4 bedreigingen voor narwallen

Walvissen zijn een levende herinnering aan de prehistorie, toen reuzen op aarde liepen en in de oceanen zwommen. Tegenwoordig worden velen van hen bedreigd. En met name de bedreigingen voor narwallen vormen een op handen zijnde ramp, niet alleen voor hen, maar ook wereldwijd.

Narwallen, die in de 16e eeuw schepen op expedities naar het Noordpoolgebied terroriseerden, zijn nu het slachtoffer van hun grote specialisatie en klimaatverandering. We gaan deze situatie nu wat beter leren kennen.

Kenmerken van narwallen

De narwal (Monodon monoceros) is een odontocete walvisachtige. Dat wil zeggen, eentje die tanden heeft. Hij behoort tot de familie Monodontidae, die alleen uit hen en de beluga’s (Delphinapterus leucas) bestaat. Hij leeft in de wateren van het Noordpoolgebied en de Noord-Atlantische Oceaan.

Slagtanden

Het meest opvallende kenmerk van deze soort is de lange spiraalvormige slagtand die de mannetjes hebben. Die kunnen tot 2 meter lang worden. Zonder deze slagtand is zijn lichaamslengte ongeveer 4,5 meter. Een volwassen exemplaar weegt tussen de 1 en 1,5 ton. Experts benadrukken het nut van de slagtand bij het leiden van de echo’s van echolocatie.

Aanvankelijk dacht men dat de slagtanden van de narwal nuttig waren voor het maken van gaten in de dikke ijskappen van het noordpoolgebied. Er zijn echter andere hypothesen die we niet kunnen uitsluiten.

Een daarvan is dat ze ze gebruiken om indruk te maken op vrouwtjes. Daarnaast zouden ze ook andere seksuele toepassingen kunnen hebben. Er is ongetwijfeld nog veel dat we moeten weten over dit waterzoogdier!

Voeding

Narwallen voeden zich met vissen en schaaldieren vanaf de zeebodem. Daarbij duiken ze maximaal een half uur en tot een diepte van 800 meter. De soorten die ze consumeren zijn vooral: kabeljauw, haring, heilbot, bot en zalm. Ze trekken meestal naar de kust in de winter en gaan in de zomer de zee op.

Het zijn kuddedieren die in groepen van 5 tot 10 individuen leven. In de zomer kunnen echter honderden van hen samenkomen. Ze hebben een breed scala aan vocalisaties, waaronder echolocatie-klikken en verschillende fluittonen, die ze moduleren om elkaar te herkennen.

Wanneer narwallen iets bijzonders naderen, communiceren ze dit aan hun leeftijdsgenoten alsof het de nabijheidssensor van een auto is. Ze verhogen de frequentie van klikken, totdat het bijna een continu gesis wordt.

Zijn orka’s een van de bedreigingen voor narwallen?

Orka’s of orka’s (Orcinus orca) zijn de meest verspreide walvisachtigen in de oceanen van de wereld. Ze gaan echter niet te ver de Arctische gebieden in. De reden hiervoor is dat ze onder de dikke ijslagen kunnen verdwalen en verdrinken, of hun rugvin kunnen verliezen. Met de dooi als gevolg van klimaatverandering hebben ze echter hun kans gezien om op zoek te gaan naar nieuwe prooien.

Een nieuwe studie (Engelse link) wees uit dat een populatie van tussen de 136 en 190 orka’s de warmste zomermaanden doorbracht in de noordelijke regio van Baffin Island, Canada. Tussen 2009 en 2018 voedden orka’s zich elk seizoen met wel 1.500 narwallen. Deze roofdieren zijn in staat om dieren zo groot als narwallen te doden doordat ze gezamenlijk jagen.

Op dit moment tellen deze walvisachtigen niet als een van de echte bedreigingen voor narwallen, althans niet op korte termijn. Deskundigen zeggen echter dat we deze situatie moeten blijven volgen. Naarmate de dooi van de poolkap vordert, kunnen de orka’s namelijk steeds verder naar het noorden trekken.

Bedreigingen voor narwallen door de opwarming van de aarde

Iedereen weet dat het noordpoolgebied aan het ontdooien is. De gevolgen hiervan zijn echter zo talrijk en beïnvloeden dingen op zoveel niveaus dat het moeilijk is om echt te bevatten wat er gebeurt. Dit zijn er enkele:

• Het Noordpoolgebied zou als zodanig kunnen verdwijnen. In tegenstelling tot Antarctica, dat een landoppervlak heeft, is het Noordpoolgebied een gigantisch stuk ijs dat in de zee drijft.
• De dooi zorgt voor een geleidelijke stijging van de zeespiegel. Deze ontwikkeling dreigt het oppervlak van de continenten drastisch te verkleinen.
• De verandering in oceaantemperaturen verandert de mariene en atmosferische stromingen. Dit resulteert in abnormale weersomstandigheden over de hele planeet.
• De uitstoot van broeikasgassen die zich ophopen in permafrost is ook een bedreiging.
• De terugkeer van ziekten. Het ontdooien van een rendierkarkas in 2016 leidde tot de terugkeer van miltvuur.
• Een warmer klimaat heeft gevolgen op alle niveaus van het voedselnetwerk. De eerste soorten die worden aangetast, zijn de algen die onder het zee-ijs leven. Deze vormen een belangrijk onderdeel van het dieet van veel soorten die in het noordpoolgebied leven.

Narwallen worden sterk beïnvloed door deze veranderingen, omdat hun aanpassingsvermogen beperkt is. Ze zijn zeer gespecialiseerd in hun leefgebied. Je leert nu hoe klimaatverandering hun leven verandert.

1. Habitatverlies is een van de grootste bedreigingen voor narwallen

Hoe minder ijs, hoe minder bewoonbaar oppervlak voor deze zoogdieren. Hun uitstapjes onder de dichte ijskap lijken de strategie te zijn om te vluchten voor zowel roofdieren als menselijke bedreigingen. Als gevolg hiervan worden ze steeds meer blootgesteld aan bedreigingen doordat er minder ijs is.

2. Menselijke activiteit

Het afnemende ijs heeft olievelden blootgelegd, wat vervolgens opportunisten en ondernemers aantrok. Aan de andere kant betreedt de visserijsector steeds meer het grondgebied van narwallen en andere zeedieren. Daardoor worden de wateren aangetast en hun voedsel wordt hen ontnomen.

Het geluid van de sonar van de boten verstoort de echolocatie van de walvisachtigen in het gebied. Bovendien raken veel narwallen verstrikt in visnetten of sterven ze wanneer ze in aanvaring komen met de propellers van boten.

3. Veranderingen in de ijskap

Veranderingen in temperaturen veranderen het patroon van het ijsoppervlak. Narwallen lokaliseren meestal de gebieden waar ze naar de oppervlakte kunnen komen om te ademen. In het licht van deze veranderingen zijn er echter meer gevallen waarin deze walvisachtigen vast komen te zitten onder ijslagen die er voorheen niet waren en verdrinken.

Zoals je kunt zien, vormen de bedreigingen voor narwallen, die op hun beurt ook andere walvisachtigen treffen, een van de grootste zorgen van zowel milieuorganisaties als een groot deel van de menselijke bevolking.

Maar om de organismen die verantwoordelijk zijn voor de bescherming van het milieu onder druk te zetten, hoeven we niet alleen aan hen te denken. Ook wij mensen lijden onder de gevolgen van de stijging van de temperaturen.

Nooit eerder gezien sneeuwval, droogte, branden die maanden aanhouden. Dit is allemaal buitengewoon ongebruikelijk. De meeste mensen weten dat er de afgelopen jaren iets mis is gegaan met het klimaat op aarde. In plaats van de wonderen van de natuur te kunnen blijven bewonderen, wordt het oplossen van klimaatverandering een kwestie van overleven.