We zien honden aan elkaar ruiken, maar waarom?

Als je een hond hebt, of als je simpelweg oplettend bent, zul je wel eens gezien hebben dat honden aan elkaar ruiken. Daarbij snuffelen ze vooral rondom het achterwerk. Ook al lijkt dit gedrag nogal stuitend vanuit een menselijk perspectief, het heeft toch zijn redenen. Laten we dus eens kijken naar waarom honden aan elkaar ruiken.

Om te socialiseren, moeten honden aan elkaar ruiken

En dan vooral aan elkaars achterwerk. Het eerste wat je hierbij in gedachten moet houden is dat de reukzin van honden veel beter ontwikkeld is dan die van ons. Ze ruiken wel tussen 10.000 en 100.000 keer beter dan wij!

Wanneer honden dus aan elkaars achterwerken snuffelen, zijn ze in feite informatie aan het verzamelen. Bijvoorbeeld:

• Geslacht
• Fysieke toestand en stemming
• Wat ze recent hebben gegeten

Door dit te doen zijn ze in staat om fatsoenlijk te socialiseren omdat ze informatie over hun gelijken verzamelen tijdens het snuffelen.

Ook al lijkt het voor ons misschien een nogal walgelijk soort gedrag, het is niet meer dan normaal dat honden aan elkaar ruiken, inclusief elkaars achterwerken. Maar dit gedrag heeft een heel specifiek doel. Honden ontcijferen chemische informatie die wordt vrijgegeven door de anaalklieren. Hierdoor kunnen ze fatsoenlijk in contact komen met hun soortgenoten.

Honden bewerkstelligen chemische communicatie door het legen van hun anaalklieren

Dus, wanneer honden aan elkaar ruiken maken ze in principe contact op chemische basis.

De anaalklieren geven in feite dit soort informatie vrij door een geur af te geven. Deze klieren bevinden zich aan elke kant van de anus. Ze produceren een soort afscheiding die de scherpe reukzin van een hond makkelijk kan ontcijferen.

George Preti, een scheikundige bij de Monell Chemical Senses Center in Philadelphia in de Verenigde Staten, deed in 1975 onderzoek naar de afscheiding uit deze klieren. Hij stelde vast dat de voornaamste chemicaliën waaruit deze bestond de volgende waren: een samenstelling van trimethylamine en verschillende vetzuren.

Elk dier volgt een bepaald dieet en heeft zo zijn eigen emotionele en immunologische systemen. Daarom geeft elk dier een unieke geur af.

Hoe honden de chemische informatie van anderen ontcijferen

Maar hoe ontcijferen onze vierpotige vrienden de chemische informatie die ze tegenkomen wanneer ze aan het achterwerk van anderen snuffelen?

Dit onderwerp heeft veel te maken met het orgaan van Jacobson, ofwel het organum vomeronasale. We kunnen dit omschrijven als een aanvullend reukorgaan dat verschillende chemische samenstellingen kan detecteren en onderscheiden. Het betreft hier met name feromonen. Dit orgaan stuurt deze informatie direct door naar het brein.

Het is te vinden tussen de neus en de mond van de honden en andere gewervelden. Om het meer specifiek te maken: het is te vinden in het zogeheten ploegschaarbeen. Dit orgaan staat honden toe om te communiceren door middel van het ontcijferen van fysieke en emotionele gemoedstoestanden.

Al wordt dit orgaan als overbodig beschouwd bij mensen, recentelijk zijn er toch nog studies uitgevoerd om proberen aan te tonen of het nog een functie vervult — en of het te vergelijken is met hetzelfde orgaan bij andere diersoorten.

Meer informatie over de reukzin van honden

Naast het feit dat reukzin een goed ontwikkeld zintuig is bij honden, hebben deze dieren ook een immens olfactorisch geheugen. Dit maakt het mogelijk voor hen om bijvoorbeeld de geuren van andere honden op te slaan en ze jaren na hun eerste ontmoeting te herkennen.

Honden hebben een waanzinnige reukzin die hun toestaat om elk stofdeeltje dat door de lucht reist op te pikken. Dit overstijgt normale communicatie met hun soortgenoten, andere dieren en hun omgeving. Mensen maken al langere tijd gebruik van dit vermogen.

Honden worden onder andere getraind om het volgende te ontdekken:

• Verdronken mensen in de zee.
• Mensen die een catastrofe hebben overleefd en vastzitten onder het puin.
• Verborgen drugs.
• Explosieven.
• Bepaalde soorten kanker.
• Hypoglykemie (lage bloedsuikerspiegel) bij mensen met diabetes.

Een hond is dus zoveel meer dan slechts onze beste vriend!