Ontdek hoe wormen zich voortplanten
Je weet waarschijnlijk hoe bepaalde groepen dieren, zoals zoogdieren, vogels of reptielen, zich voortplanten, aangezien het enigszins op de menselijke voortplanting lijkt. Weet je ook hoe wormen zich voortplanten? Je hebt hier waarschijnlijk nog nooit over nagedacht.
Veel skeletloze en langwerpige dieren worden ‘wormen’ genoemd. In dit interessante artikel ontdek je de soorten die de biologie als ‘wormen’ beschouwt, evenals hoe wormen zich voortplanten. Mis het niet!
Wat is een worm?
Een worm is elk langwerpig dier zonder skelet dat geen ledematen heeft. Het zijn meestal anatomisch eenvoudige dieren met onderontwikkelde ademhalings- en/of bloedsomloopsystemen. Zo ademen, scheiden en absorberen veel wormsoorten voedingsstoffen via de huid.
Er zijn drie grote groepen wormen die experts op basis van hun lichaamsvorm classificeren. Het zijn de volgende:
- Ringwormen (geringde wormen of gesegmenteerde wormen). Enkele voorbeelden zijn regenwormen en bloedzuigers. Deze wormen hebben segmenten die extern door ringachtige vernauwingen zijn verdeeld die annuli worden genoemd.
- Platyhelminthes of platwormen. Wel eens van de lintworm gehoord? Nou, het is een platyhelminth. De meeste platwormen zijn parasieten. Planaria is echter een vrijlevende platworm.
- Nematoden of rondwormen. Het zijn cilindervormige wormen. De meeste zijn parasitair en een aantal van hen zijn microscopisch klein. Bekende voorbeelden van deze groep zijn rondwormen en filaria, de hartworm.
Verschillende wormsoorten kunnen zowel op het land als in het water leven. Naast dat ze voedsel voor insectenetende dieren zijn, hebben ze vele andere ecosysteemfuncties.
Of ze nu met hun uitwerpselen de grond bemesten (ze breken organisch materiaal af) of zelfs als indicatoren voor watervervuiling of verontreiniging fungeren, wormen spelen in de natuur veel essentiële rollen.
Hoe wormen zich voortplanten
De voortplanting van wormen verschilt per groep en soort. We kunnen ze echter in twee hoofdlijnen samenvatten. Het zijn de volgende:
- Ten eerste ongeslachtelijke voortplanting. Voor ongeslachtelijke voortplanting is slechts één ouder nodig. Bij wormen gebeurt dit meestal door parthenogenese, waarbij een deel van het exemplaar afbreekt en een nieuwe regenereert. De meeste wormsoorten planten zich op deze manier voort, omdat het een snelle manier is om nieuwe exemplaren te vormen.
- Ten tweede, seksuele voortplanting. De meeste wormsoorten die zich seksueel voortplanten, zijn gelijktijdige hermafrodieten. Met andere woorden, ze hebben zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen.
Een aantal soorten reproduceren door copulatie, terwijl andere in staat zijn om een van de twee voortplantingssystemen te kiezen. Een aantal zijn zelfs zelfbevruchtend. In de natuur geeft evolutie levende wezens namelijk de middelen die ze nodig hebben om te overleven.
Merkwaardige voorbeelden van hoe wormen zich voortplanten
Hoewel wormen zich maar op twee manieren kunnen voortplanten, varieert de voortplanting van een aantal soorten zo sterk dat het bijna een mix tussen aseksueel en seksueel is. Nieuwsgierig? Hier zijn enkele verbluffende voorbeelden.
Platwormen
Platwormen hebben de meest complexe geslachtsorganen in het dierenrijk. De meeste zijn hermafrodieten en ze nemen altijd via een complex proces hun toevlucht tot interne bevruchting.
Hun lichaam is in segmenten verdeeld, elk met zowel mannelijke als vrouwelijke voortplantingsorganen. Elk van deze segmenten kan eieren huisvesten die het resultaat van seksuele reproductie zijn of door ongeslachtelijk een nieuw individu door parthenogenese te creëren.
Nematoden of rondwormen
Nematoden kunnen zich door parthenogenese seksueel voortplanten. Met andere woorden, door hun eigen eieren en sperma te produceren en zichzelf te bevruchten. Ze kunnen met behulp van hun spiculum ook elkaar bevruchten.
Hoe fluweelwormen zich voortplanten
Experts noemen deze groep wormen fluweelwormen, vanwege hun fluweelachtige textuur en enigszins wormachtig uiterlijk. Er is een duidelijk seksueel dimorfisme bij deze soort, omdat vrouwtjes groter zijn en meestal meer poten hebben.
Het merkwaardige van deze wormen is dat de bevruchting door onderhuidse impregnatie plaatsvindt. Met andere woorden, de mannetjes laten hun sperma in de genitale opening van het vrouwtje achter. Ze zijn bovendien eierlevendbarend, wat betekent dat de jongen uit de eieren komen, nadat het vrouwtje ze in haar lichaam heeft uitgebroed.
Osedax
Dit geslacht, algemeen bekend als bottenworm, kan meestal bij het verslinden van skeletten van grijze walvissen worden gevonden. Het merkwaardige aan dit geslacht is dat er op het eerste gezicht alleen vrouwelijke exemplaren leken te zijn. Dit verraste wetenschappers, omdat ze zich niet aseksueel leken voort te planten.
Verdere analyses met microscopen bevestigden echter dat er ook mannelijke exemplaren waren. Ze waren microscopisch klein en leefden in het lumen van de gelatineuze buis die elk vrouwtje omringt. Een enkel vrouwtje kan honderden mannetjes in haar buis huisvesten en het hele jaar door duizenden eieren leggen.
Conclusies over hoe wormen zich voortplanten
Zoals je kunt zien, is de reproductie van wormen fascinerend. Hoewel wormen niet erg prettig zijn om naar te kijken, worden ze steeds fascinerender als je er steeds meer over begint te ontdekken.
Kortom, wormen zijn een duidelijk voorbeeld dat elk dier een belangrijke rol in de natuur speelt. Zonder deze kleine ongewervelde dieren zouden de ecosystemen waar we vandaag van genieten niet overleven.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
Other Invertebrates (corals, sponges, worms, etc.) – Point Reyes National Seashore (U.S. National Park Service). (2021). National Park Service. https://www.nps.gov/pore/learn/nature/otherinvertebrates.htm
DiCYT, A. (2010). Los gusanos marinos ayudan a detectar la contaminación de los mares. Agencia Iberoamericana para la Difusión de la Ciencia y la Tecnolgía. https://www.dicyt.com/noticias/los-gusanos-marinos-ayudan-a-detectar-la-contaminacion-de-los-mares
Willms, K., Vargas-Parada, L., & Laclette, J. P. (2006). Biología del parásito. Larralde C, De Aluja AS. Cisticercosis. Guía para profesionales de la salud. México, DF: FCE, Secretaría de Salud, Instituto Nacional de Salud Pública, Fundación Mexicana para la Salud, 19-40.
Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.