Het dieet en de leefomgeving van de Bourkes parkiet

Geschreven en geverifieerd door biochemie Luz Eduviges Thomas-Romero

Laatste update: 21 december, 2022

De Bourkes parkiet is het juweel van een groep plantenetende vogels die uit Australië afkomstig zijn. Het is een vrij rustige vogel die een aangenaam liedje kan fluiten.

Deze parkieten leven in nomadische zwermen van tot wel duizend vogels en geven de voorkeur aan gebieden in de buurt van een waterbron. Hun wetenschappelijke naam is Neopsephotus bourkii, en er zijn geen ondersoorten.

Hoe ziet de Bourkes parkiet eruit?

In vergelijking met andere papegaaien is het verenkleed van de Bourkes parkiet veel meer getemperd. Zijn kleur is hoofdzakelijk grijsbruin, maar hij heeft lichtblauwe veren op zijn stuit, aan de zijkanten van zijn staart, en op zijn vleugels. Tegelijkertijd zijn hun borst en buik lichtroze van kleur.

Ze hebben ook een opvallende witte zone rond hun ogen, waardoor het lijkt of ze een bril dragen. Vrouwtjes van deze soort zien er ongeveer hetzelfde uit, maar zijn ondoorzichtiger. Als ze volwassen zijn, meten de mannetjes tussen de 15 en 15 centimeter. Deze vogels kunnen wel 25 jaar oud worden.

Waar leeft de Bourkes parkiet?

In zijn geboorteland Australië leeft de Bourkes parkiet, ook wel bekend als de Bourkie, in de acaciabossen. In deze kale en schijnbaar onherbergzame gebieden ontsnappen ze aan de hitte van de dag door te rusten in de schaduw van de bomen. Ze zijn het meest actief bij zonsondergang en zonsopgang, wanneer ze poelen zoeken om water uit te drinken.

Het is dus makkelijker om deze vogels te zien in woestijnen en xerische struikgewassen, rijk aan inheemse acacia’s en cipressen, en ook in open bossen met eucalyptusbomen. Het is de moeite waard erop te wijzen dat er weinig bekend is over de seizoensgebonden bewegingen van deze vogels. Hoewel deskundigen denken dat ze nomadisch zijn, is het waarschijnlijk dat ze in sommige gebieden langer verblijven.

Wat zijn de voedingsgewoonten van deze vogel?

Bourkies voeden zich voornamelijk op de grond en zoeken slechts af en toe voedsel tussen de bomen. Ze komen samen in paartjes of kleine groepjes van vier of zes. Hun dieet bestaat uit zaden van gras, die ze aanvullen met vruchten, bessen en insecten. Ze moeten altijd in de buurt zijn van een waterbron, die ze meestal bezoeken bij zonsopgang en zonsondergang.

In gevangenschap moet het dieet van de Bourkes parkiet bestaan uit korrelvoer en parkietenzaad. Ze moeten ook fruit, zoals appels, en bladgroenten krijgen om hun dieet compleet te maken.

Goede voeding voor in gevangenschap geboren jongen houdt echter meer in dan alleen zaden. Jonge Bourkies hebben een korrelige voeding nodig, ontkiemde zaden, fruit, andere groenten, en zelfs insecten. Vogels die zich in een voortplantingsstadium bevinden, kunnen meelwormen eten om de proteïnen binnen te krijgen die ze nodig hebben.

Dieet afhankelijk van het ontwikkelingsstadium van de vogel

Het is belangrijk om in gedachten te houden dat de voedingsbehoeften van de Bourkes parkiet variëren naargelang zijn ontwikkelingsstadium.

Het is belangrijk om aan de specifieke behoeften van deze vogels in elk ontwikkelingsstadium te voldoen, als baby, jong, volwassene, reproductieve volwassene, en natuurlijk als ze ziek zijn.

Jonge Bourkes parkieten

Deze parkieten vormen paartjes. Ze bouwen hun nesten in de gaten, meestal verticaal, van bomen of een dode boomstam. Hun eieren leggen ze op een verrot stuk hout op de bodem van het gat.

Bij deze soort zijn de vrouwtjes volledig verantwoordelijk voor het uitbroeden van de eieren. Eenmaal per dag verlaten ze hun nest om zich te voeden met uitgebraakt zaad dat hun mannelijke partners voor hen klaarleggen. Zowel het vrouwtje als het mannetje delen de taak van het grootbrengen van de jongen.

Wat voor persoonlijkheid kan ik van mijn Bourkes parkiet verwachten?

Deze vogels zijn intelligent, maar ook zachtaardig en rustig, vooral in vergelijking met andere papegaaiensoorten. In gevangenschap hebben ze de neiging niet veel te vliegen of te klimmen. Toch bewegen ze zich veel en springen van de ene zitstok naar de andere.

In hun natuurlijke omgeving vliegen ze ‘s morgens vroeg en ‘s avonds zingen ze en interageren ze met hun omgeving en met anderen. Hoewel het geen echte nachtvogels zijn, zijn ze wel actiever als het donker is. Dit onderscheidt ze van de meeste andere papegaaien.

Gezien hun passieve aard is het belangrijk te bedenken dat Bourkes parkieten uit de buurt van grotere en agressievere vogels moeten blijven.