De gevaarlijkste dieren in Latijns Amerika

Geschreven en geverifieerd door de dierenarts en zoötechnicus Sebastian Ramirez Ocampo

Laatste update: 11 september, 2023

In het artikel van vandaag we je de gevaarlijkste dieren in Latijns Amerika, als zodanig gerangschikt naar het aantal menselijke doden dat ze in een jaar veroorzaken.

Latijns Amerika herbergt ongeveer 60% van alle land- en waterdieren ter wereld. Landen als Brazilië en Colombia nemen respectievelijk 15% en 10% van de biodiversiteit in de wereld voor hun rekening. Hoewel er in sommige gebieden nog onbekende soorten voorkomen, zoals in het geval van de Amazone, is van bepaalde dieren bekend dat ze een reële bedreiging voor iemands leven vormen.

De gevaarlijkste dieren in Latijns Amerika

1.  De Braziliaanse wandelende spin

Dit geslacht van spinachtigen, ook bekend als Phoneutria, omvat 8 verschillende soorten, en wordt beschouwd als een van de giftigste spinnen ter wereld, en dus als een van de gevaarlijkste dieren in Latijns Amerika.

Volgens verschillende onderzoeken is vastgesteld dat sommige soorten een klein zoogdier kunnen doden met zo weinig als 0.006 mg van hun neurotoxine. Het enige goede hier is dat ze niet erg goed schijnen te zijn in het injecteren van hun gif!

Ze zijn ook tamelijk groot, en bereiken lengtes tot 17 cm. Ze worden gekenmerkt door hun agressieve temperament, want ze hebben de neiging nogal vijandig te reageren op elke bedreiging.

Hun dieet is gebaseerd op reptielen, amfibieën, en insecten, hoewel ze zelfs op sommige zoogdieren zoals muizen kunnen jagen. Ze komen voor in junglegebieden van Zuid-Amerika, in landen als Brazilië, Colombia, Peru en Venezuela.

2. Anaconda

Gecatalogiseerd als de grootste slang ter wereld, kan dit prachtige dier meer dan 10 meter lang worden en gewichten van meer dan 2 ton bereiken. Hoewel hij geen gif heeft, jaagt deze slang op zijn prooi door middel van de verstikkingsmethode.

Deze bestaat uit het verstikken van en drukken op de ribbenkast van zijn prooi tot hij hem verstikt. Het is een carnivoor, die grote en kleine zoogdieren, vogels en andere reptielen in zijn dieet opneemt.

Hij zwemt heel goed, en jaagt bij voorkeur op zijn prooi in het water, want op het land is hij wat traag. Hoewel hun aanvallen op mensen niet instinctief zijn, zijn het toch gevaarlijke dieren, want er zijn gevallen gemeld waarin ze een mens helemaal verslonden hebben. Ze bewonen over het algemeen tropische oerwouden, moerassen en savannen in landen als Venezuela, Brazilië en Colombia.

3. De stierhaai

De stierhaai (Carcharhinus leucas) komt voor in alle tropische wateren van de planeet. In Latijns-Amerika komt hij voor in de Amazone, in het Cocibolca meer, in Costa Rica, en in de Atlantische Oceaan, van de Antillen, Colombia, en Venezuela tot in Brazilië.

Deze haai kan licht- of donkergrijs van kleur zijn, op de buik lichter wordend tot wit. Er zijn meldingen van ontmoetingen met stierhaaien met een lengte van vier meter, en een gewicht van meer dan 300 kilogram.

Zijn gedrag is agressief en het is een actieve jager. Hij voedt zich met vis of andere dieren, zoals dolfijnen, schildpadden en vogels.

De stierhaai heeft een eigenaardigheid die hem uniek maakt binnen zijn soort, namelijk zijn vermogen om in zoetwatergebieden binnen te dringen en er lange tijd te blijven. Hij bereikt dit dankzij het vasthouden en reguleren van zout via gespecialiseerde klieren, de nieren en de lever. Ze worden als zeer gevaarlijke dieren voor mensen beschouwd.

4. De geafrikaniseerde honingbij of killer bee

De verschijning van de killer bee in Amerika dateert uit de jaren 1950, toen enkele imkers koninginnenbijen van het Afrikaanse continent naar Brazilië brachten. Dit gebeurde om de productie te verhogen.

De kruising van koninginnenbijen en inlandse bijen in die tijd resulteerde in een hybride met genetische informatie van Europese honingbijen en Afrikaanse bijen. Deze kruising leverde sterkere, meer resistente en agressieve insecten op. Helaas ontsnapten deze hybriden en verspreidden zich snel over Amerika.

Deze bijen hebben de neiging snel aan te vallen als ze gestoord worden, waarbij ze hun slachtoffer tot vierhonderd meter van hun bijenkorf volgen. Het kunnen gevaarlijke dieren zijn, want hun angel kan dodelijk zijn voor een overgevoelige persoon. En zelfs bij mensen die dat niet zijn, kunnen ze, als ze genoeg steken krijgen, een anafylactische toestand ontwikkelen en sterven.

5. Yarará

Deze slang behoort tot de lanspuntslangen. De Yarará is een middelgrote slang, een zeer giftige pit adder, met een robuust lichaam dat 1,5 meter  lang kan worden. Zijn kleur is donkerbruin met verschillende vlekken rond haar lichaam.

Het is een nacht-actieve slang, waar hij meestal jaagt op kleine knaagdieren zoals muizen. Ze bewoont gewoonlijk rotsachtige en vochtige gebieden, hoewel ze ook in weiden en plantages gevonden kan worden.

Ze is zeer giftig en bekend als de veroorzaker van een groot aantal slangenbeten (Engelse link) in Latijns-Amerikaanse landen zoals Brazilië. Hij komt vooral voor in het zuiden van Brazilië, en ook in het noorden van Paraguay en Argentinië.

6. De spitssnuitkrokodil

De spitssnuitkrokodil of Amerikaanse krokodil is een van de grootste reptielen in het dierenrijk, die lengtes tot 6 meter en gewichten tot 500 kilogram bereikt. Zijn kop is smal en lang, met een lichaam dat beschermd wordt door harde, lichtgekleurde schubben. Zijn dieet bestaat hoofdzakelijk uit zoogdieren, vogels en vis.

Hij komt voor in Latijns-Amerika, vooral in Venezuela en Peru. In andere landen van de regio is zijn aantal afgenomen door de ongenuanceerde jacht. Deze situatie heeft ertoe geleid dat de Amerikaanse krokodil tot bedreigde soort is verklaard.

Hoewel er weinig gevallen van aanvallen op mensen gemeld zijn, kunnen ontmoetingen met dit dier gevaarlijk en dodelijk zijn.

7. Vampiervleermuis

Erkend als het enige vliegende zoogdier dat zich uitsluitend met bloed voedt, is de vampiervleermuis een klein dier met korte, ruwe pels. Hij heeft specifieke morfologische aanpassingen om zich te voeden, zoals zijn afgeplatte snuit en gespecialiseerde tanden.

Het is een nachtdier, en overdag zoekt hij meestal zijn toevlucht in lege boomstammen of grotten, waar hij kolonies vormt die kunnen variëren van 100 tot een miljoen individuen. s Nachts komt het naar buiten om zich te voeden met het bloed van gewervelde dieren. Het heeft een voorkeur voor het bloed van runderen, hoewel gemeld is dat het zich op sommige plaatsen ook met kippen gevoed heeft.

Het dier moet voortdurend gevoed worden, want binnen 48 uur kan het van de honger sterven. Dit dier is echt gevaarlijk voor mensen, want zijn beet kan dodelijke ziekten zoals rabiës overbrengen. Hij komt voor in verschillende gebieden van Mexico, Chili, Argentinië en Uruguay.

8. Roofwantsen

Roofwantsen zijn insecten die behoren tot de Reduvidae-familie, die 7.000 soorten wantsen  omvat. Ze hebben een langwerpige kop, smalle hals, lange poten, en een opvallende snavel. Ze zijn meestal 4-40 mm lang.

Roofwantsen voeden zich meestal met andere insecten, die ze via hun mond injecteren met een dodelijk speeksel dat hun prooi van binnen vloeibaar maakt. Vervolgens nemen ze de ontstane vloeistof op. Deze dieren komen voor in de meeste Latijns-Amerikaanse landen, tussen weiden en gewassen.

Deze kleine insecten kunnen echt gevaarlijk zijn voor mensen. Hun beet is erg pijnlijk en kan ernstige allergische reacties veroorzaken. Het echte gevaar schuilt echter in de overdracht van een parasiet, Trypanosoma cruzi, die bij de mens de dodelijke ziekte van Chagas veroorzaakt.

9. Pijlgifkikkers

Pijlgifkikkers zijn een familie van amfibieën die meer dan 100 soorten bevat. Ze zijn klein, gemiddeld 50 mm in volwassen stadium. De meeste hebben de neiging felle en sterke kleuren te vertonen, om roofdieren te bedreigen, een techniek die bekend staat als aposematische kleuring.

Ze voeden zich hoofdzakelijk met insecten, zoals krekels, mieren of kevers. Ze zijn endemisch in Midden- en Zuid-Amerika, met een grotere aanwezigheid in landen als Colombia en Brazilië.

Een van de belangrijkste pijlgifkikkers in deze familie, de gouden pijlgifkikker, komt voor in Colombia. Hij is endemisch in dit land, bewoont slechts een klein gebied van het regenwoud in de streek. De pijlgifkikker wordt beschouwd als het giftigste dier op aarde. Hij kan genoeg gif produceren om tien volwassen mannen te doden.

10. Bothrops asper

Bothrops aspers hebben een duidelijk driehoekige kop. Deze slangen zijn donkergrijs, groen of bruin van kleur. Ze hebben ook een patroon van vlekken dat heel kenmerkend is voor de soort: driehoeken verdeeld over beide zijden van hun lichaam.

Vrouwtjes zijn meestal groter dan mannetjes, die ze op volwassen leeftijd tot 60 centimeter in lengte overtreffen. Ze komen vooral voor in Midden- en Zuid-Amerikaanse landen, waar ze tropische regenwouden bewonen, en doornige en tropische loofbossen.

Deze slang wordt beschouwd als een van de giftigste binnen zijn soort. Dat komt omdat zijn agressieve en nerveuze gedrag veel beten heeft veroorzaakt. De bothros asper kwalificeert zich dus als een van de gevaarlijkste dieren in Latijns-Amerika. Dit is het geval in landen als Mexico of Costa Rica, waar de fluwelen slang meer dan 50% van de gemelde slangenvergiftigingen veroorzaakt.

11. Muggen

Met meer dan 3.500 erkende soorten zijn muggen, of Culicidae, een van de meest bevolkte families van insecten op de planeet. Ze zijn ook over 4 continenten verspreid. Deze kleine vliegende insecten hebben een slank lichaam en langwerpige poten. In volwassen stadium zijn ze niet meer dan 15 mm lang.

Door hun voedingsgewoonten worden deze hematofage insecten beschouwd als het grootste gevaar voor het menselijk leven. Ze zijn namelijk verantwoordelijk voor de dood van meer dan 725.000 mensen per jaar, vergeleken met de 50.000 doden veroorzaakt door slangen. De dodelijkheid ervan ligt in de overdracht van ziekten via haar beet.

Een mug kan verschillende ziektebeelden overbrengen, zoals malaria, gele koorts, knokkelkoorts, zika, chikungunya, naast andere dodelijke ziekten.