Anesthesie voor huisdieren, in principe zijn er twee soorten

Geschreven en geverifieerd door advocaat Francisco María García

Laatste update: 21 december, 2022

Anesthesie is het geven van medicatie om geen pijn te voelen. Eerst en vooral gebruiken dierenartsen deze procedure bij huisdieren om diverse chirurgische ingrepen uit te voeren. Ze gebruiken anesthesie voor huisdieren ook om agressieve dieren stil te houden, en zelfs voor het uitvoeren van onderzoeken zoals röntgenfoto’s en endoscopieën.

De toepassing van anesthesie is voor elk dier verschillend. Het hangt namelijk af van een aantal factoren, zoals:

• Soort
• Leeftijd
• Gewicht
• Grootte
• Ras
• Reeds bestaande ziekten

Alvorens anesthesie voor huisdieren toe te passen

Voor een dier welk type verdoving dan ook te geven, voeren artsen een reeks procedures uit om het type protocol te bepalen dat zij gaan gebruiken. Ook willen ze zeker weten dat het lichaam van het huisdier in een goede conditie is. Het is namelijk zo dat sommige dieren niet verdoofd mogen worden.

Om de nodige informatie te verkrijgen vooraleer de anesthesie toe te passen, doen de artsen onder andere de volgende tests:

• Volledig bloedonderzoek
• Elektrocardiogram
• Een volledig en gedetailleerd lichamelijk onderzoek

Soorten anesthesie voor huisdieren

In het bijzonder zijn er twee soorten anesthesie voor huisdieren:

1. Lokale anesthesie

Lokale verdovingsmiddelen zijn stoffen die, wanneer ze in de juiste concentraties op het zenuwweefsel worden aangebracht, de pijn wegnemen. Het is de minst gebruikte vorm van anesthesie.

Lokale anesthesie heeft een verzachtende werking doordat de verzending van zintuiglijke zenuwimpulsen, van de receptor naar de hersenschors, geblokkeerd wordt. De dierenarts past het toe op een bepaald gebied. Daarom gebruiken ze deze soort anesthesie bij lokale ingrepen en operaties.

De stoffen die deel uitmaken van de lokale verdoving gaan in eerste instantie naar de bloedbaan en verlaten na verloop van tijd vanzelf het lichaam. In tegenstelling tot algemene verdoving veroorzaken ze geen bewusteloosheid.

Deze vorm van verdoving is maar tijdelijk. Er zijn echter wel enkele risico’s aan verbonden. Sommige risicofactoren zijn:

• Leeftijd
• Zuur-basis status
• Hepatitis
• Cirrose
• Ondervoeding

2. Algehele anesthesie

Deze vorm van verdoving komt het meest voor. De effecten ervan vormen de basis voor algemene verdoving. In het bijzonder zijn deze effecten:

• Hypnose: een ‘droomstaat’, het verlies van bewustzijn.
• Analgesie: Een verlies van gevoeligheid. Het dier voelt geen pijn.
• Spierontspanning: verlies van mobiliteit.
• Reflexverlies: het verlies van onvrijwillige beweging.
• Amnesie: het dier weet niets meer van de operatie.

Je moet weten dat een dier niets mag eten voordat hij dit type anesthesie krijgt. Ook geldt, hoe pijnlijker de ingreep, hoe meer verdoving er nodig is. Deze verdoving stelt de dierenarts in staat om zijn werk het beste te doen. Als het dier beweegt of de instrumenten probeert te bijten, kan de specialist niet met een gerust hart nauwkeurig opereren.

Algehele anesthesie wordt toegepast bij belangrijke operaties, zoals:

• Castratie of sterilisatie
• Breuken
• Spoedoperaties
• Ernstige wonden
• En zelfs bij tandproblemen

Dat komt omdat deze soort anesthesie voor huisdieren hun ademhalingswegen beschermt.

Over het algemeen zijn de risico’s van anesthesie voor huisdieren laag. In sommige gevallen moet je echter wel overwegen of de voordelen van de operatie de risico’s waard zijn.

Stadia van algehele anesthesie voor huisdieren

Fase 1: Premedicatie

Deze fase bestaat uit het geven van spierverslappende middelen zodat het dier geen pijn voelt. Ze beginnen met deze medicatie zodat het dier rustiger en minder gestrest is. Zo kan de volgende dosis medicatie lager zijn en de herstelfase soepeler verlopen.

Fase 2: Inductie naar anesthesie

In deze fase brengen artsen een katheter in die daar gedurende de hele ingreep blijft om de toepassing van intraveneuze geneesmiddelen mogelijk te maken. Het dier is in dit stadium namelijk volledig in slaap. Dit vergemakkelijkt de endotracheale intubatie, door gebruik te maken van verdovingsgassen en het geven van zuurstof.

Chirurgen geven de gassen meestal door middel van een masker. Dit masker is transparant zodat de luchtwegen altijd zichtbaar zijn.

Fase 3: Onderhouden van de narcose

Dit is het stadium waarin de operatie wordt uitgevoerd, wat het meest cruciale moment is. De verdovingsgassen en zuurstof blijven gedurende de hele operatie stromen zodat het dier in slaap blijft.

Fase 4: Uitleiding (wakker worden)

De laatste fase is bedoeld om de stroom van verdovingsgassen te stoppen. Alleen de zuurstof blijft stromen. Tot slot verwijderen ze de endotracheale buis heel voorzichtig en wachten tot het dier wakker wordt. Vergeet niet dat het huisdier nooit alleen gelaten mag worden, omdat hij te allen tijde onder toezicht moet staan.