Logo image
Logo image

Wist je dat dolfijnen elkaar namen geven?

4 minuten
Dolfijnen beschikken over een complex signaalsysteem dat ze gebruiken om met elkaar in verband te staan. Hoewel er nog steeds geen bewijs is om dit te bewijzen, zou men zelfs kunnen denken dat ze een eigen taal hebben.
Wist je dat dolfijnen elkaar namen geven?
Laatste update: 18 februari, 2024

Dolfijnen worden gekenmerkt door hun schattige uiterlijk en zachte gedrag, waardoor ze erg populair zijn bij mensen. Ze worden ook beschouwd als de zeezoogdieren met de grootste cognitieve capaciteit, dus het is gebruikelijk om ze kunstjes te zien leren voor aquariumpresentaties. Maar wist je dat sommige dolfijnen elkaar namen geven?

Als we het over dolfijnen hebben, bedoelen we eigenlijk een diverse groep van verschillende soorten die voorkomen in de familie Delphinidae. Van al deze soorten springen de tuimelaars (Tursiops truncatus) er echter uit. Deze dolfijnen hebben complex gedrag vertoond zoals het geven van namen aan elk individu in hun groep. Lees verder om erachter te komen hoe ze dat doen.

Hoe ziet de tuimelaar eruit?

Het uiterlijk van de tuimelaar is bij de meeste mensen wel bekend. Zijn lichaam is half gebogen, met één rugvin en twee borstvinnen. Bovendien heeft hij een horizontale staart, een kenmerk dat hem onderscheidt van de vissen.

Deze dolfijn heeft een grijze kleur op zijn rug en wit op zijn buik. Deze eigenschap is een adaptieve eigenschap die bekend staat als tegen-kleuring. Simpel gezegd: vanaf het oppervlak gaat hij op in de donkere oceaanbodem, terwijl hij vanuit de diepte opgaat in de reflectie van de zon.

De kop van de dolfijn is een van de meest complexe kenmerken die hij bezit. Op zijn rug heeft hij een blaasgat dat dient als luchtinlaat voor zijn ademhalingssysteem, maar ook verantwoordelijk is voor het produceren van de typische geluiden van dit dier.

In tegenstelling tot wat je zou denken, heeft deze soort geen stembanden, maar gebruikt hij bepaalde plooien die bekend staan als fonische lippen om zijn stemgeluid te produceren.

Alsof dat nog niet genoeg is, hebben deze zoogdieren ook een gespecialiseerd “orgaan”. Dat staat bekend als een meloen en dat ze gebruiken als een klankbord. Dankzij dit orgaan wordt geluid doorgegeven in het water en in verschillende richtingen verspreid. Het wordt zelfs gebruikt voor echolocatie.

Some figure

Communicatie met tuimelaars

Het grote vermogen van dolfijnen om geluiden onder water te produceren stelt ze in staat om met elkaar te communiceren. Daarom zenden ze voortdurend klikken en fluitjes uit terwijl ze in hun omgeving zwemmen. Hoewel ze hetzelfde lijken, wordt elke vocalisatie op een andere manier gebruikt.

De klikken bestaan meestal uit kleine pulsen (ongeveer 300 per seconde) die worden gebruikt voor echolocatie. Zodra ze uit gaan, wordt de echo die om hen heen resoneert ontvangen door de meloen en door hun kaak. Dat helpt hen om hun omgeving waar te nemen.

Fluiten daarentegen zijn iets complexer en bestaan uit gelijkmatige geluiden die specifiek worden gebruikt voor communicatie. Ze gebruiken ze om alarmboodschappen, seksuele opwinding en andere emotionele toestanden over te brengen.

Ze zijn zelfs in staat om bepaalde situaties te associëren met specifieke geluiden, zodat ze in gevangenschap kunnen worden getraind om objecten te leren benoemen (Engelse link).

Een geluid dat wordt geassocieerd met elk exemplaar

Het vermogen van dolfijnen om objecten of situaties te associëren met een specifiek fluitje lijkt erg op wat wordt waargenomen bij menselijke taal. Het is dan ook niet verwonderlijk dat deze zoogdieren ook in staat zijn om een vocalisatie te associëren met elk exemplaar. Met andere woorden, we zouden kunnen zeggen dat dolfijnen elkaar een naam geven.

Een studie (Engelse link) gepubliceerd in het tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences nam de vocalisaties van verschillende tuimelaars op. Onderzoekers speelde die af om het effect op hun gedrag te zien. Verrassend genoeg ontdekten ze dat bepaalde geluiden ervoor zorgden dat de dolfijnen dichterbij kwamen alsof het een soort roep was.

Dankzij dit experiment is het mogelijk om te bevestigen dat dolfijnen in staat zijn om de individuen waarmee ze omgaan te een naam te geven. In feite zijn ze de eerste wezens die dit vermogen laten zien, afgezien van de mens. Dat bevestigt hun positie als een van de slimste dieren ter wereld.

Waarom geven dolfijnen elkaar namen?

Het feit dat dolfijnen elkaar namen geven is niet zo moeilijk te verklaren, omdat het gerelateerd lijkt te zijn aan hun verspreidingsgedrag. Dolfijnen zwemmen constant en hebben niet de neiging om lang op één plek te blijven.

Daarom hebben ze een naam nodig om naar elk van hun groepsleden te verwijzen. Alleen zo kunnen ze elkaar zonder problemen vinden en bij elkaar in de buurt blijven.

Daarnaast gebruiken moeders dit vermogen ook om hun kalveren bij te houden. Op deze manier vergroten ze de overlevingskans van de jongen en het voortplantingssucces van de soort. Hoewel het voor mensenogen misschien geen ongelooflijk vermogen lijkt, is de realiteit dat het een grote invloed heeft op de aanpassing van dolfijnen.

Some figure

Dit vermogen maakt duidelijk dat we nog steeds niet zoveel indrukwekkende geheimen over dieren en hun biologische samenstelling hebben ontdekt.

Dus ook al zijn dolfijnen het eerste niet-menselijke zoogdier dat laat zien dat ze zo’n vermogen hebben, het zal waarschijnlijk niet het enige zijn. Er valt nog veel te weten en te ontdekken. We kunnen dus alleen maar wachten tot de wetenschap haar gang gaat.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Janik, V. M., Sayigh, L. S., & Wells, R. S. (2006). Signature whistle shape conveys identity information to bottlenose dolphins. Proceedings of the National Academy of Sciences, 103(21), 8293-8297.
  • King, S. L., & Janik, V. M. (2013). Bottlenose dolphins can use learned vocal labels to address each other. Proceedings of the National Academy of Sciences, 110(32), 13216-13221.
  • Ordaz, I. G. (2014). El lenguaje del delfín. Con-Ciencia Boletín Científico de la Escuela Preparatoria No. 3, 1(1).
  • Alliance (2017). Delfín Nariz de Botella. Recuperado el 9 de abril de 2022, disponible en: https://www.ammpa.org/sites/default/files/files/animalfactsheets/AMMPA-DolphinFactSheet-SPANISH-PRINT.pdf

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.