5 verschillen tussen bevers en beverratten

Beoordeeld en goedgekeurd door de bioloog Samuel Sanchez

Geschreven door Manuela Herrera Montoya

Laatste update: 28 juni, 2023

Bevers (geslacht Castor) en beverratten (Myocastor coypus) zijn beide semi-aquatische dieren met een vergelijkbaar uiterlijk, maar er zijn verbazingwekkende en interessante verschillen tussen bevers en beverratten waar we je graag over vertellen. Hoezeer ze uiterlijk ook op elkaar lijken, ze hebben verschillende fysieke kenmerken en gedrag.

In Noord-Amerika behoren beide knaagdieren tot de leukste wilde dieren om naar te kijken, maar ze zijn soms moeilijk uit elkaar te houden. Ofwel omdat je toegang tot ze hebt, ofwel omdat je gewoon wilt weten wat ze onderscheidt, hier leer je 5 van hun belangrijkste verschillen.

Verschillen tussen bevers en beverratten

Om beide dieren te onderscheiden is het belangrijk om eerst naar hun staart te kijken. Volgens Cool Green Science is dat de sleutel om het verschil tussen hen te zien. Je moet ook kijken naar de algemene vorm van hun lichaam, hun vacht en hun gedrag; observeer wat ze in hun bek hebben, of ze jagen, of ze zich voeden met planten of takken dragen.

1. Hun oorsprong en huidige locatie

De beverrat komt oorspronkelijk uit de zuidelijke delen van Zuid-Amerika. Deze soort is in broederijen over de hele wereld gevangen om zijn huid en vlees te commercialiseren, maar sommige exemplaren zijn erin geslaagd te ontsnappen en met veel succes waterrijke gebieden te koloniseren – vooral op plaatsen waar de winter niet erg sterk is, waardoor de ecosystemen worden beïnvloed.

Daarom zijn ze behalve in Zuid-Amerika ook te vinden in Noord-Amerika en een groot deel van West-Europa; iets wat ze gemeen hebben met bevers. Van hun kant blijven bevers, die inheems zijn in Noord-Amerika, Europa en Azië, in hun oorspronkelijke habitat leven.

2. Hun staart, een van de belangrijkste verschillen tussen bevers en beverratten

De staart van bevers is groot, horizontaal afgeplat, bijna onbehaard en peddelvormig – onmiskenbaar. Hij kan 25 tot 33 centimeter lang zijn en 7 tot 20 cm breed. Volgens het South Carolina College of Agriculture, Forestry and Life Sciences slaan deze dieren met hun staart op het wateroppervlak als ze ergens last van hebben.

Bij beverratten daarentegen is de staart rond, puntig en weinig behaard. Hij kan 13 tot 16 centimeter meten, volgens de US Fish and Wildlife Service.

3. Zijn grootte en snelheid

De beverrat (Myocastor coypus) is veel kleiner dan de Canadese bever (Castor canadensis), zoals aangegeven door de Oregon Environmental Services. Daarentegen zijn ze wendbaarder en zijn het snellere zwemmers, terwijl de bever veel langzamer zwemt.

Het is moeilijk om de grootte van bevers te zien als ze net hun kop uit het water steken, maar ze zijn erg groot en hebben een afgerond uiterlijk als ze op het land staan.

Van hun kant kunnen bevers tussen de 1 meter en 1,20 meter meten en 15 tot 22 kilo of meer wegen. Bevers kunnen tot 9 kilo wegen en volwassen dieren zijn ongeveer 60 centimeter.

4. Zijn vacht, poten en tanden

De vacht van een bever bestaat uit 2 lagen: een dikke buitenste laag beschermend haar – vaak bruin tot roodachtig van kleur – en een dunne, dichte vacht, die onder de eerste ligt. Elk van zijn poten heeft 5 vingers en de achterste ledematen hebben vliezen, de voorste niet.

Bevers hebben een dichte, grijsachtige vacht, bedekt met lange, glanzende dekharen, variërend van donkerbruin tot geelbruin van kleur.

De snuit van een beverrat is bedekt met ruwe witte vacht, en hun achterpoten zijn veel langer dan hun voorpoten – waardoor ze er op de grond gebogen uitzien. Deze zijn geweven, terwijl hun voorpoten 4 goed ontwikkelde tenen hebben, met klauwen en een rudimentaire teen. Net als bevers zijn hun snijtanden groot en gelig van kleur.

5. Hun bouw: nog een van de verschillen tussen bevers en beverratten

Beide maken verschillende soorten constructies in het water, omdat de twee knaagdieren uitstekende zwemmers zijn. Het verschil is dat bevers in deze creaties leven, maar beverratten niet, want die gebruiken ze alleen voor voedsel en verzorging.

Als je gevelde bomen zonder takken of schors ziet in een gebied waar mogelijk bevers zijn, is dat waarschijnlijk hun toedoen. Bevers geven de voorkeur aan bepaalde soorten bomen en struiken om hun prooien te bouwen, zoals populieren, wilgen, naaldbomen, fruitbomen en sierplanten.

Deze knaagdieren omringen vaak bomen en struiken rond vijvers en bouwen houten en modderdammen, vandaar dat je ze vaak ziet sjouwen met takken of stokken. Ze maken ook glijbanen of glibberige paden, waar ze het water in en uit gaan.

De beverrat daarentegen bouwt drijvende platforms van waterplanten, die wel 90 centimeter groot kunnen zijn. Om te schuilen en te rusten graven ze holen ter grootte van een volleybal aan de waterkant.

Aanpassingen

Deze twee knaagdieren hebben naast hun zwemvliezen verschillende aanpassingen aan een semi-aquatisch leven. De ogen, oren en neusgaten van het beverrat zitten bijvoorbeeld hoog op hun kop.

Hun neusgaten en mond hebben kleppen die het water afsluiten als ze onder water zwemmen, duiken of zich voeden. Deze aanpassing gebeurt ook bij bevers, met hun doorzichtige oogvliezen.

Ondanks het feit dat ze allebei in het aquatisch ecosysteem leven, zijn bever en beverrat totaal verschillende zoogdieren. Hun aanpassingen, dieet en gewoonten laten zien dat deze dieren veel gemeen hebben, maar ook duidelijk verschillende eigenschappen.