Hoe zit dat: wat eten paarden?
Geschreven en geverifieerd door de bioloog Cesar Paul Gonzalez Gonzalez
Het paard is een gedomesticeerde soort die bijna overal ter wereld te vinden is. In hun natuurlijke omgeving zijn deze dieren goed aangepast om te lopen op vlakke gebieden waar de vegetatie overvloedig aanwezig is. Op zulke plaatsen eten paarden ander voedsel dat hen helpt hun gedrongen en gespierde lichaam te behouden.
De soort heeft de wetenschappelijke naam Equus caballus, die verschillende rassen groepeert. Deze dieren zijn populair en worden gebruikt voor recreatieve en sportieve activiteiten, dus moeten ze een dieet hebben dat deze fysieke eis ondersteunt. Lees verder om te weten te komen wat paarden eten.
Het leven van een wild paard
Paarden worden geassocieerd met grasland, steppe, en struikachtige vlaktes omgevingen. In feite gelooft men dat vroege populaties van dit dier de streken van Hongarije, Polen en Mongolië bewoonden, waar verschillende gebieden zijn met voor hen geschikte ecosystemen. In deze leefgebieden profiteerden de exemplaren van de overvloedige grassen om zich te voeden.
De soort heeft een herbivoor dieet, dus hij kan een grote verscheidenheid aan kleine planten, vruchten, bladeren, scheuten, en schors verorberen. Hij maakt echter niet goed gebruik van de voedingsstoffen in dit voedsel. Daarom eten paarden de hele dag door om te voorzien in hun natuurlijke energiebehoefte en de geringe hoeveelheid calorieën in hun voornaamste voedingselementen.
Hoe ziet het spijsverteringsstelsel van het paard eruit?
Herbivoren hebben een groot probleem bij het consumeren van planten, want de plantencellen waaruit ze bestaan zijn heel moeilijk te verteren. Daarom hebben paarden aanpassingen in hun lichaam die hen in staat stellen energie te halen uit voedsel met heel weinig voedingsstoffen. De belangrijkste kenmerken van hun spijsverteringsstelsel staan hieronder opgesomd:
- Langzaam en zorgvuldig kauwen. Malen is een van de meest efficiënte processen bij het consumeren van planten, want het vergemakkelijkt de vertering en de opname van voedingsstoffen. Dit is ook waar te nemen bij andere planteneters zoals koeien, stieren en geiten.
- Kleine maag. Dit maakt het verteringsproces sneller. Paarden hebben geen maag zoals herkauwers, dus nemen ze de voedingsstoffen uit hun voeding niet goed op. Ze maken dit echter goed door het aantal keren dat ze per dag eten te verhogen.
- Dunne darm met enzymen. In dit gedeelte zitten enzymen die het voedsel afbreken. Dit proces is niet erg effectief, maar het helpt ze om het voedsel wat beter te gebruiken.
- Dikke darm met micro-organismen. Sommige planteneters gebruiken de hulp van bacteriën die in de darmen leven om hun voedsel af te breken. Op deze manier komen plantaardige voedingsstoffen vrij en worden ze gemakkelijker opgenomen.
Wat eten gedomesticeerde paarden?
Gedomesticeerde paarden hebben hetzelfde soort dieet als wilde paarden, dus er zijn niet veel verschillen tussen de twee. Ze zijn echter beperkt in de beschikbaarheid van hun voer. Deze dieren krijgen voer met veel vezels om ze goed te voeden. Enkele van de meestvoorkomende voedersoorten zijn de volgende:
- Hooi. Dit is gedroogd veevoer (stengels, bladeren en zaden) verkregen uit peulvruchten of granen. Beide mogelijkheden zijn rijk aan eiwitten, vezels en koolhydraten, waardoor ze een uitstekend voedsel voor paarden zijn.
- Weide. Net als wilde paarden kan het gedomesticeerde paard zich voeden met het gras in een weiland. Maar om dit dieet voldoende voedingsstoffen te laten bevatten, moet het paard bijna de hele dag eten. Daarom wordt dit dieet vaak aangevuld met hooi, om het dier niet aan te tasten.
- Giftige kruiden (voorzichtigheid). Het is belangrijk te benadrukken dat sommige kruiden die in de weiden groeien giftig kunnen zijn voor het paard, dus je moet heel voorzichtig zijn. Niet elke groente is geschikt om te voeren.
- Granen. Van dit soort voedsel is bekend dat het een paard veel energie geeft. Daarom wordt het alleen aanbevolen bij paarden die veel energie nodig hebben, zoals sport- of lastpaarden. Enkele voorbeelden binnen deze groep zijn haver, maïs, gerst, tarwe, en rogge.
- Fruit of groenten. Deze worden genomen als traktatie voor de paarden, want ze kunnen geen deel uitmaken van hun dagelijkse voeding.
- Zout en mineralen. Paarden moeten mineralen als supplement innemen om het osmotisch evenwicht van hun lichaam te reguleren. Paarden verliezen deze bestanddelen namelijk via het zweet en moeten ze via de voeding weer aanvullen. In weiland en hooi ontbreken deze moleculen echter. Daarom worden ze aangeboden als zoutblokken of als additieven in het voer van het dier.
Commerciële voeders of krachtvoer
Met bepaalde commerciële mengsels kun je het paard een gestandaardiseerd dieet geven. Dit kan gunstig zijn omdat het het dier directe voedingsstoffen geeft en het is ook erg handig voor de eigenaar.
Een vooraf ingesteld dieet is echter niet voor alle soorten paarden nodig. Voer is een goede optie om aan de voedingsbehoeften van het lichaam te voldoen, maar het is niet essentieel. In feite kunnen ze, als ze niet zorgvuldig gebruikt worden, leiden tot langdurige gezondheidsproblemen bij het paard, zoals zwaarlijvigheid.
Paarden profiteren van de voedingsstoffen in planten (die moeilijk te verwerken zijn). Hoewel het eenvoudig lijkt, hebben deze organismen een ingewikkeld spijsverteringssysteem dat hen helpt met hun omgeving om te gaan.
Deze eigenschap heeft hen geholpen verwilderde populaties te vestigen in landen als de Verenigde Staten, wat wijst op het aanpassingsvermogen van deze prachtige dieren.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Chamorro Morán, J. T. La alimentación del caballo. Agricultura de las Américas (Colombia)(no. 163) P. 22-23, 32-35.
- Martínez, L. M. C. (2012). Alimentación del caballo: Importancia del heno. ExtremaduraPRE: la revista de la Asociación Extremeña de Criadores de Caballos de Pura Raza Española, (11), 32-33.
- Martínez Marín, A. L. (2009). NRC e INRA para raciones de caballos de ocio basadas en forrajes secos y concentrados granulados. Archivos de zootecnia, 58(223), 333-344.
- Marín, A. L. M. (2007) NUTRICIÓN DE CABALLOS DE OCIO ALIMENTADOS A PESEBRE. Producción animal y gestión. 5, 1-29
- Álvarez-Romero, J. y R. A. Medellín. 2005. Equus caballus. Vertebrados superiores exóticos en México: diversidad, distribución y efectos potenciales. Instituto de Ecología, Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto U020. México. D.F
Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.