De ara: zonder meer een hele intelligente vogel
Geschreven en geverifieerd door biochemie Luz Eduviges Thomas-Romero
De ara behoort tot de familie Psittacidae, waartoe ook papegaaien, parkieten en kaketoes behoren. Psittacidae zijn misschien wel de meest charismatische en meest populaire vogelfamilies ter wereld.
Hun charisma en de sterke genegenheid die ze bij mensen oproepen, hebben vooral met hun grote intelligentie te maken. Het is een bekend feit dat deze vogels problemen kunnen oplossen en door te experimenteren kunnen leren. Het is bovendien verbazingwekkend om te weten dat ze de opgedane kennis met andere leden van hun soort kunnen delen.
Fysieke kenmerken van de ara
De vogels die tot deze familie behoren, zijn een groep gevierde vogels die gezien hun onmiskenbare haakvormige snavels gemakkelijk te herkennen zijn. Met hun veelkleurige veren onderscheiden ze zich ook van de massa…
Ze zijn overwegend groen, met accentkleuren van rood, geel, blauw, paars en bruin. Hun felle kleuren helpen ze ongetwijfeld in de bloemen en bladeren van de bomen waarin ze leven op te gaan.
Andere eigenschappen die Psittacidae kenmerken, zijn hun vocalisaties en hun vermogen om de stemmen van mensen te imiteren. Dit vermogen heeft ze tot zeer populaire huisdieren gemaakt, gezien de empathie en vertedering die ze produceren.
In de Psittacidae-groep hebben ze twee tenen naar voren gericht en twee naar achteren gericht. Dankzij deze eigenschap kunnen ze gereedschappen op dezelfde manier als primaten manipuleren.
Biologie en gedrag
De ara ontwikkelt zich langzaam. Over het algemeen verlaten jonge ara’s hun nest wanneer ze ongeveer 4 jaar oud zijn, dat is wanneer ze geslachtsrijp zijn. Gedurende deze lange periode leggen hun ouders geen eieren meer. Dit gedragspatroon weerspiegelt namelijk het belang van alles wat jonge ara’s van hun ouders moeten leren.
Ze leven bovendien in complexe sociale structuren van wel 25 tot 50 individuen. Dit is een zeer effectieve strategie als het gaat om zichzelf tegen roofdieren te beschermen. Ze vestigen ook monogame partnerschappen die een leven lang meegaan.
De ara heeft daarnaast in verhouding tot zijn lichaamsgewicht een grote kop. Al deze kenmerken betekenen dus dat deze vogels aan alle voorwaarden voldoen die met de ontwikkeling van complexe cognitie verband houden.
De ara kan in het wild gemiddeld 40 tot 50 jaar oud worden. Tegelijkertijd kunnen degenen die in gevangenschap leven, als ze zeer goed verzorgd worden, tot 70 jaar oud worden.
Kleurrijke schoonheid en intelligentie
Psittaciformes (papegaaien) zijn altijd als de primaten van de vogelklasse gezien. De verhouding tussen hun hersengrootte en hun lichaam is duidelijk met die van grote apen vergelijkbaar.
Leden van de papegaaienfamilie manifesteren hun intelligentie niet alleen door hun vermogen om geluiden te leren imiteren. Een aantal soorten, zoals de Kea (Nestor notabilis), hebben ook een grote capaciteit als het om het gebruik van gereedschappen gaat, ongeveer op dezelfde manier als grote antropomorfe zoogdieren.
Wat zegt de wetenschap over de intelligentie van de ara?
Momenteel is er een onderzoeksgroep die in Loro Parque (Parrot Park) in Tenerife, Spanje onderzoek doet. De groep bestudeert de evolutie van de complexe cognitie van deze vogels.
Momenteel herbergt hun laboratorium grote groene ara’s (Ara ambiguus), blauwkeelara’s (Ara glaucogularis), roodwangara’s (Ara rubrogenys) en blauwkopara’s (Primolius couloni). Het laboratorium heeft een reeks vergelijkende onderzoeken gepubliceerd, waarvan het rapport over hun besluitvorming opvalt.
Het is interessant om te weten dat de besluitvorming van ara’s verwijst naar hun vermogen om verschillende gunstige alternatieven te overdenken en de optie te kiezen die het grootste voordeel biedt.
Soms vereist deze situatie dat ze hun verlangen naar onmiddellijke bevrediging opofferen. En dit vermogen wordt als cognitief uitdagend beschouwd. Het vereist niet alleen dat ze hun impulsen onderdrukken, maar ook om de verwachte resultaten te evalueren om te beslissen of het de moeite waard is om te wachten.
Waaruit bestaat de besluitvorming bij ara’s?
De experimenten bestonden uit het onderwerpen van de vier ara-soorten aan de taak om tokens uit te wisselen. Ten eerste hebben onderzoekers de vogels getraind om drie soorten tokens in te wisselen voor voedsel van lage, gemiddelde en hoge waarde. Ze leerden allemaal om de tokens in een bepaalde volgorde op basis van hun waarde te in wisselen.
Later werden de vogels met de situatie geconfronteerd dat ze moesten kiezen tussen voedsel van lage waarde en een token dat ze voor voedsel van betere kwaliteit konden inwisselen. Tijdens de proeven konden alle soorten economisch beslissen, maar alleen de grote arasoorten konden de anderen in een van de cruciale tests overtreffen.
De prijs om een prachtige vogel te zijn
Misschien is het hun intelligentie die ons naar deze geweldige vogels trekt. Helaas heeft het gebruik van deze vogels als huisdier, samen met de druk die wordt veroorzaakt door de vernietiging en transformatie van hun natuurlijke leefomgeving, ze tot een van de vogelfamilies gemaakt die met uitsterven worden bedreigd.
In feite is bijna de helft van de arasoorten al uitgestorven. Het Ara-genie, waartoe ara’s behoren, heeft zo’n dertien erkende soorten, waarvan er zes al met uitsterven zijn bedreigd.
Specialisten zijn het erover eens dat de voortzetting van de illegale handel in deze vogels als huisdier binnen de komende tien jaar tot het verdwijnen van het hele geslacht uit zijn natuurlijke habitat zal leiden.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Pepperberg, I. M., & Funk, M. S. (1990). Object permanence in four species of psittacine birds: An African Grey parrot (Psittacus erithacus), an Illiger mini macaw (Ara maracana), a parakeet (Melopsittacus undulatus), and a cockatiel (Nymphicus hollandicus). Animal Learning & Behavior, 18(1), 97-108.
- Krasheninnikova, A., Höner, F., O’Neill, L., Penna, E., & von Bayern, A. M. (2018). Economic decision-making in parrots. Scientific reports, 8(1), 1-10.
- Emery, N. J. (2006). Cognitive ornithology: the evolution of avian intelligence. Philosophical Transactions of the Royal Society B: Biological Sciences, 361(1465), 23-43.
- Linden, P. G. (1999). Teaching psittacine birds to learn. In Seminars in Avian and Exotic Pet Medicine (Vol. 8, No. 4, pp. 154-164). WB Saunders.
- Gaycken, J., Picken, D. J., Pike, T. W., Burman, O. H., & Wilkinson, A. (2019). Mechanisms underlying string-pulling behaviour in green-winged macaws. Behaviour, 156(5-8), 619-631.
Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.