Een schijnzwangerschap bij huisdieren

Het staat ook bekend als een ‘pseudo-zwangerschap’. Een schijnzwangerschap is een onbalans die niet-gesteriliseerde vrouwtjes krijgen na een paar maanden loops te zijn geweest. Schijnzwangerschap bij huisdieren komt vaak voor.

Sommige vrouwtjes vertonen zelfs alle symptomen van een echte zwangerschap. In dit artikel kun je meer te weten komen over de symptomen en hoe je om moet gaan met een schijnzwangerschap bij huisdieren.

Wat is een schijnzwangerschap bij huisdieren?

Hoewel het misschien vreemd lijkt, is het een gegeven dat één op de twee teefjes tijdens haar leven een schijnzwangerschap ervaart. Dit fenomeen vindt plaats vanwege overlevingsredenen. Als het om honden gaat hebben ze deze aandoening eigenlijk geërfd van wolven – hun voorouders.

Het dominante vrouwtje van de roedel is het enige vrouwtje dat zich kan voortplanten. Deze ‘ondergeschikte’ vrouwtjes kunnen echter niet voorbijgaan aan wat voor hen natuurlijk en instinctief is.

Zodra het alfa-teefje haar puppy’s ter wereld brengt, zorgen de andere teefjes dus voor haar puppy’s en geven ze zelfs borstvoeding. Het is waar, ze kunnen melk produceren zonder dat ze zelf bevallen zijn.

De andere teefjes lijken zo veel op de moeder, dat de pups hun eigenlijke moeder niet altijd herkennen. Deze instinctieve mechanismen werden ‘doorgegeven’ aan teefjes, en ze zijn zelfs na jaren van training en domesticatie niet veranderd.

Er zijn geen specifieke oorzaken voor schijnzwangerschappen bij huisdieren. Wat we wel weten is dat de vrouwtjes die niet bevallen zijn, meer kans lopen op deze aandoening.

Om een beetje beter te begrijpen hoe een schijnzwangerschap eruit ziet, moet je kijken naar de voortplanting van zoogdieren. Na de eisprong verschijnt er een cyste, een corpus luteum genaamd, in de eierstok. Als de cyste bevrucht wordt, zal het verantwoordelijk zijn voor de ondersteuning van de zwangerschap. Maar als het niet bevrucht wordt verdwijnt het.

Bij een teefje met een schijnzwangerschap blijft een cyste actief en stimuleert het het hele zwangerschapsmechanisme, vandaar dat teefjes alle symptomen van een echte zwangerschap ervaren.

Hoe kan ik een schijnzwangerschap vaststellen?

Er zijn verschillende fysieke- en gedragsveranderingen bij vrouwtjes die je kunnen helpen om een schijnzwangerschap te ontdekken. De eerste zijn meestal vrij voor de hand liggend en omvatten:

• Een uitpuilende buik
• Opgezwollen spenen
• Melkproductie
• Gewichtstoename
• Vaginale afscheiding

Als het gaat om veranderingen in gewoonten en algemeen gedrag, zijn hier enkele van de andere symptomen die je zou kunnen waarnemen:

• Veranderingen in de eetlust ( geen eetlust of juist gulzigheid)
• Constant piepen
• Nervositeit
• Incidentele onveiligheid, angst en agressie
• Meer aanhankelijk of ‘gehecht’ aan hun eigenaars

Eén van de meest voorkomende manieren om te weten of je hond een schijnzwangerschap ervaart, is door te kijken hoe ze voor haar speelgoed ‘zorgt’.

Ze kan ze bijvoorbeeld meenemen naar haar slaapplaats en agressief worden als iemand probeert er een te pakken. Ze kan ze zelfs in de buurt van haar tepels leggen, en ze bedekken met onder andere dekens. Waarschijnlijk gaat ze op warme en comfortabele plaatsen op zoek naar beschutting, alsof ze op zoek is naar de juiste plaats om te bevallen.

Is het mogelijk om een schijnzwangerschap bij huisdieren te behandelen?

Zodra je hebt vastgesteld dat je huisdier een schijnzwangerschap ervaart is de volgende stap het beoordelen van de intensiteit van deze onbalans.

Vanzelfsprekend moet je haar naar de dierenarts brengen om er zeker van te zijn dat ze echt een schijnzwangerschap heeft. De dierenarts zal dit namelijk direct door middel van een echografie kunnen vaststellen.

In mildere gevallen is het verbergen van het speelgoed dat zij als ‘nageslacht’ ziet al voldoende. Je kunt ook meer moeite doen om haar af te leiden en te vermaken, zodat ze het te druk heeft om haar moederlijke taken uit te voeren.

Soms zullen dierenartsen een verandering van dieet aanbevelen, zoals het verminderen van koolhydraten. Sommige artsen bevelen zelfs homeopathische behandelingen aan.

Er zijn andere, ernstigere gevallen van vrouwtjes die anti-prolactine hormonen moeten nemen om de melkproductie te stoppen. Het is belangrijk om in gedachten te houden dat als de vloeistof niet uit de borsten van een dier wegvloeit (zoals bij het voeren van puppy’s zou gebeuren), het dier in de toekomst aan mastitis kan gaan lijden.

Tenslotte, als je huisdier veel last heeft van schijnzwangerschappen, is de beste behandelingsoptie om haar te laten steriliseren. Zo kun je immers ongewenste zwangerschappen, borsttumoren, baarmoederkanker en infecties in haar voortplantingsorganen tegengaan.