Voors en tegens van het castreren van een hond

Terwijl vele eigenaren het niet eens zijn met deze stelling, is de waarheid dat castreren van een hond voordelen heeft voor zowel de fysieke als emotionele gezondheid van het dier. In het volgende artikel vind je meer informatie.

Castreren voorkomt ongewenste honden

Overbevolking van huisdieren is in veel steden een probleem. Dit betekent dat miljoenen honden en katten geen thuis hebben. Sommige wonen in een asiel, anderen op de weg. Er zijn niet genoeg woningen of families voor hen allemaal. Dit zou verminderd worden door castreren.

Daarom is het castreren van honden iets dat alleen mag worden gedaan op straat of bij in de steek gelaten dieren. Degenen die we thuis hebben moeten ook gecastreerd worden zodat er niet meer huisdieren bijkomen. Verder hebben degenen die er reeds zijn dan een kans om geadopteerd te worden.

Castreren van een hond heeft voordelen voor de gezondheid

De adviesleeftijd voor het castreren van een hond is tussen 6 en 9 maanden. Toch kan een dierenarts een pup reeds vanaf 8 weken castreren zolang hij gezond is. Volwassen honden kunnen geopereerd worden. Maar als de hond ouder is wordt de kans op risico’s en complicaties ook groter. Natuurlijk is het nog steeds een zeer simpele ingreep.

Over de voordelen van het castreren voor de gezondheid van een hond wijzen wij je erop dat gecastreerde mannetjes geen testikelkanker kunnen krijgen. Deze ziekte is één van de oorzaken van overlijden bij honden.

Daarnaast zal een gecastreerde hond geen prostaatproblemen ondervinden. In het geval van niet castreren van de hond wordt het orgaan geleidelijk groter (als de hond groeit). Dit kan ook problemen geven bij het plassen. Terwijl het castreren je hond niet volledig zal beschermen tegen prostaatkanker, vermindert het wel het risico op het ontwikkelen ervan, evenals op infecties.

Voordelen voor het gedrag van de hond

Aan de andere kant moeten we de voordelen bespreken die castreren van een hond heeft op zijn gedrag. Net als bij mensen, reageren ook honden op hun seksuele hormonen (testosteron). Het is vermeldenswaard dat castreren geen dingen aan uw hond zal veranderen zoals geluk, vriendelijkheid of de persoonlijkheid van het dier.

Toch zijn er nog enkele veranderingen wat zijn gewoontes betreft. Deze betreffen de paring. En deze veranderingen zijn goed voor het dier (en ook voor de eigenaars). Hij zal bijvoorbeeld niet meer op iets plassen om zijn territorium af te bakenen. Dit is hoe onze harige vriend testosteron vrijlaat. Wanneer de hond gecastreerd is zal hij alleen urineren voor fysiologische redenen, en niet zomaar overal.

Bovendien maakt het de dieren die altijd willen ontsnappen, of die zich proberen vrij te rukken om loopse vrouwtjes te zoeken, veel rustiger. Als de impuls om zich voort te planten weg is blijven ze gewoon thuis.

Als je je hond wilt castreren omdat hij erg agressief is moet je geen moment langer twijfelen. Castreren vermindert de kans op gevechten met andere dieren en, in sommige gevallen, stimuleert socialisatie in omgevingen buiten de woning (bijvoorbeeld, in het park). Sommigen geloven dat “sociale” problemen tussen honden hormonaal zijn.

Je kunt een hond het beste castreren voordat hij zijn seksuele rijpheid bereikt, zodat er geen ongewenste gewoonten ontstaan. Als je huisdier al een paar jaar oud is en je castreert hem is het waarschijnlijk dat hij toch doorgaat met zijn gedrag, hoewel minder heftig.

Daarom is het belangrijk te weten dat deze ingreep geen oplossing is voor het probleemgedrag. Hoewel de testosteronspiegel niet merkbaar naar beneden gaat betekent dit niet dat hij dit hormoon nooit meer produceert. De effecten van castreren zijn afhankelijk van de persoonlijkheid, fysiologie en zelfs training van de hond.

Wat zijn de nadelen van het castreren van een hond?

Hoewel castreren vele voordelen heeft brengt het ook bepaalde bijwerkingen mee:

• Een gecastreerd mannetje kan honden aantrekken die niet zijn gecastreerd.
• Hij kan een stukje groter worden als hij geopereerd wordt vóór het groeiproces is voltooid.
• Het kan de ontwikkeling van twee soorten kanker (osteosarcoom en hemangiosarcoom) bevorderen.
• Hij heeft een hoger risico op het ontwikkelen van een heupdysplasie of breuk van het craniale kruisvormige ligament.
• Een gecastreerde hond ontwikkelt meestal hyperthyreoïdie.
• Dit kan een verandering van zijn eetgewoonten en gevoeligheid voor zwaarlijvigheid veroorzaken.