De anolis: habitat, kenmerken en voortplanting

De anolis, endemisch op het Amerikaanse continent, is een dactylisch geschubd reptiel waarvan de naam afkomstig is van het Franse l’anole, een term die door de Caribische Indianen werd gebruikt om de hagedissen van de Kleine Antillen aan te duiden.

Hoewel sommige van de 437 bestaande soorten hun lichaamskleur kunnen veranderen, verschillen hun fysieke kenmerken sterk van die van kameleons. In feite zijn deze kleine hagedissen nauwer verwant aan leguanen.

Hun belangrijkste kenmerk is, zoals gezegd, het vermogen van anolissen om hun lichaamskleur te veranderen. Volgens het artikel “Transcriptomische analyse van huidskleur bij Anole hagedissen (Engelse link),” kunnen deze hagedissen chromatische veranderingen aanbrengen afhankelijk van de temperatuur van de omgeving, hun stemming, of de omgeving waarin ze zich bevinden.

Dit is echter niet het enige dat hen zo bijzonder maakt. Lees verder en leer alles over deze groep dieren.

Fysieke kenmerken van de anolis

Ze bereiken meestal afmetingen tot 20 centimeter lang en een gewicht van 8 gram. Hun lichaam is slank en afgeplat en ze komen voor in groene, bruine en grijze kleuren. Ze hebben vijf geklauwde tenen aan hun voorpoten en vier aan hun achterpoten. Dankzij dit kan de anolis gemakkelijk in bomen klimmen in hun leefgebied, want ze zijn boombewonend.

Anderzijds hebben ze ronde en korrelige schubben die hun kop, lichaam, buik en ledematen bedekken. Bij deze hagedissensoort is er een duidelijk seksueel dimorfisme, waarbij het mannetje degene is die op volwassen leeftijd groter is.

Ook verschilt het mannetje van het vrouwtje door een soort zak of keelhuid op het onderste deel van zijn nek. Deze structuur, die meestal rood of roze is, wordt gebruikt om vrouwtjes aan te trekken of om te concurreren met andere hagedissen om een territorium.

Habitat en dieet

Arboreaal en dagactief, anolis bewonen de verschillende bossen en graslanden van Noord- en Zuid-Amerika, hoewel ze ook te vinden zijn in de gebieden van Hawaï, Japan en West-Indië. Hoewel ze een voorkeur hebben voor omgevingen met overvloedige vegetatie, zoals het Amazonegebied, worden ze de laatste jaren ook in steden aangetroffen als gevolg van de verkleining van hun natuurlijke habitat.

Ze voeden zich met insecten zoals vliegen, spinnen, vlinders en kevers, waarop ze sluipend jagen omdat ze zich camoufleren met hun omgeving. Ze kunnen ook bepaalde zaden in hun dieet opnemen als er geen prooi beschikbaar is.

Voortplanting van anolissen

Anolissen zijn over het algemeen volwassen als ze acht maanden oud zijn. De voortplanting is seksueel en eierleggend. De draagtijd duurt gewoonlijk een tot twee weken, en eindigt wanneer het vrouwtje haar eieren in de grond legt.

Het vrouwtje kan tot 6 eieren leggen, die 5 tot 6 weken nodig hebben om uit te broeden. Dit proces kan drie tot vier keer per jaar herhaald worden in de warme maanden mei tot september.

Curiosa

In het Amazonegebied is het vinden van een anolis een symbool van geluk en voorspoed. Als je hem echter beschadigt of doodt, breng je het tegenovergestelde, want men beschouwd dit als een slecht voorteken. Aan de andere kant zijn de mannetjes zo territoriaal dat als je ze voor een spiegel zet, ze zullen proberen te vechten tegen hun spiegelbeeld.

Een ander merkwaardig feit over deze hagedissen is dat de vrouwtjes het sperma van het mannetje kunnen opslaan, wachtend op de ideale gelegenheid tijdens de ovulatie. Daarnaast heeft de anolis hechtstructuren op zijn ledematen waarmee hij met gemak muren en verticale structuren kan beklimmen. Ten slotte is hij, net als andere hagedissen, in staat zijn staart te verliezen en deze vervolgens te regenereren.