Lage rugpijn bij honden: symptomen, diagnose en behandeling

Lage rugpijn bij honden is een pijnlijke aandoening in het lumbosacrale gebied die, als het onbehandeld blijft, de kwaliteit van leven van het dier sterk beperkt en zelfs tot gedeeltelijke verlamming kan leiden. Gelukkig (en helaas) is het een gemakkelijke pathologie om op te sporen, want het dier zal duidelijke tekenen van lijden geven.

Dit artikel is niet bedoeld om een consult bij de dierenarts te vervangen, en is louter informatief. Daarom, als je denkt dat je hond aan lumbago zou kunnen lijden of gewoon meer over deze pathologische aandoening wilt weten, vind je in dit artikel alle basisinformatie die je nodig hebt, maar altijd met de bedoeling je dierenarts te helpen een zo betrouwbaar mogelijke diagnose te stellen.

Kenmerken van lumbago bij honden

De etymologie van het woord lumbago komt uit 2 talen: Latijn lumbus (onderrug) en Grieks, waarin het achtervoegsel -algia “pijn” betekent. Daarom wordt deze term gebruikt om aan te geven dat er pijn is in het lumbale gebied van het lichaam van een levend wezen met een benig skelet (menselijk of niet).

Bij honden bevindt de pijn zich in de laatste 3 lendenwervels (L5-L6-L7) en het heiligbeen, dat het bekken met de wervelkolom verbindt. Behalve dat de botten worden aangetast, verhoogt lage rugpijn ook de spierarbeid in het gebied, wat pijn en stijfheid op bewegingsniveau veroorzaakt.

Dit gebeurt door het pijnmechanisme zelf, dat de ontstekingsprocessen van het lichaam activeert als verdedigingsmethode. Op zijn beurt drukt deze spierontsteking op de zenuwbanen om impingement of zelfs uitsteeksels van de ruggengraat en hernia’s te veroorzaken.

Oorzaken

Dit is een pathologie die vaker voorkomt bij oudere honden, omdat de botten op natuurlijke wijze slijten. Sommige rassen zijn echter door hun eigen anatomie meer vatbaar voor lumbago dan andere. De duidelijkste voorbeelden zijn de teckel, de Franse bulldog, en bepaalde grote honden, zoals de Labrador.

In het algemeen zijn honden met een lange romp en korte poten vatbaar voor rugproblemen, omdat de wervelkolom meer gewicht draagt dan nodig is.

Anderzijds zijn er uitwendige oorzaken die aanleiding geven tot het ontstaan van lage rugpijn bij honden. De meestvoorkomende zijn de volgende:

• Overbelasting van de spieren
• Trauma
• Breuken door osteoporose
• Impingement
• Artrose
• Scoliose
• Infecties in de wervels
• Aanwezigheid van tumoren in het lumbosacrale gebied
• Ankyloserende spondylitis
• Lumbale discushernia
• Lumbosacrale stenose of cauda equina

Symptomen van lage rugpijn bij honden

Het belangrijkste teken dat je hond zal vertonen is pijn. Hij zal stoppen met rennen, geen trappen meer op willen, klagen als je hem op de pijnlijke plek aanraakt, in het algemeen minder actief zijn dan gewoonlijk. Voeg hier nog spondylitis of een hernia aan toe, en de tekenen zijn veel duidelijker.

Sommige honden hebben minder kans op pijn dan andere. Er zijn echter andere duidelijke tekenen die erop wijzen dat de hond een probleem in de onderrug heeft. Hier zijn er enkele van:

• Zichtbare zwelling in het aangedane gebied
• Spiersamentrekking die met palpatie gevoeld kan worden
• Veranderingen in gevoeligheid
• Verminderde mobiliteit en activiteit
• Ongemak (de hond verandert vaak van houding)
• Verhoogde temperatuur in het gebied door ontsteking
• Veranderingen in het humeur
• Gebrek aan energie
• Overgewicht door gebrek aan activiteit

In de ernstigste gevallen, wanneer het ruggenmerg aangetast is, kan de zenuwverbinding tussen het ruggenmerg en de ledematen verloren gaan, wat verlamming in het achterste deel van het dier tot gevolg heeft. Dit gebeurt meestal in de gevorderde stadia van de aandoening.

Hoe wordt lage rugpijn bij honden gediagnosticeerd?

Eenmaal in overleg zal een combinatie van diagnostische tests, lichamelijk onderzoek, en overleg met de eigenaar nodig zijn om de oorzaken van de lage rugpijn vast te stellen. Probeer de vragen van de dierenarts zo nauwkeurig mogelijk te beantwoorden. Dat zal hem/haar helpen om de aandoening wat beter te beperken.

Het lichamelijk onderzoek bestaat uit het vinden van de precieze plaats van verwonding via klinische tekenen. Dat wil zeggen: het palperen van de onderrug op contracturen en andere verwondingen. Bovendien zal het dier reageren op druk op de pijnlijke plaatsen.

Een neurologisch onderzoek is ook inbegrepen om de motorische functies via ruggegraatsreflexen en somatisch gevoel te beoordelen.

Daarnaast wordt een radiologisch onderzoek (met röntgenfoto’s) uitgevoerd om de toestand van de wervels te observeren. Deze röntgenfoto’s stellen vast of er sprake is van ankylosing spondylitis, herniatie, slijtage van de tussenwervelschijven, infecties, tumoren, of andere kwalen.

Als de resultaten nog onduidelijk zijn, wordt geavanceerde diagnostische beeldvorming met MRI of CT (computertomografie) uitgevoerd. Deze technieken geven veel nauwkeurigere en meer definitieve resultaten dan de andere hierboven genoemde benaderingen.

Behandeling

De behandeling van lage rugpijn bij honden is gericht op de onderliggende oorzaken van de aandoening. Het verlichten van de pijn van het dier zal echter een prioriteit zijn, dus ontstekingsremmers en pijnstillers zullen worden voorgeschreven, ongeacht de toestand.

Zachte warmte op de pijnlijke plek aanbrengen is een goede manier om je hond te kalmeren. Je kunt hotpacks en elektrische dekens gebruiken.

Als aanvullende behandeling worden revalidatie en fysiotherapiesessies aanbevolen, omdat die helpen de pijn te verminderen en de mobiliteit van de hond te verbeteren. In ernstige gevallen met verlamming zal een operatie nodig zijn om de druk die de ontsteking op het ruggenmerg uitoefent op te heffen.

Als de hond door inactiviteit extra is aangekomen, krijg je advies om zijn dieet te corrigeren, want lichaamsbeweging is op dit moment geen optie. Toch zijn er handsteunen en lendenbeschermers in de handel. Die kunnen je hond helpen om zich ondanks zijn handicaps gemakkelijker te bewegen.

Wacht niet voor je naar de dierenarts gaat als je huisdier pijn van welke aard dan ook heeft. Wat de oorzaak ook is, dit zal een van de eerste dingen zijn waar de dierenarts een oplossing voor zal proberen te vinden. Het is namelijk de grootste indicator van de kwaliteit van leven van de hond. Het is aan jou om de tekenen en symptomen te herkennen.