Lees over de acht vreemdste diersoorten

3 minuten

Laatste update: 29 september, 2018

Nee, het zijn geen bewerkte foto’s… Dit zijn enkele van de vreemdste dieren die er bestaan. Weet je trouwens dat de mensen minder dan een vijfde van alle diersoorten op ons planeet kennen?

Er zullen vast meer rariteiten voorkomen die we nog niet hebben waargenomen. In dit artikel zul je een paar diersoorten ontdekken die de aandacht van velen hebben getrokken.

De vreemdste dieren ter wereld

Ze zijn echt heel wonderlijk. Alhoewel ze lijken op iets uit een sciencefictionfilm van George Lucas bestaan ze echt! Hier zijn dan een paar van de vreemdste dieren die we tegenwoordig kennen:

1. Cubaanse grote trechteroor-vleermuis

De wetenschappelijke naam is Natalus Primus. Dit dier behoort toe aan de Natalidae-familie. Zijn vreemde voorkomen heeft een geel-rode vacht en trechtervormige oren. Deze vleermuis komt bovendien alleen voor op het Isla de la Juventud (Pijnboomeiland) in Cuba. Hij wordt ook wel “Yoda” genoemd omdat hij lijkt op de karakter van Star Wars.

2. Gordelmol

Dit dier lijkt op een Pokémon die als een prinses is verkleed. Het is een zeer klein gordeldier met een lengte van maar 10 cm die leeft in het Cuyogebied in Argentinië. De zijdeachtige witte vacht is bedekt met een roze gordel.

De gordelmol brengt veel tijd ondergronds door. Hij is daarom moeilijk om ze waar te nemen. Ze willen niet graag in de nabijheid van mensen zijn. Als ze gevangen worden leven ze nog maar hooguit een week.

3. Olifant-spitsmuis

De wetenschappelijke naam is Macroscelidea. Het is een van de vreemdste dieren en hij heeft daarbij ook nog een bijzondere naam. Waarom dan ‘olifant’-spitsmuis? Als je ernaar kijkt weet je waarom. Er is duidelijk een verband met het grootste zoogdier. De snuit lijkt wel op een olifantenslurf. De naam geeft tevens aan dat het de grootste van alle spitsmuizen is.

Ze kunnen wel 30 cm lang worden en een staart van 25 cm hebben. Het zijn daarbij hoofdzakelijk dagdieren die in de spleten van rotsen en bomen of in verlaten nesten schuilen.

4. Vingerdier of Aye-Aye

Daubentonia madagascariensis is een mengsel tussen een vleermuis, een aap en een meerkat. Hij heeft enorme ogen, een pluimstaart, grote oren en lange aapachtige vingers. Dit dier leeft alleen maar op Madagascar. Het liefst brengen ze daar hun tijd door in boomtakken. Het zijn nachtdieren die in een rond nest slapen dat van stokken en bladeren is gemaakt.

5. Noordelijke breedneuswombat

Lasiorhinus Krefftii is een van de vreemdste zoogdieren ter wereld. Lang geleden kwam hij voor in Australië in New South Wales, Queensland, and Victoria. Tegenwoordig is echter zijn leefgebied beperkt tot een gebied van 33 km² in het Epping Forest National Park.

Zijn neus lijkt op die van een varken, de oren op die van een lynx, en het lichaam op dat van een eekhoorn. Hij wordt helaas ernstig met uitsterven bedreigd.

6. Stermol

Zijn wetenschappelijke naam is Condylura Cristata en het behoort toe aan de Talpidae-familie. Hij wordt in heel Noord Amerika gevonden, maar wordt voornamelijk gezien bij de noordoostkust van de Verenigde Staten.

De stermol is 20 cm lang en heeft 44 tanden. Hoofdkenmerk ervan (waardoor het één van de vreemdste dieren is) is zijn neus. Daaraan zitten 22 roze tentakels waarmee hij zijn weg vindt door de duisternis. Daarnaast helpt het ook om op insecten, wormen en schaaldieren te jagen.

7. Gewone zaagvis

Met zo’n naam kun je je wel voorstellen hoe ze eruit zien. De neus van deze grote vis die wel 5 meter lang kan worden lijkt op een zaag. Pristis Pristis leeft in diepe subtropische wateren in de Stille Oceaan en is verwant aan de rogfamilie.

8. Harpspons

Als je op zoek bent naar een vreemd dier komt deze vast op de eerste plaats. Hij lijkt eigenlijk meer op een kroonluchter, iets dat in de zee is achtergelaten bij een scheepsramp. Al ziet hij er teer en erg elegant uit, toch is hij gevaarlijk voor schaaldieren. Het kan ze heel snel verorberen!

Bron van de afbeeldingen: noticiaspet.com, www.infoanimales.com

Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.

Abdullah, N., Elias, N., Miard, P., Lim, L. & Ruppert, N. (2019) Ultrasound use by Sunda colugos offers new insights into the communication of these cryptic mammals, Bioacoustics, 28(5), 397-403, https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/09524622.2018.1463294
Acosta, X., Corronca, J., Doma, I., González-Reyes, A., Rocha, M., y Repp, E. (2016). Evaluación de la diversidad en comunidades de tardígrados (Ecdysozoa: Tardigrada) en hábitats urbano y rural de la ciudad de Salta (Argentina). Iheringia. Série Zoologia, 106, e2016026. https://www.scielo.br/j/isz/a/WVQvNZdkHmxqY5KmgK6HjGd
Ávila, V., González, A., González, T. y Vázquez, M. (2021). El género Ambystoma en México ¿Qué son los ajolotes?. CIENCIA ergo-sum, Revista Científica Multidisciplanaria de Prospectiva, vol. 28(2). https://www.redalyc.org/journal/104/10466283011/html
Balk M., Benfield M., Branch T., Chen C., Cosgrove J., Dove A., Gaskins L., Helm R., Hochberg F., Lee F., Marshall A., McClain C., McMurray S., Schanche C., Stone S. y Thaler A. (2015). Sizing ocean giants: patterns of intraspecific size variation in marine megafauna. PeerJ, 3(715). https://peerj.com/articles/715/
Bardele, C., Dominguez-Bello, M., Lynn, D., Obispo, N., Schultheiß, S. y Wright, A. (2017). Aviisotricha hoazini n. gen., n. sp., the Morphology and Molecular Phylogeny of an Anaerobic Ciliate from the Crop of the Hoatzin (Opisthocomus hoazin), the Cow Among the Birds. Protist, 168 (3), 335-351. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1434461017300214
Bell-Anderson, K., Campbell, M., Campbell, H., Lawton, T., Udyawer, V. y Westcott, D. (2023) The southern cassowary (Casuarius casuarius johnsonii) remains an important disperser of native plants in fragmented rainforest landscapes. Austral Ecology, 48, 787–802. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/aec.13309
Blier, P., Campbell, K., Devereaux, M., Munro, D. y Pamenter, M. (2021) Burrowing star-nosed moles (Condylura cristata) are not hypoxia tolerant. Journal Experimental Biology, 224 (19). https://journals.biologists.com/jeb/article/224/19/jeb242972/272464/Burrowing-star-nosed-moles-Condylura-cristata-are
Bolnick, B., Di Fiore, A., Kirk, E., Lewis, R., Scarry, C. y Veilleux, C. (2016). Group benefit associated with polymorphic trichromacy in a Malagasy primate (Propithecus verreauxi). Scientific Reports, 6 (38418). https://www.nature.com/articles/srep38418
Brum, S., Campbell, E., Da Silva, V., De Mello, D., De Souza, R., Gonçalves, R., Gravena, W. y Mintzer, V. (2023). The Amazon River dolphin, Inia geoffrensis: What have we learned in the last two decades of research?. Latin American Journal of Aquatic Mammals 20th Anniversary. 18.(1). https://www.lajamjournal.org/index.php/lajam/article/view/1523
Charbonnier, Y., Papura, D., Rhouy, N., Rusch, A., Sentenac, G. y Touzot, O. (2021). Pest control services provided by bats in vineyard landscapes. Agriculture, Ecosystems & Environment, 306. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0167880920303935
Christensen, C., Couzin, I., Farine, D., Gall, G., Klarevas-Irby, J., Nyaguthii, B. y Papageorgiou, D. (2019). THE MULTILEVEL SOCIETY OF A SMALL BRAINED BIRD. Current Biology, 29. 1120-1121. http://erepository.uoeld.ac.ke/handle/123456789/1533
Dalén, L., Dussex, N., Jarvis, E. y Robertson, B. (2022). The kākāpō (Strigops habroptilus). Trends in Genetics, Genome of the month, 38(8). https://www.cell.com/trends/genetics/fulltext/S0168-9525(22)00065-8
Daly, I., How, M., Jared, S., Roberts, N. y Tetley, A. (2017). Colour preference in Odontodactylus scyllarus (Linnaeus, 1758) (Stomatopoda). Journal of Crustacean Biology, 37(4), 374–379. https://academic.oup.com/jcb/article/37/4/374/3865483
Dehling J. (2017). How lizards fly: A novel type of wing in animals. PLoS ONE 12(12). https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0189573
Di Blanco, Y., Gaudin T. & Hicks P. (2018). Myrmecophaga tridactyla (Pilosa: Myrmecophagidae). Mammalian Species, 50(956), 1–13. https://academic.oup.com/mspecies/article/50/956/1/4968042?login=false
Donnellan, S., Rouse, G., Stiller, J. y Wilson, N. (207). The Leafy Seadragon, Phycodurus eques, a Flagship Species with Low But Structured Genetic Variability, Journal of Heredity, 108(2). 152–162. https://academic.oup.com/jhered/article/108/2/152/2631585?login=false
Du, B., Jiang, Y., Liu, W., Lu, B., Ruan, G., Yang, N. y You, Z. (2022). Spatio-Temporal Niche of Sympatric Tufted Deer (Elaphodus cephalophus) and Sambar (Rusa unicolor) Based on Camera Traps in the Gongga Mountain National Nature Reserve, China. Animals. 12(19). https://www.mdpi.com/2076-2615/12/19/2694
Garde, E., Graham, Z., Heide-Jørgensen M. y Palaoro A. (2020). The longer the better: evidence that narwhal tusks are sexually selected. Biology Letters, 16(3). https://royalsocietypublishing.org/doi/full/10.1098/rsbl.2019.0950
Grange, S., Kümpel, N., Mallon, D., Mapilanga, J., Queslin, E. y Quinn, A. (2015). Okapi (Okapia johnstoni) : conservation strategy and status review. Gland: IUCN and Institute Congolais pour la conservation de la nature, 6. https://portals.iucn.org/library/node/45844
Haddock, S. y Johnsen, S. (2022). Macropina. Current Biology, 32(6), 256-257. https://www.sciencedirect.com/journal/current-biology/vol/32/issue/6
Kabir, A. (2015). Most Beautiful Pigeons of Bangladesh. Animal and Veterinary Sciences. 3(2), 34-37. https://www.researchgate.net/publication/333682619_Most_Beautiful_Pigeons_of_Bangladesh
Marks, J., Reid, M. y Vickers, R. (2023). First report of nectar robbing by sword-billed Hummingbirds Ensiferera Ensifera. Ornitología Neotropical. 34(2). https://www.researchgate.net/publication/373457868_FIRST_REPORT_OF_NECTAR_ROBBING_BY_SWORD-BILLED_HUMMINGBIRDS_ENSIFERA_ENSIFERA
Martineau D., Measures L. y Lair S. (2016). Pathologic Findings and Trends in Mortality in the Beluga (Delphinapterus leucas) Population of the St Lawrence Estuary, Quebec, Canada, From 1983 to 2012. Veterinary Pathology, 53(1), 22-36.https://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/0300985815604726
Marushchak, A., Marushchak, O., Nekrasova, O. y Tkachev, D. (2022). The Data on the Reproductive Biology of the Satanic Leaf-Tailed Geko, Uroplatus phantasticus (Squamata, Gekkonidae), at the BION Terrarium Center as a Contribution to ex situ Offspring Programs. Zoodiversity, 56(1). http://ojs.akademperiodyka.org.ua/index.php/Zoodiversity/article/view/304
Matsumoto, Y., Miglietta, M. y Piraino, S. (2019). Transcriptome Characterization of Reverse Development in Turritopsis dohrnii (Hydrozoa, Cnidaria), G3 Genes|Genomes|Genetics, 9(12), 4127–4138. https://academic.oup.com/g3journal/article/9/12/4127/6028122
Oliveira, L., Printes, R. y Schulz, F. (2021). Conflicts with Pumas in Southern Brazil: The Farmers’ view en M. Campbell (Ed.) y K. Kumar Jha (Ed.), Critical Research Techniques in Animal and Habitat Ecology: International Examples (pp. 201 – 224). Nova Science Pub Inc.
Peterson, A. y McHenry, M. (2022). The persistent-predation strategy of the red lionfish (Pterois volitans). Proceedings of the royal society, 289(1980). https://royalsocietypublishing.org/doi/full/10.1098/rspb.2022.1085

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.