Het verhaal van de Spaanse vechtstier

Stieren zijn indrukwekkende en prachtige dieren waar iedereen graag naar kijkt. In landen zoals Spanje zijn het zelfs heuse iconen. En dan vooral de Spaanse vechtstier waar we het vandaag over zullen hebben. Lees verder om meer te leren over dit majestueuze dier!

Oorsprong en geschiedenis

Net als alle runderen is deze stier verwant aan de oeros (Bos primigenius). Dat is een bijzondere soort die in Afrika, Europa en Azië leefde. De afstammelingen, de runderen, waren echter resistenter dan hun voorouders. Zij konden zich aanpassen aan hun omgeving en hebben het tot op vandaag overleefd. De oeros is echter al uitgestorven.

Net als andere runderen is de Spaanse vechtstier ook een nakomeling van de oeros. Beide soorten hebben immers een tijdje samengeleefd. Maar de vechtstier was een stuk sterker. Deze dieren werden gedomesticeerd om werk of transport te verrichten. Ook gebruikten de mensen ze in flamencoliedjes.

Onderzoekers nemen aan dat de vechtstier specifiek afkomstig is van de Bos Taurus brachyceros, die in Europa en Afrika leefde. De vechtstieren waren misschien een stuk kleiner brachyceros, maar ze waren wel moediger.

De theorie dat deze stier afkomstig is van de soorten die door de Kelten in Spanje en Portugal werden geïntroduceerd kan eveneens ontkracht worden. Dat waren immers soorten die alleen gebruikt werden voor voedsel- en werkdoeleinden.

Tijdens het bewind van de katholieke vorsten kwamen de eerste stieren aan in Spanje, in Valladolid. Ze werden later over het hele land verspreid. Andalusië nam al snel het voortouw en begon Spaanse vechtstieren te fokken. Al snel daarna werden de eerste stierengevechten gecreëerd voor entertainmentdoeleinden.

Verschillende Spaanse vechtstierrassen

Onder de Spaanse vechtstierrassen bestaan er nog verschillende onderrassen met specifieke kenmerken:

• Navarra: kleine stieren die niet al te mooi waren. De fokkers kweekten hen voor hun moed.
• Jijona: bekend om hun roodgekleurde vacht. Tot op de dag van vandaag staan stieren met deze kleur vacht nog steeds bekend als jijonastieren.
• Andalus: zonder twijfel komt de Spaanse vechtstier in zijn puurste essentie voort uit dit ras.
• Castiliaan: de stieren van dit ras zijn de grootste en het moeilijkst te domesticeren.
• Vazqueña: Don Gregorio Vázquez creëerde dit ras door de beste stieren van de Andalus- en Castiliaanse rassen te selecteren. Daarna nam koning Ferdinand VII het over en uiteindelijk werd de fokkerij overgedragen aan de hertog van Veragua, die het ras beroemd maakte.

Het bijzondere uiterlijk van de Spaanse vechtstier

Het fijne uiterlijk van de vechtstier is een combinatie van verschillende karakteristieke eigenschappen:

• Het gewicht moet tussen de 300 en 500 kilogram liggen.
• Grootte: ongeveer 165 centimeter tot 190 centimeter.
• Typische hoorns.
• Bepaalde soort vacht, huid en lagen.
• Kenmerken aan het hoofd, de poten, en de nek.

Deze eigenschappen zijn onderhevig aan normen opgesteld voor de Spaanse vechtstier.

Het gedrag van de Spaanse vechtstier

Zoals bijna alle runderen is ook de Spaanse vechtstier een kuddedier. Vanaf de geboorte blijft dit dier ongeveer acht of negen maanden bij zijn moeder. Er is echter altijd een leider van de kudde, en die wordt bepaald door de manier waarop hij anderen behandelt. Bij verschillende gelegenheden dagen andere stieren uit de kudde het dominante mannetje uit tot bloedige gevechten om de leider van de kudde te worden.

Omdat deze dieren hun geslachtsrijpheid bereiken op zeer jonge leeftijd, worden mannetjes en vrouwtjes gescheiden voordat ze anderhalf jaar oud worden. Deze scheiding kalmeert hun seksuele drift echter niet, en dus bespringen ze elkaar om te kalmeren.

De Spaanse vechtstier is een eigenaardig dier dat Spanje symboliseert. Het is echt wel de moeite waard om er iets over te leren, vind je ook niet?