zijn een operatie uit te voeren om toekomstige problemen te voorkomen, hoewel, dit gezegd hebbende, het leven van je hond niet in gevaar zal brengen.

Zelfs, en op aanraden van de dierenarts, wachten sommige oppassers tot het tijd is om het dier te steriliseren en de navelbreuk in een enkele gezamenlijke ingreep te verwijderen.

Waar je wel goed op moet letten is het herstel na de operatie, want in dit soort gevallen kun je lange wandelingen en veel inspanning beter vermijden. Je zult je hond een vetarm uitgebalanceerd dieet moeten aanbieden, om irritaties in de wond te voorkomen.

Bovendien moet je een Elizabethaanse halsband gebruiken als de hond de neiging heeft zichzelf op te likken, want die kan de hechtingen afscheuren.

Het schoonmaken van de wond moet de eigenaar thuis doen volgens het door de dierenarts aangegeven protocol. Hierbij mogen geen medicijnen of antibiotica zonder toestemming worden toegediend. Met de nodige verzorging zal de hond spoedig herstellen en zijn normale leven hervatten.

Conclusie

Zo, je hebt nu ontdekt dat honden wel degelijk een navel hebben! Soms is het moeilijk te zien als ze nogal behaard zijn, maar in alle gevallen is het een aanwijzing dat ze ooit door de navelstreng met de baarmoeder van hun moeder verbonden waren.