De roze rivierdolfijn: een fascinerend dier

De roze rivierdolfijn is een prachtig en fascinerend dier dat eindeloos mythen en legenden heeft geïnspireerd. Het is daarbij één van de weinige dieren van de walvisfamilie die in rivieren leven. Zijn kleur is zonder meer wat het meeste opvalt. In dit artikel kun je wat meer te weten komen over dit dier.

Kenmerken van de roze rivierdolfijn

De roze rivierdolfijn is ook wel bekend als de ‘boto’ of ‘bufeo’. Deze dolfijn is een walvisachtige waarvan de mannetjes 2 meter 40 lang kunnen worden en 180 kg kunnen wegen. Er is een flink verschil in de lichaamskenmerken van mannetjes en vrouwtjes: de vrouwtjes kunnen de helft korter en lichter zijn dan de mannetjes.

Het meest opvallende kenmerk is de roze kleur van hun huid. Ze kunnen zich vertonen in verschillende tinten. Van de geboorte tot en met hun jonge jaren zijn ze grijs. De kleurverandering vindt plaats als ze volwassen worden. Mannetjes zijn daarentegen meer roze van kleur dan de vrouwtjes. De kleur hangt af van de helderheid, de temperatuur en de ligging van het water waarin ze leven.

De roze rivierdolfijn heeft een lange snuit met scherpe tanden om op prooien te jagen. Zo nu en dan verschijnt hij aan de oppervlakte om te ademen. Hij schiet daarbij water met een pluim van bijna twee meter door zijn spuitgat naar de lucht in.

Zijn habitat en zijn voedsel

Deze dolfijnsoort leeft in het Amazonebekken van Zuid-Amerika in rivieren zoals de Tapajós, Madeira, and Xingú. Hij komt daarnaast ook veelvuldig voor in de rivier de Orinoco.

Ze geven de voorkeur aan kleine stromen en rivieren. Afhankelijk van het jaargetijde kunnen ze zich tijdens de regentijd zelfs in ondergelopen bossen of op overstroomde vlaktes begeven.

Mannetjes blijven in de grotere rivieren, ook als het water wat hoger staat. Maar vrouwtjes en hun jongen blijven in de overstroomde gebieden omdat daar het water rustig is. Daar kunnen ze gemakkelijker rust vinden, hun jongen voeden en voedsel vinden.

Hun eten bestaat uit een grote verscheidenheid aan dieren zoals piranha’s en zeebaars. Hun korte tanden en de vorm van hun snuit weerhoudt hen ervan om schildpadden en kreeften te vangen. Ze jagen vroeg in de morgen en in de namiddag. Op die tijden komen namelijk vaak scholen vis voorbij. Deze zijn dan een gemakkelijke prooi.

Voortplanting en gewoonten

Deze dolfijnen leven erg op zichzelf. Zelfs als ze groepen vormen staan ze niet meer dan vier dolfijnen toe. Meestal worden de moeders samen met hun jongen gezien. Tijdens de regentijd trekken ze verder weg. Daardoor kunnen ze leven in hetzelfde gebied zonder onenigheid te hebben.

De roze rivierdolfijnen zijn minder sociaal en speels dan zijn familieleden die in de zee leven. Ze zijn erg bang voor onbekende dingen zoals mensen. Ze zwemmen langzaam, zijn moeilijk te trainen en wanneer ze in gevangenschap gehouden worden sterven ze snel.

Vrouwtjes zijn geslachtsrijp als ze zes jaar oud zijn. Mannetjes doen er echter een paar jaar langer over. Het paarseizoen is in de droge tijd. De zwangerschap duurt 11 maanden. Baby’s blijven een jaar bij hun moeder. Deze vrouwtjes worden weer vruchtbaar twee jaar nadat ze bevallen zijn.

De legende van de roze dolfijn

Veel culturen in het Amazonegebied hebben fabels over deze dolfijnen. Eén ervan zegt dat er in hen de geest van een mens gevangen zit.

Een andere van deze fabels zegt dat ze op nachten met volle maan veranderen in mannen die vrouwen gaan verleiden. Jonge meisjes worden daarom gewaarschuwd om voorzichtig te zijn als ze een man in het wit gekleed zien. Het zou een van deze dolfijnen kunnen zijn!