Meestvoorkomende mondziekten bij katten

De bek is niet alleen het ingangspunt voor voedsel in het lichaam. Veel dieren, zoals tamme katachtigen, zijn er ook van afhankelijk om hun omgeving te verkennen, te communiceren, en zich te verdedigen. Daarom is het belangrijk dat je op de hoogte bent van de meestvoorkomende mondziekten bij katten, want niet alleen de voeding van een kat wordt aangetast als er problemen op dit gebied zijn.

Mondgezondheid is een aspect waar de kwaliteit van leven van een kat van afhangt. In dit artikel krijg je een lijst van de meestvoorkomende problemen die op dit gebied opduiken. Lees snel verder!

De meestvoorkomende mondziekten bij katten

De ziekten waarover je hieronder gaat lezen doen katten veel pijn, en dus hebben ze zo snel mogelijk diergeneeskundige hulp nodig. Hier leer je hoe je ze op tijd kunt opsporen.

1. Feline odontoclastische resorptieve laesie (Forl)

De oorsprong van deze ziekte is tot op de dag van vandaag onbekend. Bij deze ziekte begint het lichaam van de kat delen van het tandglazuur (dentine) op te slurpen tot de wortel blootligt. Het is een geleidelijk proces en veroorzaakt bij de kat pijn.

Je kunt het met het blote oog herkennen, want er zijn rode vlekken in het gebied waar te nemen en de tanden krijgen een vreemd uiterlijk. De behandeling bestaat meestal uit pijnstilling, hoewel het trekken van een tand door een operatie kan worden aanbevolen.

2. Eosinofiel granuloom (labiale zweer)

Dit is het verschijnen van een zweer in het gebied waar de huid en het buccale slijmvlies elkaar ontmoeten. Het is chronisch, wat betekent dat het ofwel niet vanzelf geneest ofwel herhaaldelijk verschijnt. Het is meestal niet meer dan een cosmetisch probleem, maar als de zweer zich te ver uitbreidt of dieper wordt, dan kan het voor het dier oncomfortabel worden.

De aandoening kan behandeld worden met cryotherapie of prednisolon (een corticosteroïd), dat na vier weken behandeling goede resultaten geeft. De kans is echter het grootst dat de zweer terugkomt, dus wordt hij alleen behandeld als hij pijn veroorzaakt.

3. Parodontale aandoening

Dit is een van de meestvoorkomende mondziekten bij katten en tot 70% van de huiskatten lijdt er na de leeftijd van 5 jaar aan. Ze bestaat uit de aantasting van de parodontale weefsels door de ophoping van bacteriën en tandsteen. Het doorloopt verschillende fasen:

• Tandsteen. Wanneer bacteriën in de bek van de kat zich vermengen met voedselresten, wordt tandplaque gevormd, dat aan de tanden blijft kleven. Als het niet verwijderd wordt, verschijnt er tandsteen.
• Gingivitis. De woekering van tandsteen tast het tandvlees aan en veroorzaakt roodheid, bloeding, pijn en ontsteking. Als het niet op tijd behandeld wordt, trekt het tandvlees terug als de bacteriën het aantasten.
• Parodontitis. Deze term wordt gebruikt om aan te geven dat de infectie het bot dat de tand vasthoudt bereikt heeft. In dit stadium kan het nodig zijn de tanden te verwijderen en bestaat bovendien het gevaar dat pus door onbedoelde inname in de bloedbaan terechtkomt. De kat wil dan niet meer eten.

Dit hele proces kan voorkomen worden met een goede mondhygiëne en regelmatige controles bij de dierenarts. Sommige katten zijn vatbaarder voor parodontale aandoeningen dan andere, dus houd de mond van je kat steeds in de gaten.

4. Plaveiselcelcarcinoom

Deze ziekte (Engelse link) tast het mondslijmvlies aan en vereist een differentiële diagnose om het te onderscheiden van eosinofiel granuloom, want op het eerste gezicht lijken ze erg op elkaar. Carcinoom is een soort kanker die een ulceratief uiterlijk heeft en massa’s plaveiselweefsel vormt.

Deze ziekte treft vooral katten van 9 jaar en ouder.

Om een juiste diagnose te stellen is een biopsie nodig en andere tests die de mate van vordering van de kanker bepalen. Het is erg pijnlijk voor de kat, zodat hij zal weigeren te eten. Ook zal hij vaak met zijn pootjes aan zijn bek zitten. Als je pathologische tekenen ontdekt, is het nodig met spoed naar de dierenarts te gaan.

5. Gespleten lip

Gespleten lip is een aangeboren anatomisch defect, d.w.z. het wordt genetisch overgeërfd en wordt waargenomen als het kitten net geboren is. Afhankelijk van de mate van scheiding in het gespleten gehemelte kan euthanasie nodig zijn, want het kitten zal niet kunnen zogen, en een operatie om de kloof te dichten is niet mogelijk.

6. Kroonverlies

Ook dit is een van de meestvoorkomende mondziekten bij katten, want de helft van alle volwassen katachtigen heeft er op een bepaald moment last van gehad. Het bestaat uit het vallen of losraken van de tandkroon van de wortel van de tand.

Het komt voor door een natuurlijke slijtage van de tanden. Soms is het echter een secundaire verwonding van parodontitis of een onjuiste extractie van het stuk. Als de kroon verloren is gegaan, is een operatie nodig om de wortel van de tand te verwijderen, en dit voorkomt toekomstige infecties.

7. Feline calicivirus (FCV)

Sommige vormen van feline calicivirus veroorzaken alleen zweren in de mond, specifiek op de rand van de tong, het tandvlees, het gehemelte en de neus. Meestal gaan deze symptomen echter gepaard met problemen aan de bovenste luchtwegen.

8. Trauma

Katten, hoewel beweeglijk en snel, krijgen ook ongelukken. De meeste mondletsels bij katten zijn het gevolg van klappen op die plek, door een val, een gevecht met een ander dier, of de aanwezigheid van vreemde voorwerpen in de bek.

De symptomen hangen af van de aard van het trauma en het gebied waarin het zich voordoet. De meest algemene tekenen zijn weigeren te eten, overmatig kwijlen, bloeden, tekenen van pijn, en daarnaast plotselinge gedragsveranderingen.

Preventie is de beste aanpak

Het voorkomen van de meest voorkomende mondziekten bij katten is eenvoudig, hoewel het enige consequentie in mondverzorging vereist. Het beste advies dat je kunt opvolgen is je katachtige droogvoer van goede kwaliteit te geven, en ze ook geschikte speeltjes te geven en hun gebit minstens een keer per week te poetsen.

Vergeet dus niet om je katachtige jaarlijks na te kijken en in te enten. Dit alles zal bijdragen tot een perfecte mondgezondheid zonder pathologische trekken.