Veelvoorkomende ziekten bij de Ragdoll

Geschreven en geverifieerd door de bioloog Samuel Sanchez

Laatste update: 22 december, 2022

Raszuivere katachtigen zijn vatbaarder voor bepaalde erfelijke aandoeningen. Dit is het gevolg van kunstmatige selectie door de mens, want hun genoom is in de loop van generaties door opeenvolgende kruisingen veranderd om het verschijnen van bepaalde eigenschappen te bevoordelen boven andere. Hier tonen we je de meestvoorkomende ziekten bij de Ragdoll, een katachtige die even mooi als teer is.

Hoewel dit kattenras vrij robuust is, en een behoorlijke algemene gezondheid geniet, zijn er toch bepaalde typische aandoeningen die vaak te wijten zijn aan genetische en omgevingsproblemen. Hier vertellen we je er alles over, zodat je ze bij je huisdier kunt opsporen voor het te laat is.

De meestvoorkomende ziekten bij de Ragdoll

De Ragdoll ontstond in de Verenigde Staten (Californië) in de jaren zestig. Sindsdien is het een van de populairste kattenrassen geworden, vanwege zijn mooie verschijning, ongewone kalmte, en vriendelijke karakter. In feite ontstond hun naam door hoe weinig het deze katten stoort om vastgehouden en geknuffeld te worden.

Naast hun goede aard staan deze katten er ook om bekend dat ze pijn goed verdragen en maskeren. Dit betekent niet dat ze niet lijden, maar het kan moeilijk zijn om ziekte en kwalen in de vroege stadia bij dit katachtige ras op te sporen. Daarom raden we je aan alles te lezen over de volgende typische ziekten van de Ragdoll, en te leren vroege tekenen van ongemak bij je huisdier op te sporen.

1. Parodontitis

Deze aandoening is niet uniek voor het ras dat ons bezighoudt. Het treft bijna alle katachtigen, ongeacht hun genetica en conditie. Gebitsproblemen komen uiterst vaak voor bij katten ouder dan 3 jaar, want tot 85% van hen vertoont een of andere vorm van mondlaesie door gebrek aan verzorging naarmate ze ouder worden.

Als tandsteen zich op hun tanden ophoopt, ontstaat gingivitis. Dat ontwikkelt zich vervolgens tot parodontitis als het niet behandeld wordt. Deze aandoening komt overeen met een infectie van het tandvlees, die zich uit in mondbloedingen, roodheid, gebrek aan eetlust, en zelfs tanduitval. Het is nodig deze aandoening te behandelen met antibiotica en eventueel een operatie.

2. Cardiomyopathieën

Zoals aangegeven door professionele bronnen (Engelse link), zijn cardiomyopathieën de aandoeningen die de hartspier op de een of andere manier aantasten. De meestvoorkomende variant van allemaal binnen deze groep is hypertrofische cardiomyopathie, die bestaat uit een verdikking van het hartweefsel als gevolg van fysiologische onevenwichtigheden (vooral hormonale).

Er is een zekere genetische aanleg om aan deze aandoening te lijden. De Ragdoll is in dit opzicht een van de meest getroffenen. Bovendien zijn de symptomen die het veroorzaakt aanvankelijk meestal vrij mild. Daardoor zijn deze moeilijk waar te nemen.

Het gaat om een snelle ademhaling, lusteloosheid, en gebrek aan eetlust. Bepaalde genetische tests kunnen uitgevoerd worden om deze ziekte op elk moment in het leven van de kat vast te stellen.

Tot 20% van de Ragdolls lijdt aan hypertrofische cardiomyopathie. Zonder twijfel is dit een van de ernstigste aandoeningen bij het ras.

3. Arterieel trombo-embolie

Trombo-embolie, ook wel arteriële embolie genoemd , ontstaat wanneer zich in een bloedvat een stolsel (trombus) vormt dat naar een dunnere slagader reist om zich daarin vast te zetten en de bloedstroom te verhinderen. Bij katten nestelen de trombi’s zich het meest in de achterste ledematen, waardoor kreupelheid, verlamming en koud aanvoelen ontstaan.

De Ragdoll is vatbaar voor deze aandoening. De Britse Korthaar, Maine Coon en andere rassen vertonen ook aanleg.

4. Polycysteuze nierziekte

Polycysteuze nierziekte, bekend als PKD, is een genetische, progressieve, onomkeerbare aandoening die dodelijke schade toebrengt aan de nieren van de kat. Het is te wijten aan mutaties in de genen die betrokken zijn bij het onderhoud van de nieren (PKHD1, PKHD2 en andere). Sommige rassen zijn hier vatbaarder voor dan andere. Ongetwijfeld is de Perzische het meest getroffen.

Professionele bronnen schatten dat tot 10% van de Ragdolls tekenen van chronische nierziekte hebben, hoewel slechts 3% van hen PKD manifesteert. De meestvoorkomende symptomen van deze aandoening zijn verlies van eetlust, gewichtsverlies, misselijkheid, braken, en overmatige dorst. De enige mogelijke behandeling is ondersteunende zorg, want er is geen oplossing voor deze aandoening.

Dit is niet een van de meestvoorkomende ziekten bij Ragdolls, maar wel een van de belangrijkste.

5. Mastceltumoren

Mastceltumoren vormen een tamelijk agressieve vorm van huidkanker. Het zijn massa’s mestcellen (cellichamen die over het hele lichaam verspreid zijn en betrokken zijn bij allergische reacties) die gezamenlijk kankerachtig geworden zijn. De knobbels zien er stevig, rozig uit en hebben geen haar eromheen.

Anderzijds zijn er ook inwendige tumorvormen die in de milt ontstaan en de neiging vertonen zich uit te breiden naar de lever, de darm, de lymfeklieren en de longen. In deze gevallen zullen de symptomen variëren naar gelang welk gebied het meest aangetast is.

De eerste behandeling is, waar mogelijk, het operatief verwijderen van de tumoren. Als er tekenen van uitzaaiing zijn, kan ook chemotherapie en radiotherapie worden toegepast. De prognose varieert sterk per geval en hangt af van de hoeveelheid tumoren die in het lichaam van de katachtige aanwezig is.

De meeste huidknobbels bij katten zijn goedaardig van aard. Het kan echter nooit kwaad om voorzichtig te zijn en naar de dierenarts te gaan zodra er een ontdekt wordt.

Preventie is de beste optie

Zoals je ziet, zijn er verschillende veelvoorkomende kattenziekten bij deze katten. Sommige daarvan zijn typisch voor het ras, terwijl andere veel voorkomen bij alle tamme katachtigen, ongeacht hun genenpoel. Hoe het ook zij, we moeten erkennen dat dit dier bepaalde problemen heeft die met zijn fokkerij te maken hebben (vooral cardiomyopathie).

De beste manier om genetische ziekten bij raszuivere huiskatten te vermijden is de katten DNA te laten testen vóór het fokken. Veel van deze aandoeningen zijn op te sporen voordat de symptomen optreden. Het is de plicht van eigenaars om geen fok te doen met katachtigen met schadelijke mutaties. Dit is de enige manier om te verzekeren dat de nakomelingen zowel gezond als mooi zijn.