Hoe werken de pupillen bij honden en katten?
Hoe de pupillen van katten en honden werken
De pupillen van katten en honden werken heel anders dan de pupillen bij mensen. De werking, vorm en capaciteiten van de pupillen bij katten en honden blijft de wetenschap verbazen. In dit artikel kom je meer te weten over de pupillen van katten en honden.
De fascinerende pupillen van katten
Het roofzuchtige karakter van katten is gerelateerd aan de bijzondere verticale vorm van hun pupillen. In 2015 werd een interessante studie gepubliceerd in Science Advances. Hierin werden wetenschappers aangehaald die de manier waarop pupillen functioneren, analyseerden bij roofdieren die ‘s nachts jagen, zoals katten.
Volgens de studie helpt de verticale oriëntatie van de pupillen de kat bij het berekenen van de exacte afstand tussen hen en hun prooi. Ook wanneer er geen of weinig zonlicht is. De jachtmethode van een kat is voornamelijk gebaseerd op verrassing. Daarom is deze eigenschap essentieel om te beoordelen hoe hoog ze moeten springen om onverwacht hun prooi te bespringen.Roofdieren die deze jachtmethode gebruiken neigen naar twee technieken om de afstand tussen hen en hun prooi te berekenen:
- Met behulp van een methode die bekend staat als stereoscopie vergelijken de hersenen de afstand tussen twee beelden geprojecteerd op het netvlies van elk oog. Naast binoculair zicht sturen ze de hersenen de gecombineerde beelden om een uniek driedimensionaal beeld te maken.
- Met deze methode kunnen dieren zich richten op een specifiek object, waarbij alles voor of achter het object vervaagt.
De verticale stand van de pupillen van katten speelt een belangrijke rol in de stereoscopie. Dat komt omdat de contouren en de diepte van de objecten in dit type pupil duidelijker naar voren komen. De pupillen van de prooi zijn echter meestal horizontaal georiënteerd.
Ogen van honden zijn beter vergelijkbaar met de onze dan je zou denken
Wat betreft hun werking lijken de pupillen van honden meer op die van ons. De ogen van de hond bestaan uit een hoornvlies, pupil, netvlies, kegeltjes en staafjes. Gezien het feit dat hun ogen zich aan de voorkant van hun hoofd bevinden, is hun perifere visie een beetje beperkt.
Hondenpupillen reageren op dezelfde manier op licht als onze pupillen. Zodra het licht het hoornvlies binnendringt en de pupil bereikt, zet de pupil uit of krimpt hij in om de hoeveelheid licht in de ogen te controleren. Vervolgens gaat het licht naar het netvlies zodat het beeld verwerkt kan worden.Het belangrijkste verschil tussen hun gezichtsvermogen en de onze ligt in de reactie van het netvlies op bepaalde prikkels. Terwijl een menselijk netvlies meer kegels heeft dan staafjes, is dat bij het netvlies van een hond net andersom. Daarom hebben honden een beter nachtzicht.
Als gevolg van het feit dat honden minder kegels hebben dan staafjes, ontbreekt het hen helaas aan het vermogen om een aantal kleuren te onderscheiden.
Mensen hebben drie verschillende soorten kegeltjes die verschillende golflengten van licht kunnen absorberen en zo meer kleuren kunnen detecteren. Een hond, aan de andere kant, is niet in staat om kleuren zoals groen, geel of rood te detecteren.
Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.