11 bedreigde diersoorten in Spanje
Als het gaat om uitsterven, zijn de eerste dieren die in je opkomen vaak dieren die in verre landen leven, zoals de neushoorn, de blauwe vinvis of de ijsbeer. Maar als Europeaan hoef je niet zo ver te gaan. Ook in een land als Spanje zijn er diersoorten die met uitsterven worden bedreigd. Lees verder om alles te weten te komen over de bedreigde diersoorten in Spanje.
We worden geconfronteerd met de ernstigste uitstervingen in de geschiedenis: 1 op de 8 vogels ter wereld, 1 op de 4 zoogdieren, 1 op de 3 amfibieën en 70% van de planten dreigt voor altijd te verdwijnen. Kennis is altijd de eerste stap naar behoud, dus lees vooral verder.
11 bedreigde diersoorten in Spanje
Er zijn in totaal 61 bedreigde diersoorten in Spanje, evenals 127 soorten planten in dezelfde situatie. Nog eens 139 soorten Iberische flora en fauna verkeren in een kwetsbare toestand. Dat betekent dat in totaal 337 soorten dreigen te verdwijnen. We gaan hier enkele van de meest urgente situaties behandelen, maar ze vereisen allemaal dezelfde inspanning voor natuurbehoud.
1. De zwarte ooievaar (Ciconia nigra)
Deze trekvogel leeft in bossen en bergen, van Portugal tot China. Hij overwintert meestal in Afrika. Net als de witte ooievaar (Ciconia ciconia) kiest hij er echter vaak voor om op het schiereiland te blijven. Deze verandering is te wijten aan de stijging van de temperatuur als gevolg van de opwarming van de aarde.
2. De Iberische lynx (Lynx pardinus)
De jacht en twee grote epidemieën in de konijnenpopulatie in diezelfde periode waren de oorzaak van de brute achteruitgang van de Iberische lynxen. Het is de enige grote kat die van nature in Europa leeft. Hij is ook endemisch op het Iberisch schiereiland. Je vindt ze zelfs alleen in de parken Doñana en Sierra Morena. Hierdoor is het de meest bedreigde katachtige ter wereld.
3. De lammergier (Gypaetus barbatus)
Deze vogel heeft de gewoonte om de botten die hij verzamelt van grote hoogte te laten vallen, zodat ze tegen op grond breken en hem in staat stellen het merg op te eten. Hoogspanningskabels, vergiftigd aas en de jacht hebben deze soort teruggebracht tot een groep van minder dan 300, die in de Pyreneeën leeft. Er wordt aangenomen dat de populatie in de nabije toekomst zal blijven afnemen.
4. Een van de meest vergeten dieren die met uitsterven wordt bedreigd in Spanje: de korhoen
De Cantabrische korhoen (Tetrao urogallus cantabricus) is alleen te zien in een klein gebied tussen Lugo en Cantabrië in Spanje. Hoewel er plannen voor het behoud van deze grondvogels zijn voorgesteld, heeft alleen Asturië ze goedgekeurd, dus hun populatie blijft afnemen. Jagen, vernietiging van leefgebieden en concurrentie met andere soorten hebben gezorgd dat de korhoen met uitsterven wordt bedreigd.
5. De bruine beer (Ursus arctos arctos)
De bruine beer leeft voornamelijk in het noorden van Spanje, in de steilste berggebieden. Daar is de menselijke impact minder groot. De grootste kwetsbaarheid van deze beer ligt in zijn kleine populatie van slechts ongeveer 200 exemplaren. Illegale jacht en de vernietiging van habitats zijn de grootste gevaren voor deze dieren, en de menselijke impact is aanzienlijk.
6. De keizerarend (Aquila adalberti)
Het is de enige endemische vogel op het Iberisch schiereiland. Zijn situatie wordt bedreigd door de versnippering van het leefgebied, elektrocutie door hoogspanningslijnen en het gebruik van vergiftigd lokaas door veehouders en jagers.
Hoewel ze nog niet buiten gevaar zijn, is hun populatie in de afgelopen 50 jaar toegenomen van 50 paar tot 400. Ze leven leeft voornamelijk in de mediterrane bossen en het centrale bergsysteem.
7. De monniksrob (Monachus monachus)
Hoewel het moeilijk voor te stellen is, zijn er vaak zeehonden te zien op de Spaanse mediterrane stranden. De monniksrob is een van de meest bedreigde vinpotigen.
Dat is te wijten aan de massale constructie aan de Middellandse Zeekust en op de Canarische Eilanden. Dit heeft hem in de jaren vijftig van zijn ruststranden verdreven. Momenteel zijn er kleine populaties die erg moeilijk te vinden zijn op de Chafarinas-eilanden, in Melilla.
Veel van deze zeezoogdieren zochten hun toevlucht in kustgrotten, beschermd tegen mensen. Toen de getijden echter opkwamen, stonden sommige van deze gebieden volledig onder water, waardoor ze vast kwamen te zitten. Honderden exemplaren verdronken op deze manier.
8. De gewone kameleon, in Spanje met uitsterven bedreigd door toerisme en illegale vangst
Hoewel de gewone kameleon (Chamaeleo chamaeleon) langs de hele Afrikaanse Middellandse Zeekust en zuidelijk Anatolië te zien is, komt hij maar in een klein deel van Zuid-Spanje en Portugal voor. Velen verwarren hem met een exotisch dier dat ergens is ontsnapt. De realiteit is echter dat dit reptiel in het wild te vinden is.
Hij is de enige vertegenwoordiger van zijn familie in Europa, waardoor hij in een kritieke situatie op het schiereiland verkeert. Hun grootste probleem was de vernietiging van het leefgebied door massale constructie aan de kust. Daarnaast speelt de illegale vangst om exemplaren als huisdier te gebruiken een grote rol. Tot op de dag van vandaag zijn deze praktijken ten strengste verboden.
9. De Europese nerts (Mustela lutreola)
Naast het feit dat er op deze marterachtige werd gejaagd om zijn huid, ondervond hij een dramatische afname van zijn populatie als gevolg van de introductie van een concurrent, de Amerikaanse nerts (Neovison vison).
Die soort is opportunistischer in zijn dieet en agressiever. Het uitzetten van de Amerikaanse nerts was te wijten aan economische belangen van jagers en bonthandelaren. Het bracht de Europese nerts in groot gevaar.
Deze invasieve soort was drager van het parvovirus, waar de Europese nerts veel gevoeliger voor was.
10. De reuzenhagedis van El Hierro (Gallotia simonyi)
Dit reptiel, endemisch voor het eiland waaraan hij zijn naam dankt, lijdt aan hetzelfde probleem als andere soorten die leven op plaatsen met beperkte leefgebieden. Het zijn veel kwetsbare dieren wanneer hun leefgebied wordt vernietigd. Op het eiland El Hierro zelf is een opvangcentrum, maar er leven nog maar zo’n 200 exemplaren in het wild.
11. De mediterrane schildpad (Testudo hermanni)
Lang geleden leefde dit dier in de vegetatie van de Middellandse Zeekusten. De massale jacht heeft zijn populatie echter bijna uitgeroeid. Hoewel hij als huisdier is verboden, is hij in sommige huizen nog steeds te vinden. In 2017 werden 300 exemplaren vrijgelaten voor de kust van Catalonië, maar de soort wordt nog steeds ernstig bedreigd.
Hoe kunnen we de toename van bedreigde diersoorten in Spanje voorkomen?
Er zijn veel instanties die zich zorgen maken over het behoud van soorten. Organisaties voeren natuurbeschermingsplannen uit en breiden natuurparken uit. Ze willen ook de straffen verhogen voor misdaden tegen de natuur, invasieve soorten onder controle houden en vernietigde habitats in ere herstellen.
Spanje is een van de landen met de grootste biodiversiteit in Europa, maar ook een van de meest kwetsbare: laten we voor de fauna zorgen.
Meestal stuiten deze organisaties echter op een enorm obstakel dat hun doelstellingen in de weg staat: economische belangen. Hoewel het misschien onmogelijk lijkt, kan het ondersteunen van deze projecten en het onder druk zetten van de bestuurders die verantwoordelijk zijn voor de bescherming van het milieu een reële impact hebben.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Situación actual del Listado de Especies Silvestres en Régimen de Protección Especial y Catálogo Español de Especies Amenazadas. (2021). Gobierno de España. https://www.miteco.gob.es/es/biodiversidad/temas/conservacion-de-especies/especies-proteccion-especial/ce-proteccion-listado-situacion.aspx
-
Lizana, M., & Montesinos, J. L. V. (2007). La diversidad animal de España. Documentación administrativa.
-
Capacete González, F. J. (2019). Protección antes del peligro de extinción. In dA Derecho Animal: Forum of Animal Law Studies (Vol. 10, No. 2, pp. 0078-82).
-
del Quebrantahuesos, F. C. (2006). El Quebrantahuesos: apuntes sobre su biología. Revista Ecosistemas, 15(2).
-
ESTRAT, A. El urogallo cantábrico: Situación actual y actuaciones.
-
González González, M. A. Biología y conservación del urogallo en un hábitat mediterráneo= Biology and conservation of the Capercaillie in a Mediterranean environment.
- Información estrategia control visón americano. (2021). Gobierno de España. https://www.miteco.gob.es/es/biodiversidad/publicaciones/pbl-fauna-flora-estrategias-eei-vison-americano.aspx
Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.