Alles dat je moet weten over jeuk bij honden

Pruritus, de medische benaming voor jeuk, kan dingen veroorzaken zoals een rode huid, zwelling, wondjes door zelfverminking, en volledig of gedeeltelijk verlies van de vacht, iets dat ook wel bekend staat als alopecia.
Alles dat je moet weten over jeuk bij honden
Francisco María García

Geschreven en geverifieerd door advocaat Francisco María García.

Laatste update: 21 december, 2022

Jeuk bij honden is iets dat zich voor kan doen bij honden van alle leeftijden en vrijwel elk ras. Ook huiskatten kunnen er last van krijgen. In dit artikel vertellen we je wat de voornaamste symptomen zijn en wat je kunt doen om je huisdier te helpen.

Jeuk bij honden: wat is het en hoe vordert het?

Dierenartsen gebruiken de term ‘pruritus’ om te verwijzen naar jeuk. We spreken van jeuk bij honden in medische termen als de hond een sterke, aanhoudende drang heeft om met zijn lichaam tegen dingen aan te wrijven, zichzelf te krabben en in zijn huid en vacht te bijten en likken.

Hond heeft last van jeuk

Jeuk bij honden is vaak geïsoleerd en over het algemeen verbonden aan het zenuwstelsel. Het kan echter ook veroorzaakt worden door andere ziektes. Het doet zich voornamelijk voor vanwege huidontsteking en allergieën of ectoparasitaire besmettingen.

De prognose voor jeuk bij honden is meestal positief zolang het in een vroeg stadium wordt gediagnosticeerd. Als je het niet op de juiste manier behandelt, kan het echter leiden tot een volledig of gedeeltelijk verlies van zijn vacht.

In ernstige gevallen kunnen de wonden en zweren die de hond bij zichzelf veroorzaakt door het krabben bacteriële infecties veroorzaken.

Symptomen van jeuk bij honden

Het voornaamste symptoom is natuurlijk de jeuk. Een hond kan erdoor geobsedeerd raken en de hele dag door de drang voelen om zichzelf te krabben en likken. Veel honden zijn ook geneigd met het jeukende deel van hun lijf tegen voorwerpen en meubels in huis aan te wrijven of bomen buiten.

Dit kan dingen veroorzaken zoals:

  • Rode huid en ontstekingen.
  • Wondjes door zelfverminking.
  • Gedeeltelijk of volledig verlies van de vacht, bekend als alopecia.

De voornaamste oorzaken van jeuk bij honden

De voornaamste oorzaak van jeuk bij honden is een ectoparasitaire besmetting. Vlooien, teken en mijten kunnen honden enorm veel jeuk bezorgen en uiteindelijk huidirritaties en jeuk veroorzaken.

Hond met ooginfectie

Allergieën zijn de op een na meestvoorkomende oorzaak van jeuk bij huisdieren. Ze kunnen van allerlei dingen komen, zoals voedsel, huisproducten, stof en natuurlijke allergenen zoals schimmels of pollen.

Sommige endoparasieten zoals wormen (ascaris) kunnen ook jeuk veroorzaken. Dit komt vooral veel voor bij puppy’s die jonger zijn dan zes maanden.

De chemicaliën in sommige reinigings- en cosmetische producten die we gebruiken kunnen ook gevaarlijk zijn voor dieren. Ze kunnen meer doen dan alleen jeuk veroorzaken, ze kunnen je hond zelfs vergiftigen.

Jeuk bij honden: psychologische factor

Jeuk bij honden kan erger worden wanneer de jeuk constant wordt. Het zorgt ervoor dat de hond zichzelf krabt, wat op zijn beurt de jeuk erger maakt en ervoor zorgt dat het dier zichzelf gaat bijten tot op het punt van zelfverminking.

Deze vicieuze cirkel is niet alleen fysiek. Het jeukende gevoel is meestal aanstekelijk en gekoppeld aan het zenuwstelsel. De jeuk die honden ervaren stuurt via de zenuwen weer berichten naar de hersenen.

De onmiddellijke reactie van een dier is meestal om zichzelf te krabben om snelle verlichting te krijgen en dit vreemde gevoel weg te laten gaan.

Puppy krabt zichzelf

Dat leidt gewoonlijk tot nog meer irritatie en nog meer jeuk. Naarmate de tijd vordert, wordt de geïrriteerde huid en zenuwstelsel alleen maar erger. De psychologische factor bij pruritus is zo groot dat het zelfs aanstekelijk kan zijn voor mensen.

Er zijn veel gevallen waarin een eigenaar denkbeeldige pruritus krijgt door alsmaar te moeten zien hoe zijn hond zichzelf krabt.

Behandeling voor jeuk bij honden

Er is geen enkele behandeling voor jeuk bij honden. Je dierenarts kan een zalfje, pillen of injecties voorschrijven om de drang van je hond om zichzelf te krabben en verwonden te verminderen.

Normaal gesproken adviseert een dierenarts om het dieet van de hond aan te passen. Ook kan hij aanraden om enkele tests uit te voeren om er zeker van te zijn dat er geen sprake is van een allergie.

Als je hond last heeft van wormen, dan moet hij hiervoor op de juiste manier worden behandeld.

Het is uitermate belangrijk om de jeuk van je hond niet op eigen houtje te behandelen. Veel medicijnen en huismiddeltjes kunnen de jeuk namelijk juist verergeren.

Dierenarts doet ooronderzoek bij hond

Behandel jeuk bij honden aan de hand van het advies van de dierenarts die het dier heeft gediagnosticeerd.

Kun je jeuk bij honden voorkomen?

Je kunt pruritus voorkomen door er een goede hygiëne op na te houden, zoals het onderhouden van een schone, goed geventileerde omgeving. Zorg er ook voor dat je je hond regelmatig in bad doet, borstelt, aait, enzovoort.

Een uitgebalanceerd dieet en regelmatige lichaamsbeweging zijn ook belangrijk omdat deze gewoonten het immuunsysteem van je hond verbeteren.

Huisdieren met allergieën moeten ook een hypoallergeen dieet volgen.

Preventieve geneeskunde is van essentieel belang om de parasieten en allergieën die pruritus kunnen veroorzaken te bestrijden. Regelmatig naar de dierenarts gaan kan het ook makkelijker maken om jeuk bij honden en andere huidaandoeningen sneller op te sporen. 


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Manzuc, P. (2008). Diagnóstico y Manejo a largo plazo del prurito. REDVET. Revista Electrónica de Veterinaria, 9(12).
  • Bhagat, R., Sheikh, A. A., Wazir, V. S., Mishra, A., & Maibam, U. (2017). Food allergy in canines: A review. Journal of Entomology and Zoology Studies, 5(6), 1522-1525.
  • Callan Sanchez, M. R. (2021). Endoparásitos zoonóticos en caninos domésticos (Canis lupus familiaris). (Trabajo de grado, Universidad Científica del sur).

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.