9 eigenaardigheden over het gezichtsvermogen van de steenarend
Geschreven en geverifieerd door de bioloog Cesar Paul Gonzalez Gonzalez
Deze groep vogels wordt vaak geroemd om zijn grote visuele vermogen. Dankzij dat vermogen kunnen ze hun prooi lokaliseren, zelfs als ze enkele meters boven de grond vliegen. In feite vinden sommige deskundigen het gezichtsvermogen van de steenarend en de haviken zo ongelooflijk dat ze geprobeerd hebben het na te bootsen om zo hun mogelijkheden te benutten. Ontdek enkele fascinerende feiten over het gezichtsvermogen van de steenarend in het artikel van vandaag.
Een van de vogels met de meest ontwikkelde ogen in hun groep is de steenarend (Aquila chrysaetos). Deze krachtige en imposante roofvogel is carnivoor, dus zijn jachtwijze berust bijna geheel op zijn visueel vermogen. Lees verder om meer te weten te komen!
Wat is de steenarend?
De steenarend behoort tot de orde van de Falconiformes, waartoe ook andere roofvogels behoren, zoals gieren, torenvalken en andere soorten arenden. Deze groep wordt gekenmerkt door een gewelfde, scherpe snavel die dient om hun voedsel te verscheuren. Bovendien vullen hun klauwen deze activiteit goed aan, want hun vingers zijn lang en sterk genoeg om hun prooi te vangen.
Deze arend is tussen 90 en 100 centimeter groot, met een spanwijdte van bijna 2,3 meter lang. Hij heeft ook een prachtig, glanzend bruin verenkleed met rode tinten, dat op zijn rug donkerder en op zijn buik lichter wordt.
Wetenswaardigheden over het gezichtsvermogen van de steenarend
Om een goede jager te zijn, moet de steenarend een ongelooflijk gezichtsvermogen hebben. Daarom hebben hun ogen zich aangepast en gemodificeerd om ze mogelijkheden te geven die mensen niet hebben. De volgende lijst bundelt enkele van de merkwaardigste kenmerken van het gezichtsvermogen van deze vogel.
1. Hun ogen zijn bijna even groot als mensenogen
Dit kenmerk ligt voor de hand, want hun ogen nemen het grootste deel van hun schedel in beslag. Dit betekent echter niet dat hun functies dezelfde zijn als die van mensen. Hun sterk ontwikkelde ogen wijzen erop dat visuele informatie voor de steenarend heel belangrijk is.
2. Hun ogen zijn onbeweeglijk
Een van de gevolgen van het feit dat de steenarend zulke grote ogen in zo’n kleine schedel heeft, is dat ze niet in staat zijn ze te bewegen zoals mensen dat doen. Daarom moeten ze, als ze zich willen omdraaien om in een andere richting te kijken, hun hele hoofd draaien en hun ogen op het doel richten.
3. Ze kunnen tegelijk naar voren en naar opzij kijken
Arenden hebben in elk oog twee brandpunten (fovea). Deze punten zijn verantwoordelijk voor het binnenlaten van licht, zodat de visuele informatie verwerkt kan worden.
Eén ervan is echter belast met het kijken naar wat voor hem is, terwijl het andere waarneemt wat aan de zijkanten is. Op deze manier kan de vogel, hoewel zijn ogen niet kunnen bewegen, toch in beide richtingen tegelijk zien.
4. Ze nemen meer kleuren waar dan mensen
Een van de cellen die belast zijn met het waarnemen van kleuren zijn de bekende kegeltjes, die gewoonlijk verdeeld zijn in 3 soorten die rode, blauwe en groene kleuren waarnemen. De steenarend heeft echter een vierde soort kegeltjes dat in staat is ultraviolet waar te nemen. Daardoor kunnen ze meer kleuren zien dan mensen. Ook kunnen ze zo hun prooi beter opsporen en gemakkelijker vangen.
5. Ze hebben een derde ooglid
Net als mensen heeft de steenarend een bovenste en een onderste ooglid, die beide de taak hebben het oog tegen eventuele problemen te beschermen. Het enige probleem is dat bij gebruik van deze bescherming de vogel een paar seconden blind wordt, wat voor hen fataal kan zijn. Om dit te voorkomen ontwikkelden ze een derde doorzichtig ooglid dat hun oog beschermt en hen tegelijk in staat stelt te zien.
6. Ze zien heel goed in het donker
Arenden zijn dagactief en gebruiken meestal daglicht om te jagen. Sommige arenden worden echter gezien terwijl ze ‘s nachts en in het donker eten. Dit is niet onmogelijk, want hun gezichtsvermogen heeft ook een groot aantal staafjes in hun ogen, waardoor ze een geweldig nachtzicht hebben.
7. Zijn nek is flexibel om zijn prooi beter te kunnen zien
Zoals hierboven vermeld, kunnen de ogen van de steenarend niet bewegen, zodat hij zijn hele schedel moet draaien om zijn omgeving te kunnen waarnemen. Daarom gaf de natuur hem een vrij flexibele nek, waardoor hij gemakkelijk kan draaien en zijn zicht kan aanpassen.
8. Gezichtsscherpte is 4 tot 5 keer groter dan die van de mens
Men schat dat de gezichtsscherpte (Spaanse link) van de arend 4 tot 5 keer groter kan zijn dan die van de mens. Dit is gebaseerd op 3 belangrijke punten: vogels hebben langere ogen, hun pupillen zijn groter, en de fotoreceptoren (staafjes en kegeltjes) zijn talrijker.
9. De adelaar is in staat meer visuele informatie per seconde te verwerken
De steenarend kan duizelingwekkende snelheden bereiken van wel 320 kilometer per uur. Daardoor moet zijn gezichtsvermogen een grote hoeveelheid informatie per seconde kunnen verwerken. Dit wordt bereikt dankzij het enorme aantal staafjes in zijn ogen, die de snelheid waarmee de visuele informatie stroomt verhogen en het mogelijk maken om tijdens de vlucht op prooien te jagen.
Zoals je ziet is het gezichtsvermogen van de steenarend nogal indrukwekkend en heeft hij veel kenmerken die je misschien nog niet kende. Als klap op de vuurpijl heeft hij een heel opvallend uiterlijk, wat hem tot een prachtige en bijzondere vogel maakt. Soms is het ongelooflijk wat de natuur kan, maar het is duidelijk dat ze zich aanpast aan de behoeften van elk levend wezen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- González-Martín-Moro, J., Hernández-Verdejo, J. L., & Clement-Corral, A. (2017). El sistema visual de las rapaces diurnas: revisión actualizada. Archivos de la Sociedad Española de Oftalmología, 92(5), 225-232.
- Julivert, M. À. (2013). Las aves rapaces. Parramón Paidotribo.
- Potier, S. (2020). Visual adaptations in predatory and scavenging diurnal raptors. Diversity, 12(10), 400.
- Bodio, S. Golden Eagle-Aquila Chrysaetos. Apex, 16, 3-638.
- May, R., Åström, J., Hamre, Ø., & Dahl, E. L. (2017). Do birds in flight respond to (ultra) violet lighting?. Avian Research, 8(1), 1-10.
Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.