De legende over zwaluwen en de doornen van Christus
Na gearresteerd en gemarteld te zijn kreeg Jezus Christus een doornenkroon. Volgens een volksgeloof begon een groep zwaluwen nadat hij werd gekruisigd de doornen te verwijderen waardoor zijn lijden werd verzacht. Daarom worden ze beschouwd als heilige dieren.
De relatie tussen zwaluwen en de doornen van Christus kwam tot stand toen de Messias aan het kruis hing. De legende heeft door de eeuwen heen standgehouden, en deze prachtige vogels worden nu in verband gebracht met religieuze overtuigingen.
Volgens het bijbelverhaal werd Jezus van Nazareth, die door zijn volgelingen werd beschouwd als de Zoon van God, ter dood veroordeeld. Het Romeinse rechtssysteem veroordeelde hem vanwege zijn preken tot gekruisigd worden op de heuvel van Golgotha.
Voordat de straf werd uitgevoerd werd Jezus gemarteld met zweepslagen. Volgens de gebeurtenissen die door de apostelen werden doorgegeven werd er een kroon gemaakt van doornentakken en op zijn hoofd geplaatst.
Er wordt gezegd dat toen Jezus gekruisigd werd, er zwaluwen naar hem toe vlogen die de doornen uit de kroon verwijderden. Een volksgeloof stelt dat ze daardoor zijn pijn hebben verlicht. Deze bewering is de aanleiding dat sommige culturen een hoge achting hebben voor zwaluwen.
Een andere bijbelse aanhaling die vanuit een twijfelachtig evangelie komt werd geschreven door iemand met het pseudoniem Thomas. Deze legende vertelt dat Jezus toen hij een kind was van nauwelijks vijf jaar oud eens speelde in de bedding van een beek. Hij maakte een zachte bal van klei en vormde daaruit twaalf zwaluwen.
Het respect van gelovigen voor zwaluwen
Na de gebeurtenis aan het kruis begon men zwaluwen heilig te beschouwen en ze te respecteren. Daaruit volgde een verbod om ze te doden of hun nesten te vernietigen. Sommigen zeggen “zwaluwen zijn van God.”
Deze legende van de zwaluwen en de Christusdoornen heeft ook een verklaring voor het uiterlijk van deze trekvogels. Gelovigen stellen dat hun ruggen zwart zijn vanwege rouw om de dood van de Zoon van God. Daarnaast wordt beweerd dat de rode stip op hun borst komt van het bloed dat Christus verloor toen de doornen werden verwijderd.
Zwaluwnesten worden met zorg en respect behandeld. Daarom worden ze normaal gesproken niet weggehaald. Hierdoor komen zwaluwnesten voor in veel gebouwen, voornamelijk in kerkgebouwen.
Het gedrag van zwaluwen
Hoewel het kleine vogels zijn, vliegen zwaluwen meestal overdag. Daardoor lopen ze gevaar om door roofvogels achternagezeten te worden. Het zijn tevens trekvogels die in groepen vliegen.
Zwaluwen leven samen in kolonies. Dit helpt hen tijdens hun trektochten en geeft ook een bepaalde mate van bescherming. Hun samenwonen helpt ook bij de voortplanting en bij het bouwen van nesten.
De habitat van zwaluwen is normaal gesproken het open terrein. Ze maken daar hun slaapplaatsen. Ze zijn ‘s morgens vroeg op en ze vrolijken de dag op met hun bijzonder gezang waarin ze hele hoge tonen kunnen laten klinken.
‘s Morgens rekken ze zich uit door hun vleugels op een bijzondere manier te bewegen. Ze rekken de veren en hun kleine gewrichten alsof ze op een blije manier de nieuwe dag begroeten.
Als ze gaan vliegen doen ze dat in kleine groepen. Daarna zal de rest van de groep er zich snel bij voegen, bijna als in een wilde vlucht. Ze kunnen heel snel verticaal vliegen.
Aan het eind van de dag zoeken ze een slaapplaats. Tijdens die zoektocht vormen ze al zingend met de groep een soort draaikolk. Eén voor één arriveert ieder vogeltje bij zijn rustplaats. Hun dagelijkse avonturen moeten wachten tot de volgende dag.
De legende van El Cerro de la Golondrina
Eén van de legendes die een verband heeft met zwaluwen en Christusdoornen komt uit de streek van Guadarrama in Spanje. Het is niet bekend of het werd bedacht ofwel werd opgeschreven door de dichter Francisco Acaso, een ingezetene van Cercedilla.
Deze legende zegt dat de eerste vogel die een doorn verwijderde uit Christus’ voorhoofd er een grote afstand mee vloog. Hij reisde 3600 kilometer zonder de doorn te verliezen, van Golgotha naar de Sierra de Guadarrama.
De uitgeputte zwaluw kwam bij de top van de heuvel aan, stierf daar en werd bedekt door aarde van het grasveld. Dit is de reden dat deze plaats in Navacerrada (Madrid) tot El Cerro de la Golondrina (Zwaluwheuvel) omgedoopt werd.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Winkler, D. (2010) The Golondrinas Handbook: A Guide for Field Workers with Tachycineta Swallows. Cornell University.