8 gedragingen van honden die we verkeerd interpreteren

De langdurige relatie tussen mensen en honden heeft de communicatie tussen de twee soorten intuïtief en eenvoudig gemaakt. Toch kunnen we sommige gedragingen van honden nog steeds verkeerd interpreteren, omdat het zo gemakkelijk is ze te verwarren met soortgelijk gedrag bij mensen.

Daarom moet je, voordat je een van deze dieren in je huis verwelkomt, wat basisonderzoek doen naar de communicatie van honden. Deze kleine moeite zal het veel gemakkelijker maken als het gaat om het opbouwen van een gezonde relatie met de hond en een vloeiende communicatie. Hier zijn enkele gedragspatronen en gebaren die wij mensen geneigd zijn verkeerd te interpreteren. Mis het niet!

Gedragingen van honden die we vaak verkeerd interpreteren

In de algemene cultuur zijn we op de hoogte van enkele basisaspecten van het gedrag van honden, zoals honden die hun staart tussen hun poten steken als ze bang zijn, hun tanden laten zien om te dreigen, en blaffen om te schrikken en te waarschuwen. Veel van deze tekens en gebaren zijn echter complexer dan ze lijken en worden heel vaak verkeerd geïnterpreteerd. Hier zijn daar verschillende voorbeelden van.

1. Likken

Als een hond zich likt, of zijn lippen likt, is het logisch te denken dat hij moet kijken naar, of denken aan, een sappig bord eten. Dit is een intuïtieve associatie, want honden watertanden als ze anticiperen dat ze gaan eten, en ze likken dienovereenkomstig hun lippen.

Ze kunnen zich echter ook snelle, korte, repeterende likken over de snuit geven. Dit gedrag is eigenlijk het gevolg van een hond die zich ongemakkelijk voelt over een situatie waarin hij zich bevindt.

2. Snel likken

Soms is de meest instinctieve manier die wij mensen kunnen bedenken om onze hond genegenheid te tonen, hem te omhelzen, te kussen, of zelfs in onze armen te houden. Bij sommige van deze gelegenheden zal de hond ons daarbij snelle, scherpe likken geven.

Soms is dit gebaar niet de hond die je genegenheid teruggeeft; het kan ook een manier zijn om te sussen wat ze als een bedreiging kunnen beschouwen. Honden externaliseren hun genegenheid op andere manieren, zoals rusten aan je zijde. Ze vinden menselijk vertoon van genegenheid vaak invasief en ongemakkelijk.

3. Een “sorry-gezicht” opzetten

Hoe vaak hebben we niet dingen gezegd, of iemand anders horen zeggen, als “kijk naar hun gezicht, ze weten dat ze verkeerd gedaan hebben?” Het is helemaal waar dat honden in staat zijn te voorzien dat hun “verkeerde” acties een negatieve reactie van jou zullen uitlokken. De term “spijt” is echter wat onjuist.

Een hond heeft geen spijt van zijn daden zoals een mens dat zou hebben. Wat ze in plaats daarvan doen is onderwerping tonen als je ze bestraft voor ongepast gedrag, en daarom zien we gebaren als hun kop neerleggen, hun blik afwenden, of janken. Met andere woorden, ze weten dat ze iets gedaan hebben dat je ontstemd heeft en ze proberen je reactie op de een of andere manier te sussen.

Vreemd genoeg is het niet bewezen dat honden in staat zijn spijt te voelen voor een bepaalde actie.

4. Staren

Voor mensen is iemand die oogcontact met je houdt, zelfs staren, alleen een bedreiging als er sprake is van intimidatie of een mogelijk agressieve reactie bij de ander. Verder is oogcontact heel normaal, en vaak iets dat we bij andere mensen waarderen.

Voor honden daarentegen geldt dat als iemand hen langer dan een paar seconden aankijkt, ze dat kunnen opvatten als een vorm van uitdaging. Ze kunnen je blik opmerken als ze onwillig zijn om te doen wat je van ze vraagt. Het is echter heel waarschijnlijk dat ze een intense blik als een bedreiging zullen opvatten.

5. Geeuwen

Natuurlijk geeuwen honden als ze slaperig zijn. Maar heb je er ooit bij stilgestaan waarom je hond dat doet terwijl je ze uitscheldt? Het is niet dat je woorden ze slaperig maken! Het is weer een van die gedragingen van honden die we vaak verkeerd interpreteren.

Geeuwen is ook een teken van kalmte dat de hond gebruikt om stress te verlichten in gespannen situaties. Vooral deze actie heeft als extra functie dat de tanden getoond worden. Zo geeft de hond een waarschuwende boodschap af terwijl hij het conflict probeert te bezweren. Kijk eens naar dit boeiende artikel over geeuwen bij honden om meer over het onderwerp te weten te komen.

6. Blaffen

Het geblaf van een hond heeft zo veel nuances en betekenissen dat het gemakkelijk is het soms verkeerd te interpreteren. Van een eenvoudige roep om aandacht tot een waarschuwing voor gevaar, het is de nuttigste en meest veelzijdige vorm van communicatie die deze dieren hebben.

Neem dus de tijd om te analyseren hoe en wanneer je hond blaft. Kijk eens naar dit artikel van My Animals dat de betekenis van blaffen gedetailleerd bekijkt. Ook als je ze wilt leren niet te blaffen, moet je eerst de oorzaken van dit gedrag achterhalen. Elke vocalisatie heeft een specifieke betekenis, afhankelijk van de context en het dier dat ze uitzendt.

7. Vragen om genegenheid

Net als geeuwen heeft vragen om genegenheid een duidelijke betekenis: de hond wil vertroeteld worden. Soms is het echter een vorm van verzoening als er spanning in de omgeving is.

Dit is op zich geen slechte zaak, want het gezonde dat je doet als je met een conflict geconfronteerd wordt, is het uitvoeren van acties die het conflict kunnen oplossen. Het enige waar je voor moet oppassen is dat deze verzoening de training die je je hond geeft niet overstemt.

Als je bijvoorbeeld een speeltje van je hond hebt afgepakt omdat hij het stuk maakt, kun je hun pogingen om je te kalmeren aanvaarden. Je geeft het speeltje echter pas terug als het conflict voorbij is.

8. Kwispelen met de staart

Tot slot volgt hier een van de bekendste gedragingen van honden die wij mensen vaak verkeerd interpreteren. Als een hond met zijn staart kwispelt, is het eerste wat bij een mens opkomt, dat hij blij is. Dit is waar, maar er is een nuance waarmee rekening gehouden moet worden: wat het dier voelt is niet blijdschap als zodanig, maar een algemene nerveuze activering.

Een hond kwispelt met zijn staart als hij intense vreugde voelt, maar ook als hij nerveus of onrustig is. Een voorbeeld hiervan is als ze in de kliniek van de dierenarts zijn voor een of andere ingreep, zoals bloed afnemen. Als je ze op dat moment ziet kwispelen met hun staart, is het zeker dat ze er niet van genieten om vastgepind en met een naald geprikt te worden. Wat ze voelen is nerveuze agitatie.

Zoals je ziet is het nauwkeurig interpreteren van gedrag van honden een taak die vereist dat je met een van deze dieren leeft. Het is een leerproces dat jaren kan duren, dus wees geduldig en let goed op elk gebaar dat ze maken. Vind je het moeilijk om te weten wat deze gedragingen van honden betekenen? Aarzel dan niet om een professionele etholoog te raadplegen.