De diepzeechimera of gewone draakvis

Geschreven en geverifieerd door de dierenarts Érica Terrón González

Laatste update: 07 maart, 2023

De diepzeeschimera of gewone draakvis verschilt in veel opzichten van andere vissen. Dit vreemde wezen komt over de hele wereld voor, van 100 en 1700 meter diep. Af en toe komt het in de zomer naar de oppervlakte, maar blijft in de winter in de diepte wanneer de temperaturen lager zijn.

Zijn uiterlijk is nogal opvallend. Hij heeft grote ogen, zijn kop is groter dan zijn lichaam en hij heeft een vrij lange staartvin. En omdat hij tussen de drie en zeven meter kan meten, kan hij beschreven worden als een “onderwatermonster”.

Algemeenheden

Dit vreemde dier maakt deel uit van de groep chimaeriformes, een orde van kraakbeenvissen. Zijn schedel is anders dan die van andere diepzeevissen.

Daarom heeft hij nu een eigen subklasse: de holocephalus. Andere vissen, bekend als “spookhaaien” (Engelse link)  voegen zich bij hem in deze onderklasse. Momenteel zijn er slechts 47 soorten chimaeriformes.

Kenmerken van de gewone draakvis

Zoals eerder vermeld, is het uiterlijk erg vreemd:

• Allereerst heeft hij een grote vooruitstekende kop. Hij heeft een grotesk uitziend gezicht dankzij twee slijmkanalen. Zijn bovenkaak is vergroeid met de rest van de schedel.
• Ten tweede heeft hij een grote, spoelvormige staart. Een kenmerk van veel diepzeevissen.
• Ten derde heeft hij fosforescerende groene ogen, vol met fotoreceptoren om zijn zicht in de diepte te verbeteren.

Aan deze kenmerken dankt het dier zijn naam “chimera,” die doet denken aan monsters uit de Griekse mythologie die lichaamsdelen van verschillende dieren hadden.

Hij kan 6 voet 7 duim lang worden, waarvan het grootste deel te danken is aan zijn staart. Vrouwtjes zijn groter. Zijn lichaam is verstoken van schubben, zijdelings samengedrukt, in de lengte ontwikkeld en sterk uitgedund naar de staart

Zijn skelet is kraakbenig, zoals bijvoorbeeld haaien. Maar hij heeft slechts twee kieuwopeningen, die dicht bij de botten liggen.

Een ander opvallend kenmerk is de stekel op zijn ruggengraat. Ze gebruiken het als wapen en kunnen zelfs roofdieren vergiftigen met zijn gif. Zijn angel is zeer pijnlijk, maar niet dodelijk voor mensen, tenzij ze allergisch zijn.

Dieet

Ze voeden zich met weekdieren en andere kleine dieren op de zeebodem, zoals krabben, garnalen of zeesterren. Hij heeft zeer sterke tanden.

De  gewone draakvis: voortplanting

Ze hebben pterygopodia die fungeren als mannelijke uitwendige geslachtsorganen. En soms een kleine “pseudo-theropode” op zijn kop, zoals bij sommige prehistorische haaien.

Mannetjes maken gebruik van deze vlezige uitstulping tussen hun ogen om vrouwtjes vast te houden tijdens de geslachtsgemeenschap.

Het vrouwtje legt het broed en begraaft het in het zand. Elk ei is ingesloten in een capsule bedekt met haar.

De gewone draakvis: de diepzeeschimera van je nachtmerries

Het is een soort chimaera die typisch is voor het noordoosten van de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee. Hij lijkt een voorkeur te hebben voor het bovenste continentale plat tussen 300 en 500 meter diep.

In de Middellandse Zee komt deze soort voor op een diepte vanaf 100 meter, maar hij wordt gemakkelijker gevonden tussen  500 en 800 meter. Er zijn referenties van exemplaren op 650 meter in de Balearen, en  800 meter diep in de Ionische Zee.

Vissers vangen deze vis vaak en gooien hem terug in zee. Beetje bij beetje begint hij echter gecommercialiseerd te worden.