9 Hondenrassen die moeilijk te trainen zijn

Sommige mensen noemen hondenrassen die moeilijk te trainen zijn “kathonden.” Aan de andere kant worden husky’s, samojeden of Japanse rassen, beschouwd als “vreemde” rassen die je niet kunt trainen of africhten zoals normale honden. Maar zijn die beweringen wel correct?

Hondenrassen die moeilijk te trainen zijn: primitieve rassen

Niet alle hondenrassen hebben dezelfde voorouders. We weten dat er hondenrassen bestaan die kort na de middeleeuwen zijn verschenen. Andere rassen zijn pas later in de 19de eeuw ontstaan, nog andere rassen zijn een heel stuk ouder.

Men gelooft dat honden zich begonnen te onderscheiden van wolven rond het jaar 4.000 voor Christus. Toen begonnen ze op hun eigen manier te evolueren. Mensen werden sedentair en ze creëerden vuilnisbelten aan de randen van hun nederzettingen. Enkele wolvengroepen aten van dat vuilnis in plaats van te jagen. Zij werden beschouwd als de eerste voorlopers van honden.

Er bestaan een paar zogenaamde primitieve hondenrassen die sindsdien niet veel verder zijn geëvolueerd. Het zijn rassen die lijken op allereerste honden, en dus hebben ze nog steeds veel kenmerken van hun voorlopers.

Poolhonden en Aziatische rassen:

1. Siberische husky
2. Alaska-malamute
3. Samojeed
4. Honden van het ‘spits’-type
5. Lappenherdershond of Scandinavische rassen in het algemeen
6. Chowchow
7. Akita
8. Shiba Inu
9. Koreaanse jindohond

De poolhonden zoals de Husky zijn zo primitief dat ze zelfs nog niet zodanig geëvolueerd zijn dat ze kunnen blaffen. Ze kunnen het leren in de loop van hun leven maar het komt dus zeker niet instinctief zoals bij andere rassen. Husky’s en malamutes, om twee voorbeelden te noemen, huilen om te communiceren in plaats van te blaffen.

De Japanse rassen blaffen, maar iedereen die iets geleerd heeft over Japanse rashonden weet dat ze een heel ander temperament en karakter hebben dan de andere rassen.

Hondenrassen die moeilijk te trainen zijn met straffen

Het is een mythe dat je de voorgaande rassen helemaal niet kunt trainen. Poolhonden worden immers vaak ingezet om sleeën te trekken of te jagen. Wat deze rassen bijzonder maakt is dat ze niet getraind kunnen worden door ze te straffen. 

Als je een hond probeert af te richten of te trainen bega je soms wel eens een vergissing. Je spontane reactie is namelijk misschien om je hond te straffen als hij iets verkeerd doet. Maar op die manier kan de hond het niet blijven proberen totdat hij de juiste actie doet en je hem kunt belonen. In plaats daarvan onderbreek je zijn leerproces met een negatieve ervaring.

Straffen werkt absoluut niet met deze rassen. Andere rassen zijn zodanig gekweekt en vermengd met andere rassen dat ze wél reageren op straf tijdens hun training. Primitievere hondenrassen hebben die reflex echter niet ontwikkeld. 

Als je met andere woorden een husky iets probeert aan te leren (laten zitten of zich stilhouden wanneer je aan tafel zit) dan ga je niks bereiken door de hond te straffen of hem uit te foeteren. Hij is namelijk niet in staat om zijn gedrag met jouw straf te associëren. Je zult hem alleen maar bang maken en de hond leert niets nieuws, zelfs niet over wat hij verkeerd doet.

Positieve bekrachtiging: een gegarandeerd succes

Poolhonden en Japanse of primitieve rassen kunnen niets leren uit straffen. Ze reageren echter heel goed op positieve bekrachtiging en beloningen.

Het leerproces van elke hond wordt versneld als we straffen wegnemen en ze alleen met positieve bekrachtiging opvoeden. Bij positieve bekrachtiging geef je een extraatje of iets dat de hond leuk vindt telkens wanneer hij de actie herhaalt die je hem wilt aanleren.

Het is heel eenvoudig om je hond belonen als hij iets doet dat je wilt. Het is zelfs essentieel bij hondenrassen die moeilijk te trainen zijn. Ze zijn toch niet in staat zijn om een negatief gevolg te associëren met hun gedrag. Een positief gevolg daarentegen associëren ze gemakkelijk en snel met hun gedrag.

Stel dat je wilt dat een husky zich stilhoudt wanneer je aan tafel zit. Hij zal veel sneller leren dat hij stil moet blijven wanneer je hem beloont als hij zich effectief stilhoudt en niet om eten vraagt. Straf hem dus niet wanneer hij naast de tafel zit te janken en je aankijkt met droevige ogen. Positieve bekrachtiging is noodzakelijk voor het leerproces van alle honden en in het geval van primitieve rassen is het zelfs de enige haalbare optie.

Positieve bekrachtiging bij katten

Wanneer je honden die moeilijk te trainen zijn “kathonden” noemt, zit daar wel enige logica achter. Die honden leren immers op dezelfde manier als hun katachtige metgezellen. Katten associëren een straf ook niet met hun gedrag. Ze leren echter zeer snel nieuwe acties uitsluitend door middel van positieve bekrachtiging.

Als je kat de sofa krabt en je hem iedere keer dat hij dat doet uitfoetert of straft, dan zal hij er steeds op blijven krabben. Hij begrijpt niet dat jouw negatieve reactie en zijn gedrag aan elkaar gerelateerd zijn. Wanneer je kat echter zijn krabpaal krabt zoals hij dat hoort te doen en je hem daarvoor beloont, zal hij al snel bijleren.

Net als de poolhonden en Aziatische of primitieve rassen kunnen katten dus niet leren op basis van straf. Dat betekent niet dat ze op geen enkele manier kunnen leren. Je kunt ze trainen, maar dan alleen met positieve bekrachtiging.

Met beloningen en een beetje geduld zal elke hond erin slagen om te leren, zelfs als het er eentje is van de hondenrassen die moeilijk te trainen zijn.