Kenmerken van de chinchilla: wat is het voor dier?

Geschreven en geverifieerd door de psychologe Sara González Juárez

Laatste update: 08 december, 2022

De chinchilla is een intelligent, sociaal knaagdier en de beste vriend van veel mensen die ze als huisdier hebben aangeschaft. De variëteit die mensen in gevangenschap houden is echter een kunstmatige hybridisatie die werd gecreëerd met behulp van de twee soorten die in het wild leven, om ze te helpen zich aan te passen aan gevangenschap.

Daarom vind je in dit artikel een beschrijving van het echte Chinchilla-geslacht, omdat we een blik moeten werpen op zijn natuurlijke oorsprong om de variëteit te begrijpen die de mens heeft gecreëerd. Mis dit fascinerende artikel niet, want deze schattige knaagdieren verdienen al onze aandacht.

Taxonomie en kenmerken

Als we het hebben over de wilde chinchilla, dan bedoelen we eigenlijk het geslacht chinchilla, waartoe deze knaagdieren van de familie Chinchillidae behoren. Binnen dit geslacht zijn er 2 soorten.

• Chinchilla chinchilla of kortstaartchinchilla. Zoals zijn naam aangeeft, is de staart korter dan bij de andere soorten. Hij heeft ook kleinere en rondere oren en een vierkanter lichaam, omdat zijn haar dikker is.
• Wollige of langstaartchinchilla. Deze soort wordt gekenmerkt door een slanker lichaam en een meer driehoekige kop. Zijn oren zijn groot en rechtopstaand en zijn staart is langer.

De chinchilla heeft een dikke vacht van korte, maar zeer zachte vacht. Dit, evenals hun grote ogen en oren en hun lange snorharen, zijn aanpassingen aan de kou van de droge zones die ze bewonen. Hoewel er door selectief fokken veel kleuren voorkomen in de tamme variant, hebben chinchilla’s een zachtgrijze kleur, met zwarte oorpunten en witte buiken.

In elke follikel van de huid van een chinchilla groeien ongeveer 60 fijne haartjes.

Ze hebben meestal een lengte van 23-38 centimeter en wegen 500-800 gram. Vrouwtjes wegen meer en zijn langer, en zijn aanzienlijk groter dan mannetjes.

Chinchilla habitat

Beide soorten chinchilla’s leven in het Andesgebergte. Terwijl de kortstaartchinchilla voorkomt in zuidelijk Peru, Bolivia, noordwestelijk Argentinië en noordelijk Chili, komt de wolharige chinchilla alleen voor in noordelijk Chili.

Hun leefgebied bestaat uit droge berggebieden op grote hoogte (3.000-5.000 meter). Ze nestelen in spleten en gaten tussen rotsen, waar ze dankzij de kleur van hun vacht gemakkelijk te camoufleren zijn. s Nachts gaan ze op zoek naar voedsel.

Het zijn voornamelijk omnivore of plantenetende knaagdieren, hoewel ze heel af en toe opportunistisch insecten of kleine vogeleieren eten. Meestal voeden ze zich met grassen en kruiden in hun gebied. Af en toe eten ze ook het vlees van cactussen, waaruit ze water halen.

Als de omgeving bijzonder droog is, zijn ze afhankelijk van ochtenddauw om te drinken.

Chinchilla gedrag

Deze knaagdieren zijn nachtdieren en kuddeachtig. Ze komen bij zonsondergang naar buiten en profiteren van een deel van de zonsopgang om zich te koesteren in de zon. De rest van de dag brengen ze door in een rotsspleet, waar ze dankzij de snorharen in weten te passen. Als de snorharen niet buigen, komt de chinchilla niet vast te zitten.

Ze leven in groepen die kunnen oplopen tot 100 individuen, maar zijn meestal niet zo groot. Chinchilla’s zenden een groot aantal vocalisaties uit om te communiceren, zoals alarmkreten (vergelijkbaar met een fluitje), koeren om een partner te zoeken, en waarschuwingsfluitjes. Ze grommen en knarsen ook vaak met hun tanden.

Men denkt dat ze matriarchale hiërarchieën vormen, maar onderzoek daarnaar ontbreekt.

Voortplanting

Met 8 maanden is een chinchilla in staat om zwanger te worden. De dracht duurt ongeveer 111-128 dagen en de jongen worden goed ontwikkeld geboren, met open ogen en een gewicht van ongeveer 35 gram. Nesten zijn niet erg talrijk, er worden zelden 3 baby’s geboren.

De lactatie duurt 6 tot 8 weken. Vanaf dat moment beginnen de kleine chinchilla’s hetzelfde voedsel te eten als hun moeder, hoewel ze vanaf de geboorte ook wat plantaardig materiaal kunnen binnenkrijgen. Vrouwtjes kunnen binnen een week na de geboorte paren. In het wild krijgen ze echter meestal maar ongeveer twee nesten per jaar.

Chinchilla beschermingsstatus

Zowel de Chinchilla (Engelse link) als de Chinchilla lanigera (Engelse link) zijn bedreigd. Ze zijn zonder onderscheid bejaagd voor hun bont, ondanks het feit dat er nog steeds bontkwekerijen bestaan.

Om een chinchillabontjas te maken moet je er 300 doden.

De gevolgen de El Niño, het verlies van hun leefgebied voor extensieve veeteelt, en hun vangst uit de natuur om ze te verkopen voor huisdieren hebben er ook voor gezorgd dat hun aantal jaar na jaar blijft afnemen.

Ondanks fokprogramma’s in gevangenschap en veel activisme tegen de bontfokkerij zijn de populaties nog lang niet hersteld. Alles wat overblijft is het steunen van de organisaties die vechten om deze prachtige knaagdieren te houden waar ze thuishoren, de Rocky Mountains.