Is rozemarijn goed voor honden?

Beoordeeld en goedgekeurd door de bioloog Samuel Sanchez

Geschreven door Aylin Stefany Rodriguez Vinasco

Laatste update: 21 december, 2022

Mensen consumeren veel aromatische planten om van hun geneeskrachtige eigenschappen te profiteren. Rozemarijn is er een van, en dus is het normaal om na te denken over de mogelijkheid om het aan honden te geven. We moeten echter bedenken dat het lichaam van honden heel anders is dan het onze en dat bepaalde eetbare elementen voor mensen, slecht voor honden kunnen zijn.

Rozemarijn is een plant die opvalt door zijn zeer aangename geur, en daarom wordt het vaak gebruikt in culinaire bereidingen. Bovendien schrijven de mensen er voordelen aan toe bij de bestrijding van haaruitval. Mis de informatie niet die we je hieronder geven om uit te vinden of honden de voordelen van deze plant kunnen krijgen na inname.

Wat is rozemarijn?

Rozemarijn (Rosmarinus officinalis) is een plantensoort die inheems is in het Middellandse Zeegebied en die al duizenden jaren in de traditionele geneeskunde gebruikt wordt. Onderzoeksartikelen (Engelse link) verklaren dat aan rozemarijn verschillende eigenschappen worden toegeschreven, waaronder de antioxiderende werking.

Behalve als geneesmiddel wordt rozemarijn ook gebruikt als smaakmaker in allerlei bereidingen. De Egyptenaren legden het in de graven van de farao’s om hun reis naar het hiernamaals te parfumeren, terwijl de Grieken en Romeinen het als een symbool van regeneratie beschouwden en de Arabieren het gebruikten als afweermiddel voor ongedierte in tuinen.

Rozemarijnblaadjes bevatten tussen 1% en 2,5% etherische olie. Daarin komen bestanddelen voor als bijvoorbeeld cineol, kamfer, camfeen, borneol, limoneen, linalool en verbenon. Al deze zijn verantwoordelijk voor de geneeskrachtige eigenschappen. Deze olie bevat ook flavonoïden en polyfenolen, de verbindingen die verantwoordelijk zijn voor de antioxiderende werking.

Eigenschappen en voordelen voor honden

Zoals je ziet heeft rozemarijn veel gunstige gezondheidseigenschappen en het goede nieuws is dat honden er ook van kunnen genieten. Deze plantaardige verbinding is niet giftig voor honden en kan samen met andere elementen van het dieet worden ingenomen.

Dit is een veelgebruikt ingrediënt in het BARF-dieet, dat uit de natuur afkomstige ingrediënten mengt die tot een minimum bewerkt zijn. Deze plant werkt als bron van vitamine C. Het verbetert de doorgang van het spijsverteringsstelsel en kan de lever helpen regenereren. Daarnaast bevordert het de uitdrijving van afvalstoffen via gas en urine.

Omdat rozemarijn antioxiderende en ontstekingsremmende eigenschappen heeft, helpt het in feite spasmen en toevallen te kalmeren bij honden die aan deze ziekten lijden. Hoewel het geen door een dierenarts voorgeschreven medicijnen kan vervangen, is het wel geschikt om het met de juiste controle als hulpmiddel te gebruiken.

Rozemarijn: alcohol voor honden

Het verkrijgen van de voordelen van rozemarijn gebeurt niet alleen door inname, want hondeneigenaars kunnen zelfgemaakte alcohol met deze plant bereiden. Koop hiervoor een fles antiseptische alcohol en voeg er een flink aantal takjes aan toe.

Laat het een paar dagen op een schaduwrijke plaats staan en je zult zien hoe de vloeistof zwart wordt. Hoe geconcentreerder het is, hoe beter. Als het begint op te raken, voeg je meer alcohol en meer takken toe in dezelfde pot.

Hoe moet je dit preparaat bij honden gebruiken?

Dit zelfgemaakte preparaat kun je direct op de huid en ledematen van je honden gebruiken. Het zal helpen de pijn te verlichten die veroorzaakt wordt door artrose, reuma, en contracturen. Daarom is het ideaal voor gebruik bij oudere honden of honden bij wie deze aandoeningen zijn vastgesteld.

Breng de olie op de aangedane plek aan. Masseer het dier zachtjes om het product met de warmte van je handen te activeren. In feite werkt dit geneeskrachtige alcohol ook bij mensen op dezelfde manier. Hoewel het niet schadelijk is voor je huisdier, zorg toch dat je toestemming van de dierenarts hebt voor je het gaat gebruiken.

Rozemarijnwater: toepassingen voor honden

Rozemarijnwater is een andere manier om de eigenschappen van de plant te krijgen om je honden te kalmeren. Dit preparaat is heel nuttig bij het verdelgen van vlooien, luizen en mijten bij hondachtigen. Er zijn verschillende Studies (Engelse link) gedaan naar producten op basis van rozemarijn als alternatief tegen deze plagen, vanwege de antimicrobiële, insectendodende en ontstekingsremmende eigenschappen.

Rozemarijnwater wordt ook gebruikt om zoönotische ziekteverwekkers zoals Microsporum canis uit te roeien. onderzoek (Engelse link) heeft uitgewezen dat infectie met deze schimmel veel voorkomt (maar asymptomatisch is) en de huid, het haar en de nagels van honden en katten aantast. Deskundigen hebben aangetoond dat rozemarijn etherische olie er effectief tegen is.

Wanneer rozemarijnwater gebruikt wordt om deze soort parasiet uit te roeien, is het nodig in alle gevallen een dierenarts te raadplegen. De thuisbehandeling moet versterkt worden met breedspectrum anti-parasitaire middelen.

Hoe bereid je rozemarijnwater?

Om dit middel te bereiden moet je tussen 1 en 2 liter water koken. Als de vloeistof het kookpunt bereikt heeft, voeg je er een flink aantal takjes rozemarijn aan toe en neem je het van de kook. Je kunt de steelpan afdekken zodat de stoom de plant helpt zijn voordelen “vrij te geven.”

Het is belangrijk dat je deze procedure volgt. Het water met de takjes mee laten koken kan de eigenschappen van de plant namelijk veranderen. Als laatste aanbeveling gebruik je een pan die je niet erg vindt om te bevlekken.

Rozemarijn gebruiken bij honden is veilig

Rozemarijn gebruiken bij honden is veilig en betrouwbaar. Je kunt het af en toe aan hun eten toevoegen, gebruiken als alcohol voor wonden, en geneeskrachtig water maken wanneer je het nodig hebt. Maar, en ondanks alle voordelen die deze plant heeft, mag hij nooit een behandeling door een dierenarts vervangen.

Als goed baasje moet je je harige vriend regelmatig meenemen voor een routinecontrole. Je kunt van de gelegenheid gebruik maken om de dierenarts te vertellen over je belangstelling om deze plant in hun routine op te nemen. Laat je door hem of haar adviseren over de kwestie. Bedenk echter dat geen enkel huismiddel een farmacologische behandeling kan vervangen.